اساس کار یک دوربین دید در شب، حس‌کردن امواج نامرئی با طول موج بیشتر از رنگ قرمز است؛ چرا که چشم انسان قادر به تشخیص این امواج نیست. امواج مادون قرمز از اجسام گرم، به محیط پیرامون تابیده می‌شوند و دوربین‌های دید در شب با دریافت و تبدیل این امواج به تصویر قابل درک توسط انسان، وظیفه‌ی اصلی خود را عملی می‌کنند.
مهندسین برق دانشگاه میشیگان اخیراً راهی جدید برای تشخیص امواج مادون قرمز پیدا کرده‌اند. آنها متوجه شده‌اند که با قرار‌دادن دو لایه‌ی گرافین که ساختاری خاص از اتم‌های کربن است، می‌توان مادون قرمز را حس کرد. ضخامت هر لایه تنها به اندازه‌ی یک اتم است. مزیت روش جدید نسبت به یافته‌های قبلی، عدم نیاز به خنک‌کاری تا دمای بسیار پایین و از آن مهم‌تر، کوچک و باریک‌بودن حسگر است.
مشکل پیش روی Ted Norris و Zhaohui Zhong این بوده که حساسیت گرافین نسبت به نور، بسیار پایین و در حد یک صدم یا یک هزارم چیزی است که یک محصول تجاری باید داشته باشد. آنها برای حل مشکل تصمیم گرفتند جریان الکتریکی را از گرافین که هادی الکتریسیته است، عبور داده و مشغول اندازه‌گیری شدند.
برخورد نور با لایه‌ی گرافین فوقانی در جریان الکتریکی که از لایه‌ی زیر عبور می‌کند، تأثیر گذاشته و همین تأثیر کم برای تولید یک دوربین دید در شب بسیار کوچک کافی است.
Zhong می‌گوید اگر بتوان این روش را در یک لنز تماسی یا سایر محصولات پوشیدنی پیاده‌سازی کرد، می‌توان بینایی در شب را تجربه کرد.
اندازه‌ی فعلی محصولی که آنها تولید کرده‌اند از یک ناخن کوچک‌تر است؛ ولیکن باید چند سالی تا نهایی‌شدن و تجاری‌شدن چنین کشفی صبر کنیم.
نظرات