جگوار برای باز کردن در خودرو از فناوری سلفی استفاده می کند

کمپانی جگوار لندروور در حال توسعه‌ی سیستمی برای باز کردن قفل وسایل نقلیه‌اش با استفاده از فناوری سلفی است. با توجه به اختراعی که ماه گذشته به ثبت رسید؛ با استفاده از دوربین‌هایی که در خودرو نصب می‌شوند، با تشخیص صورت و نحوه‌ی راه رفتن افراد، راننده شناسایی می‌شود.

بیشتر وسایل نقلیه‌ی مدرن بر ورود افراد به خودرو با فشردن دکمه و بدون سوئیچ یا ادوات باز شدن قفل به‌صورت خودکار تکیه دارند. اما طبق نظریه‌ی جگوار لندروور این سیستم‌ها یا گم می‌شوند یا به‌راحتی توسط سارقان از کار می‌افتند. در حالی که صورت یک شخص یا نحوه‌ی راه رفتن او را نمی‌توان دزدید.

جگوار می‌گوید:

این چالش پیوسته‌ی صنعت خودرو است. عملکرد و طراحی خودرو همواره در حال بهینه‌سازی است و در سطوحی بالاتر، خودروها بدون اضافه کردن هزینه‌های زیاد هوشمند می‌شوند. به‌خصوص، شخصی‌سازی وسیله‌ی نقلیه که منجر به تطبیق ویژگی‌ها و کارکردهای خودرو با نیازمندی‌های خاص مصرف کننده می‌شود، به‌طور فزاینده‌ای به‌عنوان هدف مشترک تعیین شده است.

با در نظر گرفتن اهداف بیان‌شده، جگوار لندروور دست به ابداع برنامه‌ای زده است که با استفاده از تصاویر متحرک و ثابت، اجازه نمی‌دهد دزدان بتوانند با یک عکس ساده از صاحب خودرو، این سیستم را بی‌اثر و خودرو را سرقت کنند.

فناوری مذکور به‌صورت هم‌زمان صورت راننده و شیوه‌ی راه رفتن او را در هنگام نزدیک شدن به خودرو تطبیق می‌دهد. بر اساس این اختراع، یک واحد تشخیص امکان فریب دادن کلیدی اضافه نیز در این سیستم به‌کار گرفته شده است تا دسترسی به درب‌های خودرو با امنیت بیش‌تر و قوی‌تر فراهم شود.

دوربین‌ها تنها هنگامی‌ که خودرو قصد تشخیص مشخصات ثبت‌شده را در نزدیکی‌ خود داشته باشد، شروع به عملیات ضبط می‌کنند؛ تجهیزات ضبط خودکار مانند دوربین امنیتی یا دستیار راننده عمل نمی‌کنند.

چندین فرد می‌توانند مشخصات شخصی خود را ثبت کنند تا دوستان و خانواده‌ی مالک خودرو، اجازه‌ی باز کردن قفل آن را داشته باشند.

یک سخنگوی جگوار لندروور در پاسخ به خبرگزاری PCMag مبنی بر اظهار نظر در این زمینه اعلام کرد: «کمپانی جگوار لندروور در رابطه با فناوری‌های مربوط به آینده توضیح نمی‌دهد.»

شرکت جگوار لندروور سال گذشته با همکاری ناسا در پروژه‌ی «درک ذهنی»، تیمی برای انجام تحقیقاتی تشکیل داد که در آن آزمون‌هایی انجام گرفت تا مشخص کند آیا یک خودرو می‌تواند به‌طور مؤثر فعالیت ذهنی راننده را بخواند و متوجه شود در چه زمانی راننده احساس خواب‌آلودگی می‌کند یا به خواب رفته است. با استفاده از یک سری سنسور در فرمان و یک کامپیوتر در خودرو، امواج مغزی راننده به‌طور دائم و مجزا چک می‌شود تا سطح تمرکز راننده به دست آید.