۱۰ قابلیتی که در یک دهه اخیر در گوشی های هوشمند ظهور کردند
در ۱۰ سال گذشته، گوشیهای هوشمند مسیری بسیار طولانی را طی کردهاند. با عرضهی آیفون در سال ۲۰۰۷ و سپس محصولات مبتنیبر اندروید، شاهد گوشیهای چندان هوشمندی نبودیم. برای مثال، محبوبترین گوشی هوشمند سال ۲۰۱۰ در ایالات متحده، آیفون 3GS شناخته میشد که از صفحهنمایش ۳/۵ اینچی و دوربین ۳ مگاپیکسلی و قابلیت کنترل صوتی برای تماسها و موسیقی بهره میگرفت. کمی بعد در همان سال، اپل آیفون ۴ و مایکروسافت ویندوزفون ۷ را روانهی بازار کرد. کمی بعد RIM، شرکت مادر بلکبری، با مشکلات متعددی روبهرو شد و سازندگانی مانند سامسونگ و موتورولا و HTC توانستند بهکمک محبوبیت گستردهی اندروید، فروش چشمگیری را با محصولاتی مثل گلکسی اس و Evo 4G تجربه کنند.
گوشیهای هوشمند گفتهشده در زمان خود بسیار هیجانانگیز بهشمار میرفتند؛ اما براساس استانداردهای کنونی، قابلیتهای بسیار محدودی به کاربران ارائه میدادند. گوشیهای هوشمند ما در سالهای اخیر دچار تکامل شدند و بسیار بیشتر از گذشته با سایر جنبههای فناوری زندگی روزمره درهم آمیختند. درواقع، اگر به پیشرفت چنین محصولاتی در یک سال اخیر نگاه کنید، شاید متوجه تغییر خاصی نشوید؛ اما درمقایسهبا ۱۰ سال قبل، حجم تغییرات بسیار وسیع و چشمگیر است. اکنون قصد داریم به برخی از قابلیتهای گوشیهای هوشمند امروزی اشاره کنیم که نمونههای ۱۰ سال پیش از آن بیبهره بودند.
پرداخت ازطریق گوشی هوشمند
اکنون در بسیاری از کشورهای پیشرفته و مراکز خرید به همراهداشتن کیفپول یا کارت اعتباری یا پول نقد نیازی نیست و گوشیهای هوشمند میتوانند وظیفهی پرداخت را انجام دهند. سرویسهای پرداخت همراه رشد بسیاری تجربه میکنند و نمونههایی مانند اپلپِی و گوگلپِی و سامسونگپِی سعی میکنند خرید محصولاتی مانند یک لیوان قهوه یا بلیت سینما یا نیازهای منزل را بدون تعامل انسانی فراهم کنند. البته خرید آنلاین ازطریق سرویسهایی مانند پیپال مدت طولانیتری همراه ما بوده است؛ اما افزایش میزان اعتماد کاربران برای خرید آنلاین ازطریق گوشیهای هوشمند در سالهای اخیر شیب مناسبی پیدا کرد. قابلیت پرداخت ازطریق گوشیهای هوشمند در فروشگاهها با سرعت کمی گسترش یافت؛ اما بهلطف فناوریهایی مانند امنیت ازطریق شاخصهای بیومتریک و توسعهی NFC و چیپهای امنیتی روند پرداخت آسان و سریعتری را شاهد بودیم. اکنون بسیاری از افراد اعتماد و راحتی بیشتری در پرداخت بهوسیلهی گوشیهای هوشمند حس میکنند؛ پدیدهای که ۱۰ سال پیش بسیار کمرنگ بود.
ترجمهی زبانهای مختلف
پروژههای مرتبط با مترجمهای همراه از ابتدای قرن جاری دچار محبوبیت بسیاری شدند؛ اما در ۱۰ سال اخیر، فقط ترجمهی همزمان زبانهای مختلف به یکدیگر بهکمک گوشیهای هوشمند مقدور شد. گوگل Translate اولینبار بهعنوان اپلیکیشن اندرویدی در سال ۲۰۱۰ منتشر شد؛ اما نسخههای اولیه امکانات بسیار ابتدایی دراختیار کاربر قرار میدادند. بهتدریج پشتیبانی از زبانهای بیشتر به این سرویس افزوده شد و اکنون کاربران میتوانند از گوشی هوشمند خود برای ترجمهی همزمان صوت و متن استفاده کنند. حتی امکان ترجمه ازطریق ثبت تصویر با دوربین نیز وجود دارد. کیفیت و سرعت ترجمه نیز پیشرفت چشمگیری کرده است و سرویسها و دستگاههای مختلفی مانند هدفونها میتوانند خدمات مترجم شخصی را ارائه کنند.
ثبت تصاویر با حالت بوکه
اگر ۱۰ سال پیش تصویری پرتره با فوکوس مناسب روی سوژه در مرکز و پسزمینهی تار میخواستید، باید دست به دامن دوربینهای حرفهای میشدید. اکنون میتوانید تقریبا با تمامی گوشیهای هوشمند چنین تصویری را ازطریق حالت بوکه ایجاد کنید. ترکیب چندین لنز مختلف در دوربینها و فرایند پردازش تصویر هوشمندانهتر موجب پدیدآمدن عصر جدیدی در تصویربرداری با گوشیهای هوشمند شد. قابلیتهای اخیر چنین محصولاتی فقط به پسزمینهی تار محدود نمیشود و امکان بزرگنمایی اپتیکال و چندینبرابری و تصویرداری در شب و ویرایش تصاویر ثبتشده با جلوههای گوناگون نیز نوآوریهایی هستند که ۱۰ سال قبل شاهد آنها نبودیم. نبرد میان سازندگان مختلف برای بهترین دوربین در گوشیهای هوشمند نیز پدیدهای بوده که بیشترین نفع را برای خریداران این محصولات بههمراه داشته است.
ظهور تاکسیهای آنلاین
اوبر در سال ۲۰۱۱ بهعنوان سرویس اجارهی خودروهای لوکس در سانفرانسیسکو شروع به کار کرد؛ اما در زمان بسیار کمی به شرکت عظیمی تبدیل شد. راحتی درخواست تاکسی ازطریق گوشی هوشمند بدون نیاز به برقراری تماس تلفنی و مشاهدهی هزینهی سفر قبل از ثبت درخواست و پرداخت ازطریق سرویسهای آنلاین ازجمله مواردی بود که موجب گسترش محبوبیت اوبر و نمونههای مشابه شد. با استفاده از رانندگان مستقل، هزینهی استفاده از چنین سرویسهایی بسیار کاهش یافت و هزینههای اوبر را نیز کاهش داد. این شرکت اکنون در سراسر جهان ۱۱۰ میلیون نفر کاربر دارد و رقبای محلی یا جهانی با قابلیتهای تقریبا یکسان نیز برای آن موجود است. صنعت تاکسیرانی سنتی سعی کرد با ارائهی قابلیتهایی بتواند با چنین مواردی رقابت کند؛ اما درنهایت راحتی استفاده از اپلیکیشنها و ارائهی قابلیتهایی مانند نقشهی آنلاین، نشاندادن موقعیت راننده، سیستم امتیازدهی و پرداخت انعام موجب شد تاکسیهای سنتی به حاشیه رانده شوند. بااینحال، جنجالهای بسیاری دربارهی شرکتهایی مانند اوبر وجود دارد؛ اما از کسب سود بیشتر و افزایش محبوبیت آنها مانع نشده است.
قابلیت شارژ بیسیم
شاید بتوان روند توسعهی شارژ بیسیم را به یک قرن قبل و فعالیتهای نیکلا تسلا مرتبط ساخت؛ اما تا سال ۲۰۱۲ و با عرضهی فناوری Qi همراهبا محصولاتی مانند لومیا ۹۲۰ نوکیا و گلکسی اس ۳ سامسونگ، از عرضهی عمومی چنین قابلیتی خبری نبود. در ابتدا، سرعت شارژ با شارژرهای بیسیم بسیار کند بود و باید گوشی خود را در نقطهی خاصی برای عملکرد صحیح قرار میدادید. این فناوری بهتدریج رشد کرد و استانداردهای عمومی مرتبط با آن تدوین شدند و بیشتر شرکتها نیز آنها را قبول کردند. درنهایت، اپل در سال ۲۰۱۷ استاندارد Qi را برای شارژرهای بیسیم پذیرفت. اکنون کاربران میتوانند بهکمک شارژرهای بیسیم، گوشی خود را در مدت زمان لازم برای شارژ ازطریق کابل معمولی در ۱۰ سال قبل شارژ کنند. شاید مهمترین پیشرفت بعدی دراینزمینه، شارژ بیسیم با فاصله باشد؛ اما تا زمان عرضهی چنین قابلیتی، تمرکز بیشتر شرکتها روی بهبود عملکرد نمونههای فعلی خواهد بود.
تشخیص فرمانهای صوتی پیچیده
در سالهای قبل، استفاده از فرمانهای صوتی پدیدهی بسیار عجیبی نبود؛ اما این فرمانها محدودیتهای بسیاری داشتند و معمولا در حد درخواستهای بسیار ساده خلاصه میشدند. اکنون گوشیهای هوشمند میتوانند از پس تشخیص و اجرای فرمانهای صوتی پیچیده بربیایند و بهصورت طبیعیتر با کاربران تعامل داشته باشند. درکنار امور بسیار ساده مانند تنظیمکردن یادآور یا ساعت و ارسال پیام ازطریق پیامک یا ایمیل، اکنون میتوان بهکمک گفتوگو با دستیارهای صوتی کارهایی مثل انتقال وجه به سایر افراد را نیز انجام داد. دستیارهای صوتی مانند سیری و گوگلاسیستنت میتوانند نور فلش گوشی شما را روشن کنند یا با افراد دلخواه تماس بگیرند و در بسیاری از امور به کاربر کمک کنند. پیشرفتها درزمینهی هوش مصنوعی توانسته است به بهبود قابلیتهای دستیارهای صوتی کمک شایانی کند.
کنترل خانههای هوشمند
فهرست قابلیتهای هوشمند خانهها که بهکمک گوشیها کنترلپذیر باشند، هر روز بیشتر میشود. اکنون میتوان با گوشیهای هوشمند چراغها را خاموش یا روشن کرد، رنگ نورپردازی و دمای خانه را تغییر داد، قفلها و درها را بازکرد، به حیوانات خانگی غدا داد، تلویزیون و موسیقی را در داخل خانه کنترل کرد. اگر از خانهی هوشمند بهره میبرید، قطعات گوشی هوشمند شما بهعنوان کلید تمام قابلیتها و مرکز کنترل خانه عمل میکند. در ۱۰ سال قبل، داشتن تمامی این قابلیتها فقط با چندین لمس ساده امکانپذیر بهنظر نمیرسید؛ اما اکنون میتوان بدون لمس و تنها با صحبتکردن نیز از آنها بهره برد.
رزرو خدمات
یکی از رؤیاپردازانهترین پیشرفتهای ۱۰ سال اخیر، امکان رزرو ازطریق دستیار صوتی گوگل است. تنها با گفتن مکان و زمان مدنظر به گوگلاسیستنت میتوانید درصورت امکان، میز یا صندلی رزرو کنید. حتی اگر مکان مدنظر قابلیت رزرو آنلاین را نداشته باشد، دستیار گوگل میتواند ازطریق تماس تلفنی عملیات رزرو را انجام دهد. متأسفانه قابلیت مذکور هنوز در تمامی نقاط دردسترس قرار نگرفته است و از دیگر قابلیتهای آن میتوان به خرید بلیت سینما، ثبت نوبت برای پزشک، آرایشگاه و... اشاره کرد.
تجربهی بازیهای آنلاین و چندنفره
زمانی تجربهی بازیهای آنلاین روی گوشیها مقدور نبود و بازیهای چندنفره نیز به اتصال بلوتوث نیاز داشتند که در بسیاری موارد ضعیف ظاهر میشدند. اکنون عناوین اول شخص شوتر مانند Call of Duty: Mobile دردسترس علاقهمندان قرار دارند که حضور آنها بهلطف افزایش قدرت پردازش گوشیهای هوشمند و بزرگترشدن صفحهنمایشها و سریعترشدن اتصال همراه مقدور شده است. کیفیت بازیهای موبایل درمقایسهبا گذشته مقایسهکردنی است و دستهبندیهای بسیار جدیدی به بازیهای موبایل اضافه شدهاند که در گذشته تصور تجربهی آنها با گوشیهای هوشمند کمی دشوار بود. حتی سرویسهای اختصاصی بازی مانند اپلآرکید نیز برای طرفداران بازیهای موبایل عرضه شده است که کاربران با پرداخت حق اشتراک میتوانند از عناوین پولی بهره ببرند. همچنین، افزایش استفاده از پرداختهای درونبرنامهای و گسترش تبلیغات داخل بازیها موجب تمرکز بیشتر توسعهدهندگان به عناوین موبایلی شده است.
تماشای محتوای 4K
اگرچه HTC در سال ۲۰۱۰ گوشی هوشمند Evo 4G را عرضه کرد، این محصول بهطور واقعی از اتصال 4G بهره نمیبرد و تنها سرعت آن کمی بیشتر از اتصال 3G بود. گوشی مذکور روی کاغذ میتوانست به سرعت ۱۰ مگابیتبرثانیه برسد؛ اما در واقعیت، این مقدار از ۳ تا ۶ مگابیتبرثانیه فراتر نمیرفت. برای تماشای ویدئو با کیفیت HD به سرعتی بیشتر از ۵ مگابیتبرثانیه و برای کیفیت 4K نیز به سرعتی بیشتر از ۲۵ مگابیتبرثانیه نیاز است. اکنون میانگین سرعت اتصال همراه در ایالات متحده بیشتر از ۲۰ مگابیتبرثانیه است و بسیاری از کاربران میتوانند محتوای 4K را روی گوشیهای هوشمند خود تجربه کنند. افزایش سرعت موجب دانلود راحتتر فایلهای حجیم بازیها و بارگذاری سریعتر و برقراری تماسهای ویدئویی باکیفیتتر نیز شده است. البته تنها سرعت اتصال ازطریق سیمکارت افزایش نیافته است؛ بلکه استانداردهای کنونی وایفای در گوشیهای هوشمند نیز سرعت بیشتری دارند.
از دیدگاه شما، مهمترین تغییرات مرتبط با گوشیهای هوشمند در ۱۰ سال اخیر چه بوده است؟
نظرات