نیازمندی‌های آموزش حضوری در مقایسه با نرم‌افزار آموزش مجازی پافکو

سیستم مدیریت آموزش الکترونیکی ارائه شده توسط شرکت پژوهش افزار فردا «پافکو»، در هر سازمانی نیاز است. مدت‌ها است که آموزش سازمانی، به یکی از نیازمندی‌های مهم هر سازمان برای مدیران منابع انسانی و آموزش تبدیل شده است. در این فرایند، موضوع هزینه و زمان مورد نیاز برای آموزش کارکنان یکی از چالش‌های اصلی مدیران منابع انسانی است.

هدف از یادگیری سازمانی این است که کارکنان بتوانند مهارت‌های لازم را جهت ارتقا کیفیت کاری در سریع‌ترین، کارآمدترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین روش ممکن کسب کنند. بنابراین، انتخاب بهترین روش آموزش به آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

شاید برای یادگیری کارآمد، به هر دو روش نیاز باشد اما اگر اجبار به انتخاب تنها یکی از این دو روش وجود داشته باشد، لازم است مشخص شود که چه معیارهایی را می‌توان برای صحت این انتخاب در نظر گرفت.

بین یادگیری مجازی و یادگیری‌های اجتماعی (یادگیری با کمک از افراد دیگر) و تجربی (یادگیری از طریق تکرار یا تمرین) تفاوت وجود دارد. یادگیری مجازی و غیرحضوری می‌تواند اجتماعی باشد و غالباً تجربی است، یادگیری حضوری نیز می‌تواند این خصوصیات را داشته باشد. علاوه بر این، یادگیری مجازی ممکن است نه اجتماعی باشد و نه تجربی، مانند زمانی‌که شخصی اطلاعات را در یک سند منبع یا به‌صورت آنلاین جست‌وجو می‌کند.

کارمندان تازه‌وارد معمولا براساس تجربه، برخی سیاست‌های منابع انسانی را به‌راحتی متوجه می‌شوند. آن‌ها مسیرهای خروج از بحران را به‌صورت رسمی یاد گرفته‌اند اما برخی موارد را نیز به‌صورت غیررسمی متوجه می‌شوند. برای مثال اینکه آیا سیاست‌های HR در این شرکت، فقط روی کاغذ وجود دارد یا این سیاست‌ها به‌صورت جدی و مداوم توسط مدیریت دنبال می‌شوند؟ کدام سیاست‌ها تاکنون برای مدیریت، اهمیت بیشتری داشته‌اند؟

انتخاب فرایند آموزش سازمانی و سرفصل‌های آن، می‌تواند چیزهای زیادی در مورد نگرش شرکت نسبت به کارمندان نشان دهد. اینکه آیا نگرش ارزشمند بودن کارکنان در شرکت وجود دارد یا خیر.

مطالعات اخیر نشان داده‌اند که دانشجویان یا کارمندان می‌توانند آموخته‌های حضوری خود را به‌طور مجازی، با همکاران به اشتراک بگذارند. این رابطه به شکلی دیگر نیز عمل می‌کند، یادگیری مجازی هم باعث یادگیری حضوری می‌شود. شخصی که از طریق  آموزش مجازی به موضوع جالبی دست می‌یابد، می‌تواند این انگیزه را داشته باشد که پس از آن یک کلاس یا یک دوره آنلاین را در موضوع مورد نظر به‌صورت حضوری برگزار کند یا این اطلاعات را حضوری در اختیار همکاران خود قرار دهد.

یادگیری حضوری و مجازی به‌طور جدایی ناپذیری در هم تنیده هستند. هدف سازمان‌های مؤثر و چابک، انتخاب بین آن‌ها نیست بلکه فعال کردن و پشتیبانی هر دو نوع آموزش در شرایطی است که بتوانند به‌صورت صحیح و هم‌زمان کار کنند. با این وجود، هر دو نوع یادگیری مزایای برجسته خود را دارند.

• در هر زمان و مکان، در هنگام نیاز در دسترس است

هنگامی که یک کارمند باید در لحظه چیزی را بفهمد، خیلی سریع می‌تواند جواب را جست‌وجو کرده یا با ابزار مجازی، از یک همکار یا یک متخصص در دسترس بپرسد تا اینکه بتواند یک دوره آموزشی را طی کند.

• ارائه سریع اطلاعات

براساس منحنی فراموشی، کارآموزان اگر فرصتی برای تمرین نداشته باشند نیمی از آنچه را که یاد می‌گیرند خیلی سریع فراموش می‌کنند. در آموزش حضوری معمولاً به روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها زمان نیاز است تا کارمند مهارت را بیاموزد. یادگیری مجازی در لحظه نیاز اتفاق می‌افتد، درست زمانی‌که یک یادگیرنده در حال یادگیری است.

• صرفه‌جویی در هزینه

یک برنامه یادگیری حضوری، نیاز به تجزیه و تحلیل آموزشی، طراحی درس، توسعه برنامه، تحویل و ارزیابی برنامه دارد و هر کدام از این مراحل در هر بار برگزاری، برای برگزارکننده هزینه دارد. یادگیری مجازی معمولاً کم هزینه‌تر از یادگیری حضوری است و با یک بار ایجاد دوره، می‌تواند بارها و بارها استفاده شود.

زمانی‌که آموزش مجازی به‌عنوان رویکرد آموزش سازمانی انتخاب می‌شود، برای پیاده‌سازی آن نیاز به یک سیستم مدیریت آموزش الکترونیکی به نام LMS است. LMS مخفف سیستم مدیریت یادگیری است.

یادگیری: از این نرم‌افزار برای ارائه دوره‌های آموزشی یا برنامه‌های آموزشی استفاده می‌شود.

مدیریت: کمک می‌کند بتوان این دوره‌ها را طراحی و مدیریت کرد (ایجاد یا آن‌ها را تغییر داد، هر کدام را به دانش‌پذیران خاص خود اختصاص داد و در نهایت آن‌ها را ارزشیابی کرد و به آن‌ها نمره داد).

آخرین و جالب ترین کلمه این تعریف، سیستم است که به «نرم‌افزار» ترجمه می‌شود.

LMS یک برنامه کامپیوتری و در واقع نرم‌افزار LMS است. درست مانند Word که به افراد در نوشتن اسناد کمک می‌کند، LMS یک نرم‌افزار است که به ایجاد، مدیریت و ارائه دوره‌های آموزش الکترونیکی کمک می‌کند. این سیستم از دو بخش جداگانه تشکیل شده است: یک LMS به افراد امکان می‌دهد محتوای الکترونیکی (درس) را ایجاد کنند، آن را در دوره‌های متنوع سازماندهی کنند، محتوا را ارائه دهند (یا به‌صورت داخلی به کسب‌و‌کار یا به مخاطبان گسترده‌تری در اینترنت)، دانشجویان را در دوره‌های ارائه شده ثبت‌نام کنند و در آخر، نظارت و ارزیابی عملکرد آن‌ها (حضور، نمرات و غیره) را انجام دهند.

هرکسی که تمایل به یادگیری الکترونیکی دارد، می‌تواند از LMS استفاده کند و این گروه بسیار بیشتر از صرفا مؤسسات آموزشی هستند. هنوز مطالب بسیاری در رابطه با سیستم مدیریت آموزش الکترونیکی وجود دارد که ممکن است افراد زیادی مایل به کسب اطلاعات در مورد آن‌ها باشند.

• یک سرور که عملکردهای اصلی را انجام می‌دهد (ایجاد، مدیریت و تحویل دوره‌ها، تأیید اعتبار کاربران، ارائه‌ی داده‌ها و اعلان‌ها و غیره). رابط کاربری که در داخل مرورگر به‌عنوان یک وب (مانند Gmail یا Facebook) اجرا شده و توسط سرپرستان، مدیران، مدرسان و دانش‌آموزان استفاده می‌شود.
• مشاغل با هر اندازه، از شرکت‌های بزرگ چند ملیتی گرفته تا مشاغل کوچک و متوسط. سازمان‌ها، از سازمان ملل تا تعاونی محلی، از جمله سازمان‌های غیر دولتی و غیرانتفاعی. ادارات دولتی و دولت‌های محلی. مؤسسات آموزشی سنتی (مدارس، دانشگاه‌ها ، دانشکده‌ها). مؤسسات آموزشی آنلاین و مبتنی بر آموزش الکترونیکی (مدارس آنلاین، مدارس آموزش از راه دور و...)

علاقه‌مندان به کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند با کارشناسان شرکت پژوهش افزار فردا «پافکو» در ارتباط باشند یا به سایت این مجموعه به آدرس www.pafcoerp.com مراجعه و مشاوره رایگان دریافت کنند.