تلاش ناموفق مایکروسافت برای عبور از اینتل در سرفیس‌های جدید

جدیدترین محصولات مایکروسافت در خانواده‌ی سرفیس به بازار عرضه شدند. با نگاهی اولیه به آن‌ها، می‌توان ادعا کرد تلاش بزرگ ردموندی‌ها در سال ۲۰۱۹، یعنی رهایی از پردازنده‌های اینتل، آن‌چنان موفق نبوده است. تمرکز بر پردازنده‌هایی غیر از محصولات اینتل، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین رویکرد مایکروسافت در سال ۲۰۱۹ محسوب می‌شود. آن‌ها از مسیر همیشگی خود خارج شدند و برای نسخه‌ی ۱۵ اینچی، سرفیس لپ‌تاپ ۳ از پردازنده‌ی رایزن سرفیس ادیشن استفاده کردند که به‌صورت مشترک با AMD طراحی و به‌صورت اختصاصی برای هماهنگی با طراحی‌های مایکروسافت بهینه‌سازی شده بود. به‌علاوه در سرفیس پرو X با فرم‌فاکتور انقلابی، از تراشه‌‌ی کوالکام اسنپدراگون 8x استفاده شد که به‌نوعی نماینده‌ی آینده‌ی اکوسیستم سرفیس محسوب می‌شد.

طبق ادعای مایکروسافت، تراشه‌ی جدید به‌لطف داشتن یک هسته‌ی بیشتر، سرعت سریع‌تر و گرافیک بهینه‌تری به کاربر ارائه می‌کند. درمقابل، بررسی‌های اولیه نشان می‌دهد تراشه‌ی AMD در اجرای بسیاری از بازی‌ها مشکل دارد و حتی ویدئو‌های 4K نیز به‌راحتی با آن پخش نمی‌شود. به‌علاوه، مقایسه‌ی مستقیم نسخه‌ی ۱۵ اینچی و ۱۳ اینچی مجهز به پردازنده‌ی اینتل سرفیس لپ‌تاپ ۳ در ارائه‌ی خروجی ویدئو، به توقف عملکرد نسخه‌ی مبتنی‌بر تراشه‌ی AMD منجر شد. شایان ذکر است نسخه‌ی ۱۳ اینچی به‌‌دلیل ابعاد کوچک‌‌تر، محدودیت‌های گرمایی بیشتر دارد.

رقابت اینتل و AMD از قدیمی‌ترین نبردهای دنیای فناوری محسوب می‌شود. در سال‌های اخیر، مشکلات اینتل همچون تأخیر در عرضه‌ی محصولات جدید مبتنی‌بر فناوری ۱۰ نانومتری و درمقابل، فعالیت حرفه‌ای AMD و خانواده‌ی محصولات رایزن تنور این رقابت را گرم‌تر کرده است. شدت رقابت به‌حدی رسیده که غول‌های صنعت پردازنده برای ارائه‌ی محصولات خود در کالاهایی حرفه‌ای همچون Asus Zenbook 14 و سرفیس لپ‌تاپ ۳، به‌طور مستقیم باهم پنجه‌درپنجه شده‌اند.

عملکرد سرفیس لپ‌تاپ ۳ نشان می‌دهد AMD هنوز برای رقابت جدی با اینتل در این بخش از بازار راه زیادی در پیش دارد. اینتل درنهایت تراشه‌های نسل دهم آیس‌لیک را به بازار عرضه کرد که نمونه‌های اولیه‌ی آن‌ها را در سرفیس لپ‌تاپ ۳ می‌بینیم. محصولات جدید پیشرفت‌های چشمگیری در بخش‌های کارایی و مصرف باتری نشان می‌دهند و کمک شایانی به حفظ پیش‌گامی اینتل در بازار خواهند کرد.

گزینه‌ی دیگر مایکروسافت برای عبور از اینتل سرفیس پرو ایکس است؛ دستگاهی باریک‌تر و سبک‌تر از محصول باریک سرفیس پرو 7 که به‌تنهایی نشان‌دهنده‌ی شکست اینتل در حوزه‌ی موبایل در دو دهه‌ی گذشته محسوب می‌شود. سرفیس پرو ایکس به پردازند‌ی اختصاصی ۷ نانومتری SQ1 مبتنی‌بر آرم مجهز شد که مایکروسافت آن را با همکاری کوالکام توسعه داد؛ محصولی که به‌صورت هم‌زمان کارایی پردازنده‌های اصلی و گرافیکی را بهبود می‌بخشد و عملکردی بهتر از تراشه‌ی 8cx دارد. تراشه‌ی جدید تلاش می‌کند نمایانگر نسل جدیدی از کامپیوترها باشد؛ کامپیوترهایی باریک و سبک و قدرتمند که شارژدهی بیشتر باتری و اتصال دائمی به شبکه‌ی اینترنت را نیز به کابر ارائه می‌کنند.

در سال‌های اخیر، اخبار گوناگونی از لپ‌تاپ‌های مبتنی‌بر پردازنده‌های آرم شنیده‌ایم؛ اما سخت‌افزارهای نهایی هیچ‌گاه انتظارها و ادعاها را برآورده نکردند. اولین نسل از لپ‌تاپ‌های مبتنی‌بر پردازنده‌ی اسنپدراگون عملکرد موفقی در بازار نداشتند. کوالکام متعهد شد در محصولات بعدی رویکرد بهتری پیش گیرد و تراشه‌ی 8cx را با همین وعده عرضه کرد. پردازنده‌ی جدید به‌صورت اختصاصی برای ویندوز طراحی شده بود و برخلاف نسخه‌های قبلی، نمونه‌ی بازطراحی‌شده نبود. امروز سرفیس پرو ایکس حکم اولین دستگاهی را دارد که با تراشه‌ی جدید کوالکام (نسخه‌ای بهینه‌سازی‌شده از آن) به بازار عرضه می‌شود.

ایده‌ی سرفیس پرو ایکس شبیه به ادعایی است که برای همه‌ی لپ‌تاپ‌های مبتنی بر آرم مطرح شد؛ لپ‌تاپی که توانایی اجرای همه‌ی نرم‌افزارهای روزمره‌ی شما را با چند روز شارژدهی باتری دارد و سرعت بارگذاری سریع‌تر و اتصال دائمی به شبکه‌ی LTE مانند گوشی هوشمند را به‌ارمغان می‌آورد. همه‌ی این قابلیت‌ها را در محصولی تصور کنید که باریک‌تر و سبک‌تر از لپ‌تاپ معمولی است. قطعا همه‌ی کاربران برای خرید چنین دستگاهی علاقه نشان می‌دهند.

یکی از مشکلات اصلی سرفیس پرو ایکس در محدودیت شبیه‌سازی ۳۲ بیتی دیده می‌شود. کارایی سرفیس پرو ایکس در اپلکیشن‌های مخصوص راضی‌کننده است؛ اما هنوز گزینه‌های زیادی دراختیار کاربران قرار ندارد. درواقع، می‌توان برای اکوسیستم سرفیس پرو ایکس ادعا کرد سخت‌افزار جلوتر از نرم‌افزار حرکت می‌کند. به‌علاوه باتوجه‌به سابقه‌ی مایکروسافت نمی‌توان انتظار همراهی آن‌چنان زیاد و سریعی از سمت توسعه‌دهندگان داشت.

تمام مشکلات گفته‌شده در محصولی دیده می‌شوند که داعیه‌ی پیش‌گامی کامپیوترهای ویندوزی مبتنی‌بر آرم را دارد؛ محصولی ساخته‌ی مایکروسافت که از پردازنده‌ی اختصاصی متمرکز بر کاربردهای منحصربه‌فرد استفاده می‌کند. اگر مایکروسافت به‌عنوان مالک ویندوز و شرکتی که تأثیر بیشتری برای توسعه‌ی نرم‌افزارهای جدید روی توسعه‌دهندگان می‌گذارد، توانایی ساخت لپ‌تاپ مناسب ویندوزی مبتنی‌بر آرم نداشته باشد، از شرکت‌هایی همچون سامسونگ و دل چه انتظاری می‌توان داشت؟

ظاهرا مایکروسافت می‌داند پردازنده‌های جدید نقش برگ‌برنده‌ی طلایی را برایش ایفا نمی‌کنند. آن‌ها هنوز دستگاه‌های سرفیس مبتنی‌بر اینتل را در فرم‌فاکتورهای متنوع به بازار عرضه می‌کنند. نسخه‌ی ۱۵ اینچی سرفیس لپ‌تاپ ۳ علاوه‌بر پردازنده‌ی AMD، برای مشتریان تجاری در نسخه‌ی مجهز به پردازنده‌ی اینتل هم عرضه می‌شود. به‌علاوه، سرفیس پرو ۷ نیز هنوز به‌عنوان دستگاهی در فرم‌فاکتور نزدیک به تبلت برای کاربرانی دردسترس خواهد بود که پردازنده‌ی اینتل را به استفاده از سرفیس پرو ایکس ترجیح می‌دهند.

در پایان باید اشاره کنیم هیچ‌یک از تصورات ذکرشده در این مطلب هنوز به واقعیت نپیوسته‌اند. اگر تصمیم دارید در سال جاری محصولی از خانواده‌ی سرفیس بخرید، انتخاب عاقلانه هنوز همان گزینه‌ی قدیمی و خرید محصولی مبتنی‌بر پردازنده‌ی اینتل است. شاید چنین اظهارنظری درظاهر به‌نفع اینتل به‌نظر برسد؛ اما نشان‌دهنده‌ی رقابتی ضعیف در دنیای پردازنده‌ها خواهد بود که می‌توانست قدرتمندتر و با نتایجی بهتر برای کاربران و مصرف‌کنندگان پیش برود.