پیشتازی جزایر کارائیب در استفاده از خودروهای برقی و انرژهای پاک

جزایر کارائیب برای بسیاری از ما تنها نام فیلم سینمائی "دزدان دریایی کارائیب" را به ذهن می‌آورد؛ اما این مجمع‌الجزایر که به بهشت روی زمین نیز شهرت دارند، با مشکلات زیادی برای تامین انرژی خود دست‌وپنجه نرم می‌کند. به همین علت به تولید برق از انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر روی آورده‌اند. 

شرکت مگاپاور (Megapower) از پنج سال پیش تاکنون در جزیره باربادوس با مدیریت جوانا ادگیل و شوهرش در زمینه ترویج استفاده از خودروی الکتریکی پیشگام شده‌ است. آن‌ها در این مدت ۳۰۰ خودروی برقی به ساکنان جزیره فروختند و ۵۰ ایستگاه شارژ در نقاط مختلف نصب کردند. جزیره باربادوس به طول ۳۴ کیلومتر، با توجه به پتانسیل بالا برای استفاده از انرژی خورشیدی، مکانی مناسب برای مگاپاور خواهد بود. در حال حاضر مگاپاور به توسعه استفاده از خودروی الکتریکی در تمام نقاط جزایر کارائیب ادامه می‌دهد. 

ادگیل در این مورد گفت:

در جزایر کارائیب ما مشکلی با شعاع حرکتی خودروی الکتریکی نداریم؛ با توسعه شبکه شارژ در باربادوس، مشتریان هیچ نگرانی از کمبود ایستگاه شارژ نخواهند داشت. ما هر سال حداقل ۲۲۰ روز کاملا آفتابی داریم، پس چرا از منابع موجود استفاده نکنیم؟

باربادوس و بسیاری دیگر از جزایر کارائیب تحت تأثیر وابستگی پرهزینه به سوخت وارداتی برای تولید انرژی قرار دارند؛ به همین علت آن‌ها در حال افزایش حجم خودروهای برقی در جاده‌های خود هستند. اما ساکنان این جزایر با موانعی از جمله هزینه اولیه بالا، تعرفه سنگین بر واردات خودروی برقی، عدم نظارت و حمایت مسئولان مواجه شده‌اند.

به گفته آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، در سال ۲۰۱۷ تعداد وسایل نقلیه الکتریکی به بیش از ۳ میلیون دستگاه رسیده است و پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۳۰، این رقم به ۱۲۵ میلیون دستگاه نیز برسد. آژانس بین‌المللی انرژی می‌گوید این رقم در صورتی که به ۲۲۰ میلیون دستگاه برسد، می‌تواند نقش مهمی در کمک به اقدامات جهانی برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی و توسعه پایدار ایفا کند. البته باید این نکته را یادآوری کرد که تحقیقات، سیاست‌ها و انگیزش‌ها برای جذب سرمایه‌گذاری در این زمینه ضرورت بیش‌تری دارد.

ادگیل گفت: 

در جزیره باربادوس، شرکت‌های صنایع همگانی برق (برق منطقه‌ای)، ادارات دولتی و برخی شرکت‌های خصوصی از جمله مشتریان خرید خودروی برقی و ون الکتریکی هستند؛ مگاپاور این محصولات برقی را از بریتانیا وارد می‌کند. شرکت ما همچنین چند مزرعه خورشیدی ساخته است که برای تامین برق ایستگاه شارژ شرکت پست DHL و فرمانداری سن‌ویسنت و گرینادین به کار می‌رود. سایر پنل‌های خورشیدی مگاپاور به شبکه برق متصل می‌شوند و وظیفه جبران و کمبود انرژی آن بر اثر استفاده حدود ۴۰۰ خودروی الکتریکی را بر عهده دارند. 

استفاده از سوخت فسیلی برای تولید برق، تقریبا دو تا سه برابر کارآمدتر از مصرف مستقیم آن در پیشرانه خودرو است؛ به این معنا که خودروی الکتریکی در جاده‌ها می‌توانند به کاهش هزینه‌های سنگین این جزیره (و سایر جزایر منطقه کارائیب) کمک کنند. بیش از نیمی از سوخت مصرفی جزایر کارائیب به بخش حمل‌ونقل اختصاص دارد. طبق گفته دولت این کشور، باربادوس سال گذشته ۳۰۰ میلیون دلار سوخت وارد کرد. 

به همین علت سرمایه‌گذاری خوبی در بخش حمل‌ونقل برای استفاده از اتوبوس برقی انجام شده است و دولت قصد دارد تمام زیرساخت‌های دولتی را تغییر دهد. افزایش سرمایه‌گذاری دولتی در زمینه اتوبوس برقی به ارتقای سیستم حمل‌ونقل کمک می‌کند، در حالی که این مسئله انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد و در نهایت به نفع مصرف‌کنندگان خواهد بود.

دن گاردنر، مدیر برنامه انرژی "CARICOM" می‌گوید:

خودروی برقی پلاگین هیبرید می‌تواند کمک زیادی به شبکه توزیع برق کند؛ این خودروها می‌توانند تولید برق از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی، باد و آب را تقویت کنند. با این حال، هزینه‌ها خرید خودروی برقی در جزایر کارائیب به شدت بالا است. تعرفه واردات خودروی الکتریکی به مراتب بیش‌تر از خودروی مجهز به پیشرانه احتراق داخلی است. ترینیداد و توباگو مالیات‌ها و تعرفه‌های سنگینی بر واردات خودروی برقی اعمال کرده‌است که در برخی موارد به ۱۰۰ درصد نیز می‌رسد. چنین قیمت‌هایی به این معناست که خرید و رانندگی با خودروی برقی، برای اکثر رانندگان جزایر کارائیب مقدور نیست. به عنوان مثال خودروی الکتریکی نیسان لیف در باربادوس ۵۰،۰۰۰ دلار فروخته می‌شود، در حالی که در بریتانیا ۳۰،۰۰۰ دلار هزینه دارد.

کشورهای حوزه دریای کارائیب به شدت بدهکار هستند و برای جبران کسری بودجه و تامین مخارج خود، مالیات و تعرفه‌های سنگینی بر واردات خودروی برقی اعمال می‌کنند. با این حال به نظر می‌رسد که جزایر کارائیب هنوز از پتانسیل‌ها و اهرم‌های خود، شبیه کشورهای ثروتمند و پیشرفته استفاده نکرده است.

در حالی که سوخت‌های فسیلی دارای محدودیت‌های فراوانی برای برخی کشورها هستند، استفاده از انرژی سبز و تجدیدپذیر می‌تواند نقش مهمی در عدم وابستگی به سوخت‌های فسیلی ایفا کند. سرمایه‌گذاری بلندمدت در حوزه انرژی، علاوه بر منافع کوتاه مدت برای نسل کنونی، اثرات قابل توجهی برای نسل آینده خواهد داشت و دولت‌ها باید به این مسئله توجه جدی کنند.