افزایش مدیران هندی-آمریکایی در دانشکده‌های کسب‌وکار آمریکا

سونیل کومار با استعفا از ریاست دانشکده‌ی کسب‌وکار بوث دانشگاه شیکاگو و در اختیار گرفتن مقام ریاست آموزشی دانشگاه جان هاپکینز در سال ۲۰۱۶، اولین فرد هندی-آمریکایی بود که به رده‌ی بالایی در یکی از برترین دانشگاه‌های دنیا راه یافت. کومار به‌عنوان رئیس دانشکده‌ی بوث، عضوی از کادر نخبه‌های هندی-آمریکایی بود که به یکی از معتبرترین دانشکده‌های آمریکا در زمینه‌ی کسب‌وکار راه یافته‌اند.

چندین هندی-آمریکایی در سال‌های اخیر، ریاست برگزیده‌ترین دانشکده‌های کسب‌وکار دنیا را بر عهده گرفته‌اند؛ ازاین دسته می‌توان به نیتین نهره در هاروارد، دیپاک جین در دانشگاه نرث وسترن، رانگاراجان ساندرام در دانشگاه نیویورک و پل آلومدیا در دانشگاه جورج تاون و البته مادهاو راجان، جانشین کومار در دانشگاه بوث اشاره کرد. با یک برآورد ساده می‌توان متوجه شد که افراد هندی-آمریکایی، ریاست بیش از ۱۲ دانشگاه کسب‌وکار را تنها در ایالات متحده بر عهده گرفته‌اند. این رقم برای جامعه‌ای که به‌زحمت یک درصد از جمعیت ایالات متحده را شامل می‌شود، قابل توجه بوده و نشان از ظهور یک روند رو به رشد را می‌دهد.

افزایش افراد هندی-آمریکایی در مقام ریاست برترین دانشگاه‌های آمریکایی، دلایل متعددی دارد که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم.

یک عامل مهم در این افزایش، تعداد بالای اعضای هندی در هیات مدیره‌ی دانشکده‌های کسب‌وکار ایالات متحده است؛ این عامل مستقیما با الگوهای مهاجرت جامعه‌ی هندی-آمریکایی در ارتباط است. اکثریت قریب به اتفاق مدیران و سرپرستان هندی‌الاصل در ایالات متحده، از جمله کومار در هند متولد شده‌اند. کومار می‌گوید تمایزگذاری میان دسته‌ای که در هند متولد می‌شوند و دسته‌ای که در آمریکا متولد می‌شوند، حائز اهمیت است؛ چرا که تجربیات شکل‌دهنده‌ی هر دسته از دیگری متفاوت خواهد بود و این تفاوت در طول زمان، تاثیر متفاوتی را بر جا خواهد گذاشت.

تعداد قابل توجهی از هندیان مجرب و مستعد در ۴۰ سال اخیر برای تحصیل در رتبه‌ی کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته‌ی کسب‌وکار، اقتصاد و زمینه‌های مرتبط تحصیلی به آمریکا وارد شده‌اند. از تعداد بسیاری از این اشخاص، بر حسب میزان دانش‌اندوختگی‌شان خواسته شد که برای تدریس در ایالات متحده بمانند. در نتیجه، این دسته به دانشکده‌های دانشگاه‌های مختلف پیوستند و در نهایت، موفقیت بالایی را در سطح آکادمیک برترین دانشکده‌های کسب‌وکار آمریکا کسب کردند.

نیتین نهره، مدیر کنونی دانشکده‌ی کسب‌وکار هاروارد

تعداد بالایی از این دسته اساتید هندی موفق در طی زمان، استعداد خارق‌العاده‌ای را از خود در دانشکده‌های کسب‌وکار نشان دادند؛ به‌طوری‌که این داشنگاه‌ها در زمان جستجو برای مدیران اجرایی به سراغ آنها می‌روند.

جهانی شدن و تاثیر آن بر اقتصاد و تجارت جهانی نیز در کنار جمعیت بالای دانش‌آموختگان هندی در دانشگاه‌های آمریکا، توجه دانشکده‌های کسب‌وکار در آمریکا را به راه‌های نو برای اصلاح استوارنامه‌های بین‌المللی خود جلب کرد. اقدامات این دانشگاه‌ها برای جستجو و اقدام در سطح جهانی شامل افتتاح دانشکده‌های شعبه‌ی خارج از کشور و جذب تعداد بالایی دانشجوی خارجی از راه دور می‌شود. پروفسور نیکلاس بلوم، استاد برجسته‌ی دانشگاه استنفورد می‌گوید:

هیات‌های علمی هندی-آمریکایی در این زمینه منحصر به فرد هستند. این افراد علاوه بر احاطه بر تخصص بی‌نظیر خود، گویندگان مسلط زبان انگلیسی و البته زبان بین‌المللی به‌شمار می‌روند؛ این ویژگی، مزیت بزرگی برای جذب مخاطبان داخلی و خارجی است.

بسیاری از متخصصان از جمله کومار، نقش فرهنگ هندی را نیز در این زمینه مهم قلمداد می‌کنند. کومار می‌گوید:

هندی-آمریکایی‌ها برای تحصیل و اختصاص دادن زمان برای آن، اهمیت قائل هستند. فرهنگ هندی‌ها با ذهنیت آزاد، سازگاری و جستجوگری شناخته می‌شود. این فرهنگ، ارزش بالایی برای تحصیل به‌طور کلی و به‌خصوص دانش‌آموختگی در نظر می‌گیرد. این ویژگی‌ها به‌طور طبیعی با رهبری علمی و به‌خصوص در حوزه‌ی کسب‌وکار و مدیریت هماهنگ هستند.

دیپاک جین، مدیر دانشگاه نورث وسترن

کومار کمی در مورد تعمیم دادن کلی تجربه‌ی خود به این عامل تردید دارد اما رشد روزافزون مدیران دانشکده‌های کسب‌وکار هندی-آمریکایی و موفقیت آنها را مدیون یک روحیه‌ی خاص می‌داند؛ این روحیه همان مشخصه‌ای است که باعث تصمیم‌گیری خود او برای سفر به ایالات متحده نیز شده است: تمایل به ریسک‌پذیری. زمانی‌که به کومار، فرصتی برای تحصیل در دوره‌ی دکترای دانشگاه افسانه‌ای ایلینوی در اربانا شمپین داده شد، او به‌سرعت از این فرصت استفاده کرد. البته این تصمیم خالی از ریسک نبود؛ کومار باید خانواده‌اش را در هند تنها می‌گذاشت، از پس محدودیت‌های مالی برمی‌آمد و یک مسیر علمی و حرفه‌ای جدید را پیش می‌گرفت. با وجود این مسائل، او به ایالات متحده نقل مکان کرد و به‌صورت مداوم در معتبرترین دانشگاه‌های جهان ترقی کرد؛ این رشد تا به‌حال نیز ادامه پیدا کرده است.

به اعتقاد کومار پذیرفتن ریسک آمدن به ایالات متحده در درجه‌ی اول، ریسک‌پذیری اقدامات بعدی را ساده‌تر کرد. او می‌گوید:

مفهوم وجود ریسک برای آموزش مدیریت و کسب‌وکار موثر ضروری است. با در نظر گرفتن این موضوع، تعجبی ندارد افرادی که ریسک را در سطح شخصی امورشان درک می‌کنند برای مدیریت کارآمدترین دانشکده‌های کسب‌وکار این کشور انتخاب می‌شوند.

در نهایت، مهم‌ترین دلیل رشد روزافزون مدیران هندی-آمریکایی یک مورد ساده است: آنها برای برعهده‌گیری این پست‌ها واجد شرایط هستند. میزان دانش‌آموختگی کومار، همانند دیگر همتایان خود در دانشکده‌های عالی‌رتبه‌ی دیگر در سطح پیشگامانه تلقی شد؛ همچنین توانایی‌های رهبری او نیز به‌خوبی شناسایی شد. دکتر داویش کاپور، پژوهشگر برجسته‌ی هندی خارج از کشور و نویسنده‌ی کتاب جدید «آن یک درصد دیگر: هندی‌ها در آمریکا» می‌نویسد:

اهمیت کاری که این افراد انجام می‌دهند بیشتر از این موضوع است که از چه کشوری آمده‌اند. یک به یک این افراد، افتخاری بزرگ برای جامعه به حساب می‌آیند.