۲۱ مهر، انتخاب گرینویچ به عنوان نصف النهار مبدا

۱۳۳ سال پیش در چنین روزی یعنی ۱۳ اکتبر سال ۱۸۸۴ میلادی، کنفرانسی بین‌المللی تحت عنوان International Meridian Conference در واشنگتون دی.سی آمریکا تشکیل شد. هدف اصلی این کنفرانس که به درخواست رئیس جمهور وقت آمریکا یعنی چستر آ.آرتور تشکیل شده بود، انتخاب نصف‌النهاری به عنوان مبدا زمانی و محاسبات نصف‌النهاری به صورت بین‌المللی بود. نتیجه‌ی نهایی این گردهم‌آیی، انتخاب نصف‌النهار گرینویچ به عنوان مبدا زمانی و نصف‌النهار مبدا بود. این کنفرانس در ۱۳ اکتبر شروع شد و نتایج نهایی آن در تاریخ ۲۲ اکتبر سال ۱۸۸۴ اعلام شدند. از تاریخ ۱۶ سپتامبر سال ۱۹۹۹، یک لیزر قدرتمند اما بی‌خطر از محل نصف‌النهار مبدا در رصدخانه‌ی سلطنتی گرینویچ در لندن به سمت آسمان روشن می‌شود تا این مبدا را نشان دهد. 

در دهه‌ی ۱۸۷۰، تلاش‌ها برای تعیین محلی به عنوان زمان بین‌الملی افزایش یافت. تا پیش از این، هر کشوری زمان مبدا خود را داشت و در ارتباطات بین‌المللی مانند حرکت قطارها و کشتی‌ها، کشورها با مشکل مواجه می‌شدند. اولین کنگره در این زمینه در سال ۱۸۷۱ برگزار شد و نصف‌النهار گرینویچ به عنوان مبدا زمانی پیشنهاد شد. پیش از این و از سال ۱۸۴۷، بریتانیا گرینویچ را به عنوان مبدا زمانی در کشور خود انتخاب کرده و زمان آن را به کمک تلگراف برای تمامی سیستم‌های حمل و نقل ارسال می‌کرد. در ایالات متحده‌ی آمریکا نیز به دلیل وسعت، تفاوت‌های زمانی مشکلات متعددی را ایجاد می‌کرد. به همین دلیل این کشور نیز از سال ۱۸۷۰ واشنگتن را به عنوان مبدا زمانی خود انتخاب کرده بود.

از نتایج اصلی دیگر کنفرانس بین‌المللی نصف‌النهار می‌توان به شمارش نصف‌النهارها از مبدا اشاره کرد که تصمیم گرفته شد در ۲ جهت و تا زاویه‌ی ۱۸۰ درجه محاسبه شوند. قرار بر این شد که طول‌های جغرافیایی سمت شرق مبدا به صورت مثبت و سمت غرب به صورت منفی شمرده شوند. تصمیم دیگر، انتخاب زمان ۲۴ ساعته به عنوان استاندارد جهانی بود که از نیمه‌ی شب شروع می‌شد. 

از دیگر اتفاقات مهم این روز در تاریخ علم و فناوری می‌توان به اففتاح اولین شبکه‌ی تلفن همراه در ایالات متحده‌ی آمریکا اشاره کرد. در تاریخ ۱۳ اکتبر سال ۱۹۸۳، شرکت Ameritech mobile Communications که امروزه با نام AT&T شناخته می‌شود، اولین تماس تلفنی بی‌سیم را در کشور آمریکا برقرار کرد. در این تماس تلفنی، مدیر شرکت، باب بارنت با استفاده از یک گوشی Motorola DynaTAC تماسی تلفنی به‌صورت بی‌سیم با برادرزاده‌ی الکساندر گراهام بل داشت. این تماس در نزدیکی پادگان نظامی شیکاگو برقرار شد.