تراشه A10 Fusion، سرآغاز ادغام پلتفرم دسکتاپ و موبایل اپل و استقلال از اینتل

دوشنبه ۲۹ شهریور ۱۳۹۵ - ۲۲:۰۰
مطالعه 6 دقیقه
تراشه‌ی A10 Fusion در حالی قوی‌ترین پردازنده‌ی اپل لقب گرفته که زنگ خطر را برای اینتل  به صدا درآورده است.
تبلیغات

در سال‌های اخیر بسیاری از کارشناسان حوزه‌ی فناوری در پیش‌بینی‌های خود به این نکته اشاره می‌کنند که اپل در نظر دارد تا پس از موفقیت در زمینه‌ی طراحی تراشه‌های اختصاصی برای گجت‌های مبتنی بر iOS خود، رایانه‌های خود را نیز به تراشه‌های ساخت خود مجهز کند. شواهد این امر را می‌توان را دو نسل پیش تراشه‌های اختصاصی سری A اپل جستجو کرد، چراکه دو تراشه‌ی A9X و A10 Fusion با نتایج درخشان بنچمارک شانه به شانه‌ی پردازنده‌های توسعه یافته توسط اینتل حرکت می‌کنند. در واقع اپل به آرامی در حال کامل کردن قطعات پازلی است که در انتها این کمپانی را بیش از پیش مستقل‌تر از سایر کمپانی‌ها و در راس آن اینتل می‌کند.

A10 Fusion از پردازنده تمام مک بوک ایرهای اپل قوی تر است

البته این موضوع به معنای زمین‌گیر شدن اینتل در چند سال آینده نیست، حال آنکه نزدیک شدن اپل به فناوری‌هایی در زمینه طراحی پردازنده‌های کم مصرف و پرقدرت، ملموس‌تر و روشن‌تر از پیش است. برای درک این موضوع کافی است تا نگاهی به نتایج بنچمارک Geekbench مربوط به آیفون ۷ مجهز به تراشه‌ی A10 Fusion داشته باشیم. این تراشه‌ی چهار هسته‌ای موفق شده تا در بنچمارک تک هسته‌ای رکوردهای جالب توجهی را به جای بگذارد. A10 Fusion‌ در بنچمارک تک هسته‌ای امتیاز ۳۴۵۰ را کسب کرده که آن را هم‌رده با شماری از پردازنده‌های لپ‌تاپ تولید شده توسط اینتل قرار می‌دهد، حال آنکه قدرت بالای این تراشه در مقایسه با نسل‌های پیشین پردازنده سری A و همچنین نمونه‌های مورد استفاده در گوشی‌های هوشمند اندرویدی نیازی به اشاره ندارد. A10 Fusion حتی از نظر پردازشی تمام مک‌بوک ایرهای تولید شده را در پشت خود می‌بیند و حتی قدرت پردازشی مک بوک پرو ۲۰۱۳ نیز یارای رقابت با آن را ندارد.

سال‌های مدیدی است که اینتل به مدد معماری x86 قهرمان بلامنازع پردازنده‌های مورد استفاده در کامپیوترهای دسکتاپ و لپ‌تاپ‌ها است. با شروع قرن بیست و یکم، AMD به عنوان رقیب جدی اینتل نتوانسته آنچنان که باید این کمپانی را تحت فشار گذاشته و خود را به عنوان یک رقیب جدی در برابر اینتل مطرح کند. البته در سال‌های اخیر با انقلاب گوشی‌های هوشمند و رکورد بازار‌ پی‌سی که در درجه‌ی اول سیستم عامل ویندوز و پردازنده‌های اینتل را تحت تاثیر قرار داده، شرایط تغییر کرده است.

فروش گوشی‌های هوشمند در سال ۲۰۱۵ سه برابر پی‌سی بوده

همانطور که اشاره کردیم انقلاب گوشی‌های هوشمند باعث شده تا جهت‌گیری دنیای فناوری به سمت گجت‌های موبایل بیش از پیش افزایش پیدا کند. البته این تغییر جهت و حرکت در این مسیر چندان آهسته نیست و در حوزه‌هایی نظیر هوش مصنوعی می‌توان رشد محسوسی را به عینه دید. تبلیغ‌کنندگان در دنیای مجازی تمرکز خود را روی دسکتاپ کاهش داده و بخش بزرگی از توان خود را معطوف دنیای موبایل کرده‌اند. تمام این مسائل ریشه در تغییر در عادت خرید کاربران دارد، بطوریکه خرید گوشی‌های هوشمند پنج برابر بیشتر از خرید‌ پی‌سی است. گزارش IDC نشان از این دارد که در سال ۲۰۱۵ بیش از ۱.۴۳ میلیارد گوشی‌هوشمند راهی بازار شده، در حالی که تعداد پی‌سی‌های عرضه شده به ۲۷۶ میلیون دستگاه می‌رسد. اپل به تنهایی موفق شد تا در پاییز سال ۲۰۱۵ عرضه‌ی پی‌سی به بازار را پشت سر بگذارد، چراکه این کمپانی بیش از ۷۴.۸ میلیون دستگاه آیفون راهی بازار کرد، در حالی که کل پی‌سی‌های عرضه شده به رقم ۷۱.۹ میلیون دستگاه رسید.

آیا تراشه‌ی A10‌ در نسل‌های بعدی مک‌بوک جایگزین پردازنده x86 اینتل می شود؟

نگاهی به آمار ارقام نشان از این دارد که پردازنده‌های سری A اپل که در قلب گجت‌های مبتنی بر iOS این کمپانی جای می‌گیرد به اندازه‌ی پردازنده‌های اینتل پراهمیت بوده و عنان بازار را در اختیار دارند. اما به نظر می‌رسد اپل همچنان به پیشرفت هر چه بیشتر می‌اندیشد، چراکه قدرت پردازشی تراشه‌ی A10 Fusion کفه ترازو را به سمت اپل سنگین‌تر می‌کند. به طور حتم از جمله سوالاتی که می‌تواند در ذهن هر علاقمندی پس از مشاهده‌ی نتایج بنچمارک A10 Fusion مطرح شود، امکان استفاده از تراشه‌ی A10 به عنوان پردازنده‌ی لپ تاپ است. آیا می‌توان تراشه‌ی A10‌ را در نسل‌های بعدی مک‌بوک اپل جایگزین پردازده‌های x86 اینتل کرد؟ شاید اولین پاسخ به این سوال ساختار سیستم عامل macOS باشد که مبتنی بر معماری x86 اینتل است، حال آنکه تراشه A10‌ مبتنی بر معماری ARM توسعه یافته، اما آیا امکان تبدیل iOS به یک سیستم عامل جامع در کل گجت‌های اپل وجود دارد؟

هرچند استفاده از A10‌در لپ‌تاپ کمی دور از ذهن به نظر می‌رسد اما این پردازنده قدرت و بهینگی لازم را برای استفاده در لپ‌تاپ دارد. قدرت پردازنده‌های موبایل با بالا رفتن استفاده‌ی کاربران از این محصولات روز به روز افزایش یافته است. در صورتی که شما تغییرات در عادت استفاده‌ی گجت‌های الکترونیک را در محل کار خود مشاهده نمی‌کنید، بهتر است نگاهی به کسب و کارهایی بیاندازید که استفاده از گجت‌های موبایل نظیر گوشی‌های هوشمند حرف اول را در آن می‌زنند. در کنار افزایش قدرت پردازشی و بالا رفتن استفاده از گجت‌های موبایل، بخشی از نرم‌افزاری کاربردی نیز هم اکنون در سیستم‌ عاملی نظیر iOS در دسترس است که از این جمله می‌توان به فتوشاپ و لایت‌روم ادوبی اشاره کرد که با تمام قابلیت‌هایی که می‌توان در نسخه macOS دید، در iOS‌ منتشر شده است. همانطور که پیش از این نیز در زومیت گقتیم، آیپد پرو را می‌توان به عنوان آغازی برای حرکت به سمت استفاده از پردازنده‌های اختصاصی در تمام گجت‌های اپلی خواند، چراکه این تبلت مبتنی بر iOS خود را به عنوان رقیب لپ‌تاپ‌ها معرفی کرده است.

برخلاف ویندوز که گیمرهای دو آتشه‌ای را برای انجام بازی رو پی‌سی با خود همراه کرده، macOS چنین شرایطی ندارد. اپل در سال‌های گذشته بخش بزرگی از سرمایه‌ی مادی و فکری خود را برای توسعه‌ی پلتفرم موبایل خود به کار گرفته است. با نگاهی به دو پلتفرم اپل می‌توان به روشنی دید که تفاوت در توسعه‌ی ویژگی‌ها در چه حد بوده و در واقع اپل به دنبال فرصت مناسبی است تا macOS را بازنشسته کند. اپل در سال‌های اخیر همواره iOS‌ را بهبود داده و آن را بصورت جدی‌تری در نظر گرفته است.

به طور حتم برای شماری از افراد که دنیای فناوی‌ را با پی‌سی شناخته‌اند، تغییرات و تحول تمایلات کاربران به سمت موبایل چندان خوشایند نیست، اما باید پذیرفت که پی‌سی‌ها رفته رفته ردای کامپیوترهای مین‌فریم قدیمی را به تن کرده و بوی کهنگی می‌دهند.

همانطور که پیش از این نیز اشاره کردیم، تغییر سیاست اپل در بکارگیری پردازنده‌های شخصی در مک‌بوک‌هایش به هیچ وجه به معنای توقف پیشرفت اینتل نیست، چراکه با بالارفتن نیاز به انجام پردازش‌های سنگین و یچیده و نیاز برای انجام پردازش‌های موازی، اینتل همچنان دست بالا را در اختیار دارد و برای مثال در محصولاتی نظیر مک پرو که از وجود پردازنده‌ی زئون اپل بهره می‌برد، هیچ گزینه‌ای بهتر از محصولات اینتل وجود ندارد. البته بازار چنین محصولاتی محدود است.

اپل در مک بوک ۱۲ اینچی خود از وجود پردازنده Core M بهره گرفت و امسال نیز شاهد استفاده از پردازنده‌های بروز شده‌ی اسکای لیک در مک بوک‌هایی جدید نبودیم. به قطع یقین استقلال بیشتر در زمینه‌ی تولید سخت‌افزار هدف اپل بوده و این کمپانی در پی آن است تا فارغ از مشکلات پیش آمده برای سایر کمپانی‌ها نظیر اینتل که بعضا با تعویض عرضه‌ی پردازنده روبرو می‌شوند، محصولات خود را طبق برنامه‌ی از پیش تعیین شده راهی بازار کند.

انتخاب نام Fusion به معنی ادغام، گمانه ها در مورد ترکیب دو پلتفرم اپل را تقویت می کند

سیاست اپل نشان از این دارد برای ورود به بازار پردازنده‌ها بهتر است ابتدا روی پردازنده‌های موبایل سرمایه‌گذاری کرد و پس از به دست آوردن فناوری و تجربیات مورد نیاز پای در وادی بزرگ‌تری گذاشت. پیشرفت اپل در حوزه‌ی تولید تراشه‌های موبایل نشان از این دارد که این کمپانی درصدد ادغام پلتفرم دسکتاپ و موبایل خود است. استفاده از نام Fusion در تراشه‌ی جدید این کمپانی نیز گمانه‌ها در این خصوص را تقویت می‌کند، چراکه Fusion به معنای ادغام است.

نظر شما در این خصوص چیست؟

تبلیغات
داغ‌ترین مطالب روز

نظرات

تبلیغات