گرندپری سنگاپور 2016 فرمول یک؛ جنگ استراتژی ها

دوشنبه ۲۹ شهریور ۱۳۹۵ - ۰۰:۳۰

مطالعه 10 دقیقه

گرندپری سنگاپور یکی از جذاب‌ترین رقابت‌های فصل فرمول یک بود که استراتژی‌های پیچیده‌ی تیم‌ها مسابقه را در دورهای پایانی بسیار حساس کرد.

تبلیغات

پانزدهمین مرحله از مسابقات فرمول یک ۲۰۱۶ امروز راس ساعت ۱۶:۳۰ به وقت تهران در کشور سنگاپور و پیست شهری و فوق‌العاده زیبای مارینا بی (Marina Bay) برگزار شد. گرمای زیاد و رطوبت بالای هوا در کنار پیچ‌های متعدد، پیست مارینا بی را به جنگ استراتژی تعویض لاستیک تبدیل کرده است. تیم‌های حاضر سه و بعضا چهار بار اقدام به تعویض لاستیک‌های خود کردند که این موضوع باعث جایجایی زیاد رانندگان در حین مسابقه شد.

از نکات جالب گرندپری سنگاپور حضور سباستین فتل راننده‌ی مطرح تیم فراری و عنوان‌دار قهرمانی در پیست مارینا‌ بی در رده‌ی ۲۲ هنگام آغاز مسابقه بود. این راننده‌ی مطرح که به دلیل نقص فنی در خودروی خود هنگام زمان‌گیری موفق به ثبت زمان مناسب نشده بود و در جایگاه انتهایی برای استارت مسابقه قرار داشت، انگیزه‌ی زیادی برای کسب جایگاه مناسبی داشت. در طرف دیگر نیز رقابت حساس رزبرگ و همیلتون برای کسب امتیاز، از سوی رانندگان ردبول و خودروی بی‌نقص آن‌ها برای پیست شهری مارینا بی، تحت تاثیر قرار گرفته بود و رانندگان ردبول نشان داده بودند که مرسدس در رویداد امروز رقابت ساده‌ای پیش‌رو نخواهد داشت.

تنها چند ثانیه بعد از آغاز مسابقه لازم بود تا اولین حادثه رخ دهد و به همین دلیل خودروی ایمنی به پیست وارد شد تا بدین ترتیب سنت حضور این خودرو در گرندپری سنگاپور تداوم یابد. استارت مسابقه با حرکت سریع هالکنبرگ همراه بود که قصد داشت خود را به رده‌‌های ابتدایی برساند. در همین حال با حرکت کارلوس ساینز به میانه‌ی پیست، برخورد شدیدی بین وی و هالکنبرگ رخ داد که منجر به از دست دادن کنترل خودروی فورس ایندیا و برخورد شدید با کناره‌ی پیست شد. نکته‌ی جالب این برخورد، لغزش خودروی هالکنبرگ از مقابل مکس وشتاپن بود که استارت بدی داشت. شاید اگر وشتاپن حرکت خوبی در آغاز مسابقه داشت و کمی جلوتر بود با برخورد هالکنبرگ با وی از مسیر مسابقه خارج می‌شد. جنسن باتن نیز در ادامه‌ی روند بدشانسی‌های خود، در ابتدای مسابقه با شکستگی در باله‌ی جلو مواجه شد و مراجعه به پیت‌‌استاپ و تعویض آن باعث از دست رفتن جایگاه خوب این راننده و نزول به رده‌ی انتهایی شد.

پس از حادثه‌ی ابتدای مسابقه تغییرات زیادی در جایگاه راننده‌‌ها رخ داد. وشتاپن که در جایگاه چهارم قرار داشت به رده‌ی هشتم نزول کرد و کیمی رایکونن، فرناندو آلونسو کارلوس ساینز و دنیل کویات در رده‌های چهارم تا هفتم قرار داشتند. با خروج خودروی ایمنی در دور دوم مسابقه از سر گرفته شد.

این در حالی بود که بدنه‌ی خودروی کارلوس ساینز پس از تصادف با هالکنبرگ دچار مشکل شده بود. پس از یک دور از مسابقه پرچم مشکی و نارنجی برای ساینز به نمایش درآمد تا راننده‌ی تیم تورو روسو مجبور به ورود به پیست استاپ برای رفع مشکل خودروی خود شود.

در دورهای ۱۲ و ۱۳ بود که نقطه‌ی عطف مسابقه روی داد. ظاهرا خودروهای مرسدس بنز تحمل پیچ‌ها زیاد و گرمای بالای پیست را نداشتند و سیستم ترمز هر دو خودروی این تیم به دمای بیش از حد خود رسید. گاراژ مرسدس بنز نیز در همین راستا به راننده‌های خود اعلام کرد که مدیریت بیشتری در حفظ سیستم ترمز داشته باشند. این موضوع منجر به کاهش سرعت رزبرگ و همیلتون و نزدیک شدن ریکیاردو و رایکونن به آن‌ها شد.

پس از ۱۵ دور از مسابقه خودروهای یکی پس از دیگری به پیت‌استاپ مراجعه کردند تا لاستیک‌های خود را تعویض کنند. در همین حین نیز وشتاپن که در رده‌ی هفتم و پس از کویات قرار داشت و از موقعیت خود اصلا راضی نبود، پیاپی اقدام به سبقت‌گیری از راننده‌ی تیم تورو روسو می‌کرد که با دفاع جانانه‌ی کویات پاسخ داده می‌شد. دنیل کویات که پیش‌تر در ابتدای فصل با نزول به تیم تورو روسو جای خود را در ردبول به وشتاپن داده بود، برای دفاع از حیثیت و اثبات مهارت‌های خود دست به هر کاری زد و لحظات جذابی از رقابت این دو راننده‌ی جوان خلق شد.

سباستین فتل که در رده‌های انتهایی قرار داشت تمام تلاش خود را به کار گرفته بود تا هرچه سریع‌تر به جمع خودروهای پیشتاز برسد. وی که با لاستیک‌های سافت عملکرد بسیار خوبی داشت، پس از تعویض آن‌ها به نوع اولترا سافت، تبحر بالای رانندگی خود و تجربه‌ی زیاد در پیست مارینا بی را به رخ سایر راننده‌ها کشید و به راحتی یکی پس از دیگری خودروهای مقابل را از پیش‌رو برمی‌داشت و به رده‌ی هشتم و پس از مکس وشتاپن رسید. با خروج وشتاپن از پیست برای تعویض لاستیک‌ها، کویات در برابر فتل قرار داشت که البته این موقعیت چندان پایدار نبود و راننده‌ی اول تیم فراری به راحتی خود را به رده‌ی ششم و پشت سر فرناندو آلونسو رساند.

در همین زمان در میان خودروهای پیشتاز مشکلات برای مرسدس بنز بیش از پیش حاد شده بود و همیلتون که عملکرد خوبی از سیستم ترمز خود ندیده بود از گاراژ درخواست استراتژی متفاوتی را کرد تا توانایی مانور بیشتری داشته باشد. این در حالی بود که کیمی رایکونن فاصله‌ی خود را به وی بسیار کاهش داده بود. مشکلات سیستم ترمز همیلتون در نهایت منجر به قفل شدن و خروج خودرو از پیست شد که بلافاصله راننده‌ی فراری از وی سبقت گرفت و خود را به رده‌ی سوم رساند. فتل نیز در همین حال با خروج آلونسو از پیست برای تعویض لاستیک به رده‌ی پنجم رسید و فراری خود را در موقعیت مناسبی می‌دید.

مسابقه با شرایط ثابتی پیش‌ می‌رفت و تمام چهار خودروی پیشتاز از لاستیک‌های سافت بهره می‌بردند که برای به پایان رسیدن مسابقه کافی بود. اما دور ۴۹ و زمانی که همیلتون در تلاش برای رسیدن به رایکونن بود، مرسدس بنز مجدد تبحر بالای خود در استراتژی‌های تعویض لاستیک را به رخ سایر تیم‌ها کشید. در این زمان ناگهان همیلتون به پیت‌استاپ مراجعه و لاستیک خود را با نمونه‌ی سوپرسافت تعویض کرد. این موضوع منجر به شگفتی فراری و ردبول شد و بلافاصله گاراژ فراری به رایکونن اعلام کرد با تمام توان خود رانندگی کند. رایکونن نیز از گاراژ سوال کرد که آیا برای تعویض لاستیک باید به پیت‌استاپ مراجعه کند که با پاسخ مثبت تیم مواجه شد. در دور بعدی رایکونن به پیت‌استاپ مراجعه کرد و لاستیک‌های خود را به نوع اولتراسافت تغییر داد. هنگام خروج راننده‌‌ی فراری از پیت‌استاپ این همیلتون بود که با آندرکات از وی عبور کرد و جایگاه سوم را با استراتژی عالی تیم خود، پس گرفت.

ریکیاردو نیز در همین حین بلافاصله به پیت‌استاپ مراجعه کرد و لاستیک‌های خود را با نمونه‌ی سوپرسافت تعویض کرد. حال تنها ۱۰ دور تا انتهای مسابقه باقی مانده و رایکونن که نزدیک به ۲ ثانیه با همیلتون فاصله دارد، با لاستیک‌های نرم‌تر و سریع‌تر خود در تعقیب وی است.

در طرف دیگر ریکیاردو که نزدیک به ۲۵ ثانیه با رزبرگ پیش‌رو فاصله داشت، در هر دور به طور میانگین ۳ ثانیه فاصله‌ی خود را با راننده‌ی تیم مرسدس بنز کاهش می‌داد و قطعا در هفت دور آتی به وی می‌رسید. حساسیت در دورهای پایانی گرندپری سنگاپور به اوج خود رسیده بود و رقابت خودروهای پیشتاز به حدی داغ بود که کمتر دوربین‌های فیلمبرداری سایر خودروهای را به نمایش می‌کشیدند.

کیمی رایکونن با وجود تلاش بسیار در نهایت موفق نشد فاصله‌ی خود با همیلتون را به کمتر از ۱ ثانیه برساند و با همین اختلاف به مقام چهارم رسید. در طرف دیگر نیز ریکیاردو که به سرعت در حال کاهش فاصله‌ی خود با رزبرگ بود، در نهایت به دلیل برخورد با ترافیک خودروهای پیش‌رو و البته مهارت رانندگی رزبرگ، با فاصله‌ی تنها ۰.۸ ثانیه در جایگاه دوم قرار گرفت. اگر رزبرگ بلافاصله پس از ریکیاردو اقدام به تعویض لاستیک می‌کرد، پس از راننده‌ی ردبول قرار می‌گرفت و قطعا مقام قهرمانی را از دست می‌داد. همیلتون نیز اگر لاستیک خود را زودتر از رایکونن تعویض نمی‌کرد و با نمونه‌ی سافت به مسابقه ادامه می‌داد، امکان سبقت راحت از راننده‌ی فراری و کسب جایگاه سوم را نداشت. تیم مدیریت مرسدس بنز در گرندپری سنگاپور به خوبی نشان داد که خودروها تنها دلیل برتری این تیم در سالیان اخیر نبوده است.

رانندگی خوب فرناندو آلونسو و دنیل کویات از دیگر نکات مهم گرندپری سنگاپور بود. آلونسو برای مدت زیادی در رده‌ی پنجم بود و پس از وی خودروهای تیم‌های تورو روسو، فورس ایندیا و ویلیامز قرار داشتند که هیچ یک موفق به سبقت از این راننده‌ی مطرح فرمول یک نشدند که این موضوع پیشرفت چشمگیر خودروهای مک‌لارن را نشان می‌دهد. کویات نیز که پس از نزول به تورو روسو روزهای بدی را سپری می‌‌کرد، در گرندپری سنگاپور نشان داد که هنوز هم از مهارت بالایی در این رشته از مسابقات اتومبیلرانی برخوردار است.