صداوسیما و سازمان‌های دولتی سدی در راه شبکه‌های اجتماعی داخلی

چهارشنبه ۳ شهریور ۱۳۹۵ - ۰۰:۰۰
مطالعه 6 دقیقه
شبکه‌های اجتماعی نه تنها توسط سازمان‌های دولتی و صدواسیما مورد حمایت قرار نمی‌گیرند بلکه توسط این سازمان‌ها اسیر برخی قوانین دست و پا گیر هم می‌شوند. از طرفی همین صداوسیما و دستگاه‌های دولتی می‌گویند چرا مردم از شبکه‌های اجتماعی داخلی استفاده نمی‌کنند؟ مشکل کجای کار است. همراه زومیت باشید.
تبلیغات

سال‌ها است که نهادهای دولتی و حکومتی از رواج شبکه‌های اجتماعی خارجی گلایه‌مند هستند و رواج این شبکه‌های غیرملی را در میان مردم متناسب با حال و اوضاع کشور نمی‌دانند. این سازمان‌ها از مردم گلایه‌ دارند که چرا از شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های داخلی استفاده نمی‌کنند.

این در حالی است که همین سازمان‌های دولتی و حکومتی به ظاهر حامی شبکه‌های اجتماعی داخلی، خود رابطه‌ی خوبی با شبکه‌های اجتماعی داخلی و پیام‌رسان‌های ایرانی ندارند و حتی در مسیر پیشرفت شبکه‌های اجتماعی سنگ اندازی می‌کنند.

جالب اینجا است برخی از این سازمان‌ها و نهادها، مانند صداوسیما و بیشتر خبرگزاری‌های وابسته به نهادهای دولتی و حاکمیتی که بارها برنامه‌های محتوایی و مقالات بلندبالایی در تقبیح استفاده از شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های خارجی می‌نویسند، خودشان در برنامه‌های تولیدی، سایت‌ها و در زیر مطالب‌شان، کانال خود در شبکه‌های اجتماعی خارجی را تبلیغ کرده و حتی کاربران را به اشتراک‌گذاری مطالب در شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های خارجی می‌کنند؛ ولی توقع دارند که مردم و کاربران از شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های داخلی استفاده کنند.

کار در اینجا تمام نمی‌شود. اگر برنامه‌ساز تلویزیونی یا نویسنده‌ی مطلب بخواهد در این رسانه‌های دولتی و وابسته به نهادهای حاکمیتی نامی از شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های داخلی کنند، انتشار آن برنامه یا مطلب توسط مدیران منوط به تایید پرداخت یا قرارداد توسط بخش بازرگانی می‌شود. یعنی شما برای تبلیغ شبکه‌‌های اجتماعی خارجی نیاز به قراردادمالی یا پردخت وجه ندارید اما وقتی نام یک پیام‌رسان یا شبکه‌ی اجتماعی داخلی به چشم بخورد باید حتما پای پول وسط باشد.

از سوی دیگر، برخی از سازمان‌های دولتی در سایت خود تنها به تبلیغ کانال خود در پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی داخلی پرداخته و حتی مدیرانی که خود خواستار تقویت فضای مجازی داخلی کشور هستند نه نامی از شبکه‌های اجتماعی داخلی می‌دانند و نه از این شبکه‌ها و اپلیکیشن‌ها در مراوادات روزمره‌ی خود استفاده می‌کنند.

اینجا است که متوجه می‌شویم تولیدات داخلی در عرصه‌ی فناوری اطلاعات و ارتباطات چقدر مظلوم‌تر از تولیدات داخلی در دیگر صنوف هستند.

در برخی از صنوف، استفاده از  تجهیزات یا کالاهایی که مشابه داخلی دارند یا استفاده از خدمات خارجی که نمونه‌ی آن در داخل کشور وجود دارد، برای همگان یا سازمان‌های دولتی و نهادهای حکومتی ممنوعیت دارد. اما در صنف فناوری اطلاعات استفاده از شبکه‌های اجتماعی، پیام‌رسان‌ها، نرم‌افزارها و اپلیکیشن‌های کاربردی خارجی که در داخل دارای نمونه‌های مشابه وقوی هستند هیچ ممنوعیتی ندارد و حتی استفاده از برخی از برنامه‌ها، پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی داخلی ممنوع است.

در برخی موارد سخت‌گیری‌هایی به شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها گرفته می‌شود که به نفع نمونه‌های خارجی است. نمونه‌‌ای از سخت‌گیری‌ها را در اخطار سریع رگولاتوری و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات برای بسته شدن تماس رایگان بیسفون در زمستان سال گذشته است. درحالی که اگر مکالمه رایگان بیسفون برقرار می‌ماند شاید این پیام‌رسان به یک پیام‌رسان محبوب در کشور تبدیل می‌شد.

نمونه‌ی دیگر، بخش‌نامه‌هایی در صداوسیما و دیگر رسانه‌های دولتی و حاکمیتی در مورد عدم استفاده از نام آپارات، کلوب، بیسفون، ساینا و دیگر‌ پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی بدون ثبت قرارداد بازرگانی و دریافت پول است.

حتی برخی از کارکنان رسانه‌های دولتی به دلیل همکاری با سرویس‌دهنده‌های ایرانی مانند آپارات، مجبور به ترک رسانه‌ی خود شده و از کار برکنار شده‌اند.

از سویی سازمان‌ها و نهادهای دولتی و حاکمیتی در یک سال گذشته طوفان‌وار کانال خود را در شبکه‌ی تلگرام تبلیغ کرده و حتی برنامه‌های تلویزیونی بدون منع نام کانال خود در این شبکه‌ را به راحتی مطرح می‌کنند. این تناقض برخورد و رفتارهای دوگانه باعث شده است که یکی از مدیران آپارات و کلوب به پاول مدیر تلگرام نامه‌ای بنویسد و دردودل‌های خود را در آن با حالت طعنه و کنایه بنویسد.

متن نامه بدین شرح است:

پاول سلام، تلگرامت چطوره؟خواستم یکم باهات درد دل کنم. خوش به حالت پاول که اینجا نیستی تا روی محتوی  انقدر بهت سخت بگیرن و اعتبار سرویست رو زیر سوال ببرن.خوش به حالت پاول ، تلگرامت هر جور که مردم دوست دارن کار می کنه و صدای کسی بهت نمیرسه !!پاول، جدی جدی خوش بحالت، هیچ وقت نگران این نیستی که برخی سازمان ها و اشخاص حقیقی و حقوقی ازت شکایت کنن و ماهی چند بار اینور و اون ور بری و پاسخ کارهای کرده و نکرده ات رو بدی.پاول باورت نمیشه صدا و سیمای کشور من صبح تا شب داره توی برنامه هاش تبلیغت رو می کنه ولی به  سرویس های فارسی که می رسه صد جور قیقاج می رن که اسممون رو نبرن، وقتی اپلیکیشن برای دانلود دارن می گن " گوگل پلی و نمونه های داخلی" ، وقتی کانال رو آپارات دارن و از دهن مجری می پره، براش توبیخ کتبی می فرستن، اصلا می دونی توبیخ چیه؟! به هنرمندان اخطار می کنن که اگر با اینها کار کنید ممنوع التصویر میشید، از کار بیکار میشید !! مگه ما چیکار داریم میکنیم ؟!پاول، نوش جونت، فقط به توسعه سرویست فکر می کنی، ایده پردازی می کنی، کلاسترهات رو تیون می کنی، ولی ما باید صد جور مراقبت های دیگه هم داشته باشیم تا سرویس مون رشد کنه و طیف وسیع تری از کاربران رو پوشش بده .پاول اینجا جای عجیبیه، اگر نباشی و دست کسی بهت نرسه هر کاری بخوای می کنی ولی اگر دم دست بعضی ها باشی به همه چیت گیر می دن.پاول باورت نمیشه اینجا بعضی ها افتخارات رو دفن می کنن، فقط برای اینکه خودشون مفتخر نیستن، از کار میندازنت چون خودشون کار نکردن.پاول اون وقتی که داری به فیچرهای جدیدت فکر می کنی که چجوری بترکونی، من دارم به فیچرهای یواشکیم فکر می کنم که هیچ کس متوجه نشه!! آخه اینجا خیلی چیزها از نظر خیلی ها همینجوری دلبخواهی ممنوعه، کلی فکرهای باحال داریم  که جیگر لانچش رو نداریم. اصلا می دونی جیگر چیه؟ تا حالا به جیگر احتیاجت شده؟پاول قانون جرایم رایانه ای می دونی چیه؟  رسانه کاربر محور چی؟؟  تا حالا تو سایت ساماندهی فراموشی رمز زدی ؟ اصلا لازم شده از چندجا که هیچی، از یکجا مجوز بگیری؟ تا حالا مجوزهای جور واجور سرعتت رو کم کرده؟ پاول خوشا به جات، نه فقط تو، بقیه سرویس هایی هم که بیرون از این کشور هستند، خیلی جاشون راحته ، حالشون خوبه!! چون محتوای مورد سلیقه مردم توشون می چرخه، هم مردم خوش حال ترن و هم اگر دیگه خیلی بیرون خط قرمز باشه همون یک محتوا مسدود میشه، به جای دیگه ای آسیب نمی رسه ، کاش قوانین برای همه یکسان بود، فعلا شما آزاد و ما اسیر، خداوکیلی دوست ندارم تو مثل ما اسیر بشی ولی آرزو می کنیم ما هم مثل تو آزاد بشیم .پاول بعضی ها می گن ما هم مثل تو باید بزنیم بیرون، تا وقتی این تبعیض بین ما و شما وجود داره، حس و حال پیشرفت و ساختن هر روز کمرنگ تر میشه، ولی چیکار کنیم پاول، ما اینجا رو دوست داریم بهش عادت داریم دلمون براش تنگ میشه...و مثل همیشه با امید زنده ایم و می دونم یک روزی درست میشه، امیدوارم فقط خیلی دیر نشه.تا امروز با چنگ و دندون و توانایی های تیمیمون قامتمون رو راست نگه داشتیم، کار دیگه ای هم البته بلد نیستیم و مثل اینکه همینجوری هم باید ادامه بدیم، فقط خواستم یکم گپ بزنم باهات دلم وا شه یه موقع به دل نگیریا.بایمحمد جواد از آپارات
تبلیغات
داغ‌ترین مطالب روز

نظرات

تبلیغات