نگاهی عمیق به مشخصات فنی و قابلیت‌های تراشه‌ اکسینوس 8890 سامسونگ

 شب گذشته سامسونگ با برگزاری کنفرانسی در جریان کنگره‌ی موبایل بارسلون به معرفی نسل جدید گوشی‌های هوشمند پرچمدار خود پرداخت. کره‌ای‌ها همچون گذشته نسل جدید گوشی‌هوشمند خود را با بهره‌گیری از دو تراشه‌ روانه‌ی بازار می‌کنند که یکی از این‌ تراشه‌ها ساخت کوالکام بوده و دیگری متعلق به خود سامسونگ است. این تراشه‌ها شامل اسنپدراگون ۸۲۰ و اکسینوس ۸۸۹۰ است. گوشی‌های هوشمند مبتنی بر تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۲۰ در بازار‌های آمریکای شمالی و چین عرضه خواهند شد؛ حال آنکه نسخه‌های مبتنی بر اکسینوس ۸۸۹۰ در سایر بازار‌ها در اختیار کاربران قرار خواهد گرفت. 

وب‌سایت اَنند پس از معرفی این گوشی‌های هوشمند به سراغ نسخه‌ی مجهز به اکسینوس ۸۸۹۰ رفته تا عملکرد آن را بررسی کند. همانطور که می‌دانید تراشه‌ی اکسینوس ۸۸۹۰ توسط سامسونگ و بخش موسوم به Smasung LSI تولید می‌شود. 

سامسونگ در اکسینوس ۸۸۹۰ از هسته‌‌ی اختصاصی خود که Exynos M1 نام دارد، بهره گرفته است. در ظاهر به نظر می‌رسد که سامسونگ از معماری هسته‌های ARM در محصول خود استفاده کرده است، اما با دقیق شدن در این هسته‌ و معماری آن می‌توان به وضوح دید که کره‌ای‌ها تغییراتی را در جهت بهبود عملکرد هسته‌ی M1 در مقایسه با معماری ARM مورد استفاده قرار داده‌اند. 

پردازنده‌ی اصلی تراشه‌ی اکسینوس ۸۸۹۰ از وجود هشت هسته بهره می‌برد که چهار عدد از این هسته‌ها از نوع Cortex A53 هستند که در کنار چهار هسته از نوع M1 با معماری big.LITTLE قرار گرفته‌اند. فرکانس پردازشی هسته‌های Cortex A53 و M1 به ترتیب ۱.۵۸۶ گیگاهرتز و ۲.۶ گیگاهرتز است. بسیاری از شایعات پیشین مطرح شده حکایت از این داشتند که فرکانس پردازشی هسته‌های M1 بین ۲.۳ تا ۲.۴ گیگاهرتز خواهد بود. براساس اطلاعات ارائه شده سیستم مدیریت مصرف انرژی در گلکسی اس ۷ به هیچ وجه اجازه‌ی فعالیت هر چهار هسته‌ی پردازشی با آن فرکانس را نخواهد داد. در بدترین حالت که نیاز به انجام پردازش‌های سنگین باشد، تنها دو هسته‌ی M1 با حداکثر فرکانس به فعالیت مشغول خواهند شد. در صورتی که سه یا بیش از چهار هسته‌ی پردازشی به فعالیت مشغول باشند، در این حالت فرکانس هسته‌ها در بدترین حالت از ۲۲۸۸ مگاهرتز بالاتر نخواهد رفت.

 در مورد پردازنده‌ی گرافیکی نیز سامسونگ از قوی‌ترین و آخرین پردازنده‌ی گرافیکی طراحی شده توسط ARM در تراشه‌ی اکسینوس ۸۸۹۰ استفاده کرده است. این پردازنده‌ی گرافیکی Mali T880MP12 نام دارد. در ماه نوامبر سال ۲۰۱۵ میلادی شایعاتی مطرح شده بود که احتمال پیاده‌سازی هسته‌های بزرگ‌تر را با فرکانس کمتر به منظور رسیدن به بهره‌وری بیشتر در مصرف انرژی پیشنهاد داده بود؛.حال آنکه این موضوع در گلکسی اس ۷ و تراشه‌ی اکسینوس ۸۸۹۰ به تحقق پیوسته است؛ چراکه فرکانس پردازشی هسته‌های پردازنده گرافیکی از ۷۷۰ مگاهرتز به ۶۵۰ مگاهرتز کاهش پیدا کرده است. استفاده از این فرکانس پردازشی بدین معنی است که این پردازنده‌ی گرافیکی برای مدت طولانی‌تری می‌تواند در فرکانس بالا کار کند. 

بنچمارک‌های انجام شده روی گلکسی اس ۷ مجهز به تراشه‌ی اکسینوس ۸۸۹۰ با همین نمونه از گوشی مجهز به اسنپدراگون ۸۲۰ مقایسه نشده است؛ بلکه شاهد مقایسه نتایج این تراشه با نتایج ارائه شده توسط خود کوالکام هستیم. البته باید به این موضوع اشاره کرده که با توجه به انجام بنچمارک‌های تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۲۰ با استفاده از مرورگر کروم و عدم بهینه‌سازی این مرورگر با هسته‌های Kyro، شاید مقایسه آنچنان درستی ارائه نشده باشد. از این‌رو اصلی‌ترین نتیجه‌ی را به زمان بررسی نتایج بنچمارکی که در آن از مرورگر خود سامسونگ روی گلکسی اس ۷ استفاده شده باشد، موکول می‌کنیم. در این جداول شماری از نتایج جی ۵ ال‌جی مجهز به اسنپدراگون ۸۲۰ نیز گنجانده شده است.

در شماری از بنچمارک‌ها شاهد این موضوع هستیم که اکسینوس ۸۸۹۰ سامسونگ پس از اسنپدراگون ۸۲۰ قرار گرفته است؛ اما همانطور که اشاره کردیم باید عیار اسنپدراگون ۸۲۰ را زمانی بسنجیم که این تراشه روی گوشی‌هوشمندی نظیر گلکسی اس ۷ قرار گرفته است. با توجه به نتایج به دست آمده نمی‌توان به قطع یقین در مورد عملکرد این دو تراشه و برتری هر یک سخن گفت؛ از این‌رو باید در انتظار عملکرد این تراشه‌ها در طولانی مدت باشیم.

براساس اطلاعات ارائه شده توسط انند، هر دو گوشی هوشمند جی ۵ با تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۲۰ و گلکسی اس ۷ با اکسینوس ۸۸۹۰ پس از گذشت مدتی از استفاده، به صورت محسوسی گرم می‌شوند. شنیده‌ها حکایت از این دارد که گلکسی اس ۷ از سیستم حرارتی با استفاده از لوله بهره می‌برد که این موضوع را می‌توان به عنوان فاکتوری منفی برای گلکسی اس ۷ در نظر گرفت؛ چراکه استفاده از این سیستم نشان‌دهنده‌ی این موضوع است که با افزایش بار پردازشی و در نتیجه افزایش فرکانس شماری از هسته‌ها، گرمای زیادی تولید می‌شود.

در نهایت باید این چنین نتیجه گرفت که از نظر قدرت پردازشی تفاوت محسوسی بین اسنپدراگون ۸۲۰ و اکسینوس ۸۸۹۰ نیست و برنده‌ی رقابت بین این دو تراشه، نمونه‌ای خواهد بود که انرژی کمتری را مصرف کرده و بصورت بهینه‌تری کار کند. انتظار می‌رود در هفته‌های آینده با استفاده از هر دو نسخه از گوشی هوشمند سامسونگ به این نتیجه رسید که کدامیک از نسخه‌ها از نظر مصرف انرژی و عملکرد پردازنده‌ی مرکزی عملکرد بالاتری دارند.

نظر شما در این خصوص چیست؟