استفاده از حافظه‌‌های LPDDR4 و UFS 2.0 در گلکسی S6 به چه معنا است؟

سامسونگ در نسل جدید پرچمداران خود، حافظه‌های داخلی UFS 2.0‌ را با حافظه‌های eMMC 5.0/5.1 که بصورت استاندارد در اغلب گوشی‌های‌هوشمند مورد استفاده قرار می‌گیرد، جایگزین کرده است. همانطور که از نتایج بنچمارک گلکسی S6 اج نیز می‌توان دید، سرعت خواندن و نوشتن اطلاعات در حافظه‌‌ی این گوشی‌هوشمند چندین برابر گلکسی S5 است و از این‌رو می‌توان دیتا را به سرعت کپی کرد.

هرچند در حافظه‌های فلش ساختار قرارگیری داده‌ها اهمیت چندان زیادی ندارد، اما سرعت خواندن و نوشتن متوالی اطلاعات روی حافظه با استفاده از فایل‌هایی با سایز بزرگ، بسیار پراهمیت است. برای مثال می‌توان اهمیت سرعت بالای خواندن و نوشتن اطلاعات را برای فایل‌های ویدئویی با سایز بزرگ یا فایل بازی‌ها پراهمیت خواند. با نگاهی به مقایسه‌ی انجام شده با AndroBench می‌توان به این نتیجه رسید که استاندارد UFS چه تفاوتی با نرخ تبادل اطلاعات در گوشی‌های‌هوشمند کنونی دارد.

بنچمارک‌ها الگوی خوبی برای تصمیم‌گیری در مورد سرعت پردازشی و تبادل اطلاعات در گوشی‌های‌هوشمند نیستند و نمی‌توان نتایج بنچمارک را مبنای تصمیم‌گیری برای عملکرد گوشی در دنیای واقعی خواند. اما در صورتی که نوبت به جابجایی فایل‌هایی با حجم زیاد برسد، حافظه‌های UFS 2.0 برتری خود را در مقابل حافظه‌های eMMC 5.0 نشان خواهند داد.

در کنار حافظه‌های UFS 2.0، سامسونگ از حافظه‌های رم LPDDR4 در گوشی‌‌هوشمند خود استفاده کرده که در واقع نسل جدید حافظه‌های رم LPDDR3 است. علاوه بر تراشه‌های اکسینوس 7420، کوالکام نیز در تراشه‌ اسنپدراگون 810 خود، از حافظه‌های LPDDR4 بهره گرفته است.

حافظه‌های رم برای ذخیره‌ی موقت اطلاعات توسط اپلیکیشن‌ها و سیستم‌عامل به منظور اجرای دستورات پردازشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. LPDDR4 از نظر عملکرد در مقایسه با LPDDR3 بیش از ۵۰ درصد بهبود یافته است. هدف از ارتقای فناوری به LPDDR4 افزایش پهنای باند مورد استفاده برای رد و بدل کردن اطلاعات است که این موضوع می‌تواند به تسریع تبادل اطلاعات بین پردازنده‌ی اصلی و حافظه‌ی رم کمک کند.

در این مورد نیز می‌توان تاثیر استفاده از حافظه‌های LPDDR4 را در اپلیکیشن‌هایی که عملکرد آن‌ها به شدت وابسته به حافظه‌ی رم است، مشاهده کرد. برای درک اهمیت این موضوع باز هم باید به سراغ مثال‌هایی برویم که با محتوای دیجیتال مرتبط است. انتقال داده‌های مربوط به یک فایل ویدئویی حجیم، نیازمند سرعت بالایی است. برای مثال می‌توان به ویدئوهای اسلوموشن اشاره کرد که طی آن ۱۲۰ فریم تصویر در هر ثانیه در حافظه ذخیره خواهد شد. در مورد ویدئوهای 2K و 4K که باید حجم بزرگی از داده‌ها جابجا شود، پهنای باند بالا بسیار ارزشمند است. بازی‌ها نیز مقیاس خوبی برای سنجش نرخ تبادل اطلاعات است، چراکه پردازنده‌ی گرافیکی داده‌های مورد نیاز خود را از حافظه‌ی رم دریافت کرده و در آن ثبت می‌کند.

سرعت کلاک حافظه‌ی رم LPDDR4 گلکسی S6 سامسونگ ۱۵۵۲ مگاهرتز است. با احتساب طراحی دو کانال ۳۲ بیت همچون نسل پیشین تراشه‌ی اکسینوس، پهنای باندی ۲۴.۸ گیگابایت بر ثانیه را در اختیار گوشی قرار می‌دهد. اسنپدراگون 810 نیز تقریبا از نظر نرخ پهنای باند، مشابه اکسینوس 7420 است. برای درک بهتر این موضوع بهتر است نرخ پهنای باند این دو تراشه را با اسنپدراگون 801 و اکسینوس 5433 مقایسه کنیم که به ترتیب ۱۲.۸ گیگابایت بر ثانیه و ۱۳.۲ گیگابایت بر ثانیه است.

لینک دانلود

البته باید به این موضوع اشاره کرد که در دنیای واقعی و در استفاده‌ی معمول از گوشی‌های هوشمند نمی‌توان از تمام ظرفیت این پهنای باند استفاده کرد. همچنین باید به این موضوع نیز اشاره کرد که رابطه‌ی مستقیمی بین پهنای باند ارتباطی بالا بین حافظه‌ی رم و پردازنده و عملکرد کلی سیستم وجود ندارد.

یکی از مزایای استفاده از حافظه‌های رم LPDDR4 کاهش ولتاژ مورد نیاز از ۱.۲ ولت به ۱.۱ ولت است.این موضوع می‌تواند به بهبود مصرف انرژی در گوشی‌های‌هوشمندی که حافظه‌ی رم همیشه مورد استفاده است، کمک کند.

 بصورت خلاصه توسعه‌ی این فناوری‌ها را باید در جهت بهبود عملکرد حافظه‌ی رم و حافظه‌ی داخلی گوشی‌هوشمند خواند. نظر شما در این خصوص چیست؟