آینده Google Glass در هاله‌ای از ابهام

 چند سال پیش گوگل برای اولین بار از گوگل گلس پرده برداشت. معرفی این تکنولوژی و قابلیت‌هایی که با خود به همراه داشت به قدری تازه و بدیع بود که اذهان بسیاری را به خود مشغول کرد و نگاه‌های زیادی را در انتظار حضور آن در دنیای فناوری خیره نگاه داشت.

روزها و ماه‌ها با اخبار مختلف از روند توسعه این محصول گذشت. گوگل بارها و بارها با تبلیغات و نمایش‌های جذاب از محصول تکمیل‌نشده خود توجه‌ها و نگاه‌های بیشتری را به سوی آینده این محصول معطوف کرد. از سلبریتی‌هایی همچون Oprah و  Beyoncé گرفته تا پرنس چارلز و روسای جمهور کشورهای مختلف که با پوشیدن عینک‌های گوگل، نوعی نگاه ویژه‌ را به این محصول بخشیدند و مجله نیویورک تایمز که از عینک‌های گوگل در لیست بهترین ابداعات سال 2012 نام برد. ویدیوهای بی‌شماری از اولین کسانی که این عینک را بر چشم‌شان گذاشتند در یوتیوب پخش شد و بالاخره بعد از چند سال، اولین نمونه‌های آزمایشی این محصول در دسترس قرار گرفت. نمونه آزمایشی 1500 دلاری که به طور حتم، با تصوری که از آن داشتیم و در فیلم‌ها و تبلیغات گوگل دیده‌ایم، فاصله بسیاری دارد.

اما تمامی این‌ بزرگ‌نمایی‌ها، فقط با یک جمله رنگ باخت... . تمامی آنها... درست زمانی که گوگل  اعلام کرد عینک گوگلی که ما تاکنون می‌شناختیم دیگر وجود ندارد،‌ ناپدید شد! یعنی گوگل گلسی که قرار است تولید شود، شبیه چیزی نیست که گمان می‌کردیم. همه آن سلبریتی‌ها و تبلیغات قرار نیست به واقعیت بدل شوند.

با توجه به صحبت هزاران نفر از کارمندان فعلی و قبلی گوگل، این قصه قرار نبود که اینگونه تمام شود. البته به نظر می‌رسد که قرار هم نبوده به این شیوه شروع شود!

اما برای بررسی چنین پایان تلخی، باید چند سالی در زمان سفر کرده و به عقب بازگردیم. جایی که در دفتر گوگل و در بین آن همه سرویس و ایده، بنیانگذاران و عوامل اجرایی در یک گردهمایی به بررسی 100 ها ایده پرداختند و در نهایت به اتفاق به تولید نسل جدیدی از ابزارهای پوشیدنی که می‌تواند همانند یک عینک روی چشم جای بگیرد رای دادند. اواخر 2009، اریک اشمیت، مرد شماره یک گوگل سباستین ترون، یکی از محققین و نوابغ برجسته دانشگاه استنفورد را به عضویت گوگل در آورد. آن زمان بود که اولین قدم‌ها برای ایجاد آزمایشگاهی مرموز به نام GOOGLE X که کارش تحقیق و توسعه پروژه‌های تازه و بدیع است برداشته شد.

بعد از آن، ترون، دانشمندان و محققان برجسته‌ای همچون بابک پرویز، دانشمند ایرانی الاصل، آسترو تلر و خانم السون طراح را از سرتاسر دنیا گرد آورد تا با کمک یکدیگر اولین پروژه محرمانه این آزمایشگاه که نسل جدید گجت‌های پوشیدنی محسوب می‌شد، کلید بزنند. اما قبل از همه این‌ها سرگی برین، یکی از بنیانگذاران گوگل برای کمک به پروژه X در این راه قدم نهاده بود.در آن زمان سرگی برین با Anne Wojcicki، محقق ژنتیک ازدواج کرده و از وی دارای دو فرزند بود.

اوایل شروع این پروژه، همه چیز به صورت ساکت و بی سر و صدا انجام می‌شد. به طوری که کارمندان گوگل می‌توانستند از کنار آزمایشگاه رد شوند ولی به هیچ وجه از اتفاقاتی که در آنجا در حال رخ دادن بود، خبری نداشتند. اما این پنهان‌کاری مدت زیادی دوام نیاورد و بالاخره در سال 2011 سکوت خبری با انتشار اخباری از یک آزمایشگاه سری در گوگل با نام Google X و اولین پروژه آن‌ها با نام X شکسته شد. با وجود این خبر، خارج از این آزمایشگاه، کسی از اینکه چه چیزی در آنجا در جریان است یا چه چیزی قرار است تولید شود، خبری نداشت تا اینکه مخالفت‌های سرگی برین و اصرار وی برای نمایش عمومی این محصول آغاز شد.

وی معتقد بود که عینک گوگل باید به جای مخفی شدن در یک آزمایشگاه سری، به جوامع عمومی راه پیدا کند و با کمک نظرات افرادی که از این عینک استفاده می‌کنند، طراحی و کارآیی آن بهبود پیدا کند. به همین خاطر گوگل با توجه به آنکه تولید عینک هنوز در مراحل اولیه به سر می‌برد تصمیم گرفت تا به جای عرضه آن در فروشگاه‌ها، تعداد محدودی از آن را برای خبرنگاران و افراد علاقمند با قیمت 1500 دلار به فروش برساند.

با این کار، افراد معدودی توانستند اولین تجربه را از نسل جدید ابزارهای پوشیدنی تجربه کنند. تجربه‌ای که به غوغایی در اینترنت و دنیای فناوری انجامید. استقبال مردم  از محصول، آتش بسیاری را در دل هوادارن این تکنولوژی روشن کرد که با دیدن قابلیت‌های آن در دنیای فناوری شعله ور می‌شد.

اما زمانی که افراد معدودی توانستند اولین بار عینک‌‌شان را تحویل بگیرند، همه چیز زیر و رو شد. به جای تعریف و تمجید عباراتی همچون "‌بدترین محصول تولید شده تا به امروز" روانه گوگل شد. مشکلات بسیاری همچون باتری، باگ‌های بسیار و موارد اینچنینی سبب ایجاد تجربه‌ای تلخ از عینک گوگل برای هواداران و کارشناسانی شده بود که با شوق فراوان منتظر محصولی از گوگل بودند که به بهترین نحو در تبلیغات نمایش داده شده بود. بعد از آن نیز مشکلات حریم خصوصی دامن‌گیر گوگل شد و قضیه تا جایی پیش رفت که حتی استفاده از آن در محیط‌های عمومی ممنوع شد. 

اما این‌ها تنها مشکلات گوگل نبودند. بلکه مثلث عشقی و عاطفی که در سال 2012، بین چند تن از افراد اصلی پروژه شکل گرفت نیز به نحوی بر این پروژه تاثیرگذار بود. مثلثی که به سبب آن سرگی برین، همسر خود را ترک کرد و با معشوقه جدیدش، آماندا روزنبرگ، مدیر بازاریابی پروژه گوگل گلس پیوند خورد. این در حالی بود که آماندا روزنبرگ نیز دوست پسرش را که در واقع یکی از کارمندان گوگل بود، ترک کرد و به این ترتیب، پروژه گوگل گلس با مسائل عشقی توسعه‌دهندگانش هم درگیر شد.

از آنجا به بعد اوضاع پروژه رو به وخامت بیشتری گذاشت. بابک پرویز، دانشمند ایرانی نیز این پروژه را به مقصد آمازون ترک گفت تا به این ترتیب افراد بیشتری خود را از پروژه گوگل کنار بکشند و این‌ موضوعات شروعی شد تا خود برین هم از پوشیدن عینک‌های گوگل در عموم مردم خودداری کند.

و همه این‌ موارد با اعلام بسته شدن برنامه Glass Explorer به اوج رسید... اتفاقی که بسیاری آن را نشانه‌ای از مرگ این پروژه می‌دانند. با این وجود به نظر نمی‌رسد گوگل به این حرف‌ها توجهی کند و قصد تعدیل پروژه را داشته باشد. حداقل فعلا خبری از این حرف‌ها نیست.

دلایل شکست گوگل در رابطه با عینک‌هایش چیست؟ هر چند برای پاسخ به این موضوع، دلایل بسیاری را می‌توان مطرح کرد، ولی یکی از مهمترین عوامل را می‌توان در بزرگنمایی و هایپ عظیمی جستجو کرد که پیرامون این محصول ایجاد شده است. دلیل دیگر نیز به نمونه اولیه و آزمایشی 1500 دلاری آن مربوط می‌شود که با محصول نهایی فرسنگ‌ها فاصله دارد و پشت سر خود، ده‌ها دیدگاه و انتقاد منفی از سوی صاحب‌نظران دارد. با تمامی این نکات منفی، هنوز هم نمادها و بازیگران این نمایش‌ گوگل در تلاشند تا مسئله مهم در رابطه با این عینک‌ها را در زمان عرضه آن بدانند، نه امکان حضور آن.

یکی از کارمندان سابق گوگل می‌گوید که تیم پشتیبان این پروژه در گوگل X می‌دانستند که نمونه‌های اولیه تا زمان حضور، به تکامل و آمادگی لازم حتی نزدیک هم نشده بود. 

با تمامی تفاسیر، در کنفرانس I/0 گوگل در سال 2012، سرگی برین، یکی از بنیانگذارن گوگل و  مردی که در راه اندازی آزمایشگاه Google X نقش داشت، روی صحنه آمد و با یک دمو هیجان انگیز از پرش از هواپیما با گوگل گلس، رونمایی شکوهمندی از محصول جدید گوگل ترتیب داد.

اما اکنون، گوگل گلس به موضوعی برای تحقیق در رابطه با عدم موفقیت‌هایش تبدیل شده است. بسیاری از تکنولوژی‌هایی که ما حتی تصور آن‌ها را نمی‌کردیم، مدیون تلاش‌های آزمایشگاه‌های تحقیق و توسعه گوگل است. از تلفن‌های ماژولار در پروژه ARA گرفته تا خودروهای بدون سرنشین، بالون‌های اینترنت Wi-Fi، دستبندهای تشخیص سرطان و یا حتی لنزهای تشخیص میزان قندخون! با این وجود گوگل گلس، پروژه‌ای با عظمت و نمایش‌های عمومی بسیار است که به ما می‌گوید برای آوردن یک ایده تازه به بازار،‌ به چیزی بیشتر از سخت افزار و نرم‌افزار نیاز داریم.

این موضوع را حتی، استرو تلر، مدیر فعلی Google X نیز چند ماه پیش اعلام کرده بود که موفقیت چنین پروژه‌ای در بازار پررقابت و پرمخاطب فعلی، نیازمند قیمتی 90 درصد ارزان‌تر از قیمت 1500 دلاری نمونه اولیه گوگل گلس است. 

با تمامی این تفاسیر، هر چند عینک‌ گوگل با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کند، ولی هنوز برای قطع امید از آن اندکی زود است. گوگل در حال حاضر پروژه گلس را زیر پرچم رهبری آیوی راس، جواهرساز معروف و تونی فادل، بنیانگذار شرکت تولید دستگاه‌های هوشمند Nest و مردی که بسیاری وی را با آیپاد اپل می‌شناسند و او را پدر آیپادهای اپل می‌نامند، قرار داده است. فادل وعده داده که با درس گرفتن از اشتباهات گذشته، ابزار پوشیدنی گوگل را از نو بازسازی می‌کند.

به هر حال باید منتظر باشیم و ببینیم که آیا تونی فادل، یکی از کارمندان سابق اپل و بنیانگذار شرکت Nest‌ می‌تواند رویاهای ما را جامه عمل بپوشاند؟ امیدواریم که تونی فادل حداقل بتواند دنیای تکنولوژی را با محصولی خارق‌العاده آشنا کند.