اینتل با پردازنده‌های سری Core M برادول چه خواهد کرد؟

اینتل با کوچک‌کردن سایز پردازنده‌ی خود قابلیت استفاده از سری پردازنده‌‌های Core M  برادول را بدون فن در کنار امکان استفاده از آن در ابزار‌هایی مبتنی بر معماری x86 فراهم کرده است که توانایی‌های آن قدرتی بی‌نظیر را در اختیار تبلت‌ها و تلفن‌های‌هوشمند قرار خواهد داد. اینتل علاوه بر کاهش سایز پردازنده‌ی خود برای استفاده در ابزار‌های کوچک‌ و قابل حمل، ضخامت محصولات سری برادول را نیز کاهش داده است، بطوری که این میزان از ۱.۵ میلی‌متر به ۱.۰۵ میلی‌متر کاهش یافته است که در مقایسه با پردازنده‌های سری هسول از نظر حجم کاهشی ۳۷ درصدی را به خود دیده است.

اولین سری از پردازنده‌های سه‌گانه‌ی Core M سری برادول شامل نمونه‌های دو هسته‌ای خواهد بود که از HD5300 به‌عنوان پردازنده‌ی گرافیکی بهره برده و توان مصرفی این تراشه برابر ۴.۵ وات خواهد بود. اینتل در این پردازنده‌ها نیز اشاره‌ای به استفاده از SDP نکرده که می‌توان آن را به‌موجب بکارگیری طراحی جدید در معماری پردازنده‌ها خواند که نیازی به استفاده از این ترمینولوژی باقی نگذاشته است.

بهترین نمونه از پردازنده‌ی سری اول برادول، Core M-5Y70 است. Core M-5Y70 یک پردازنده‌ی دو هسته‌ای با قابلیت مالتی‌تردینگ هسته‌ها است که Y در نام آن نشان از پردازنده‌های Broadwell-Y‌ و عدد ۷۰ نیز نمایش موقعیت آن در پشته‌ی سخت‌افزاری است.

پردازنده‌ی اصلی و پردازنده‌ی گرافیکی هر دو تراشه از وجود فناوری Turbo Boost بهره می‌برند که امکان عملکرد بالاتر را در زمان‌ها و موقعیت‌های کاری مختلف بسته به فشار محاسباتی وارد شده فراهم می‌آورد. 5Y70 قادر است در فرکانس پایه‌ای ۱.۱ گیگاهرتزی به فعالیت ادامه دهد که در حالت توربو برای هر دو هسته فرکانس کاری تا ۲.۶ گیگاهرتز افزایش می‌یابد.  پردازنده‌ی جدید گرافیکی HD 5300 نیز دارای فرکانس پایه‌ای ۱۰۰ مگاهرتزی در کنار فرکانس ۸۵۰ مگاهرتزی در حالت توربو بوست است. 5Y70 تا حدودی از نظر فرکانس پردازشی و قابلیت‌ها متفاوت از دو پردازنده‌ی این سری است، چراکه این پردازنده جزو برنامه‌ی vPro اینتل بوده و همچنین از TXT اینتل نیز پشتیبانی می‌کند.

 دو پردازنده‌ی دیگر این سری 5Y10a و 5Y10 نام دارند که هر دو پردازنده از نوع دو هسته‌ای با قابلیت مالتی‌تردینگ هستند و فرکانس پایه‌‌ی آنها ۸۰۰ مگاهرتز و فرکانس حداکثری‌شان برابر ۲.۰ گیگاهرتز است. این دو پردازنده تقریبا شبیه یکدیگر هستند، اما اینتل در جریان کنفرانس توسعه‌دهندگان خود اعلام کرد که 5Y10 از توان مصرفی ۴ واتی بهره می برد.

جالب توجه است که اینتل قیمت تعیین شده برای هر سه پردازنده‌ی سری Core M برادول خود را یک میزان در نظر گرفته است که برابر ۲۸۱ دلار است. این پردازنده‌ها برای استفاده در تبلت‌ها، لپ‌تاپ‌ها و ابزار‌های هیبریدی طراحی و توسعه یافته‌اند که توسط تولیدکنندگان سخت‌افزار مورد استفاده قرار خواهند گرفت. اینتل با تولید این سه پردازنده دست تولیدکنندگان را باز گذاشته تا بنابر نیازهای خود که شامل فاکتورهای مصرف انرژی و کنترل حرارت است، هر یک از این پردازنده‌ها را انتخاب کنند.

پردازنده‌ی گرافیکی HD 5300 یک پردازنده‌ی گرافیکی جدید است که در پردازنده‌های سری Core M اینتل مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

تصویر فوق مربوط به نمایی گرافیکی از ساختار داخلی پردازنده‌ی سری Core M اینتل است که شامل ۱۲ بخش هریک شامل دو واحد اجرایی یا همان EU است. براساس شنیده‌های پیشین، ضعیف‌ترین ساختار در نظر گرفته شده برای این سری پردازنده‌ها شامل ۸ واحد اجرایی در هر بخش است که حداقل ۳ زیربخش دارند که در مجموع ۲۴ واحداجرایی را تشکیل می‌دهد. این ساختار با حافظه‌ی کش ۱ مگابایتی  سطح ۱ همراه شده است.

معماری پردازنده‌ی گرافیکی مورد استفاده در Core M برادول در مقایسه با هسول تغییراتی بنیادی به خود ندیده است. GPU مورد استفاده از DirectX 11.2 ،OpenGL 4.2 و OpenCL 2.0 در کنار رزولوشن اولترا اچ‌دی (۳۸۴۰ در ۲۱۶۰ پیکسل) استفاده می‌کند که آن را از طریق HDMI با فرکانس 24 هرتز ارائه می‌دهد. چنین قابلیتی به‌معنای تولید تبلت‌های بدون فن با پنل‌های اولترا‌ اچ‌دی است.

یکی از نمودارهایی که اینتل به منظور نمایش ملزومات پردازنده‌های بدون فن در جریان برگزاری کنفرانس خود ارائه کرد، نمودار زیر است.

همانطور که در تصاویر بالا نیز می‌بینید با در نظر گرفتن دمای حداکثری ۴۱ درجه‌ی سلسیوس برای تبلت‌هایی با شاسی‌هایی به ضخامت ۷،  ۸ و ۱۰ میلی‌متر توان مصرفی پردازنده به ترتیب برابر اعدادی است که در نمودار بالا نمایش داده شده است.

سری اول از پردازنده‌های Core M اینتل برای استفاده در شاسی‌ تبلت‌های بدون فن به اندازه‌ی ۱۱.۶ اینچ و ضخامت ۸ میلی‌متر و همچنین تبلت‌هایی با صفحه‌ی نمایش ۱۰.۱ اینچی با ضخامت ۱۰ میلی‌متر می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. اینتل در نظر دارد تا این پردازنده‌ها را با برخورداری از توان‌های مصرفی متنوع براساس تغییرات در فرکانس کاری برای استفاده در تبلت‌های باریک ارائه کند.

اینتل همچنین امکان اضافه کردن داک‌‌های اضافی روی ابزار‌های مبتنی بر این پردازنده‌ها را برای تولید ابزار‌هایی برای کاربران تجاری از سوی تولیدکنندگان فراهم کرده است که شامل ارتباط از طریق WiGig و انواع رابط‌های ورودی و خروجی می‌شود. همچنین باید به پشتیبانی از استاندارد 802.11ac در کنار WiDi 5.0 اشاره کرد که ماحصل پشتیبانی از آن بهبود عملکرد باتری به میزان ۱.۷ ساعت است.

اینتل با نمایش اسلاید فوق در جریان کنفرانس توجه مخاطبین به میزان مصرف انرژی برای پخش صوت در جریان پخش ویدئوهای HD را جلب کرده که میزان آن با رنگ نارنجی در مصرف انرژی نمایش داده شده است. به‌عنوان بخشی از بهبودهای انجام شده پردازنده‌های Core M اینتل مصرف انرژی برای پخش صوت را از چند صد میلی‌وات به چند وات کاهش داده است که این امر از طریق بکارگیری پردازنده‌ی سیگنال دیجیتال محقق شده است که بر اساس گفته‌های اینتل بخشی از فناوری Smart Sound Technology است که هدف از آن پردازش صدا در بخشی از تراشه است که می‌تواند امواج را با مصرف انرژی پایین‌تری پردازش کند.

در صورتی که استفاده از فناوری مشابهی را پیش‌تر شنیده‌اید، باید بدانید که AMD نیز قبلاً چنین فناوری را با عنوان TrueAudio به‌کار برده است. اینتل هنوز در مورد پردازنده‌ی امواج دیجیتال خود توضیحاتی نداده و معلوم نیست که آیا این پردازنده نیز همچون TrueAudio دارای API قابل تنظیم است یا خیر. این پردازنده‌ها از USB 3.0 و ارتباط SATA با نرخ انتقال ۶ گیگابیت بر ثانیه و ۴ پین PCI پشتیبانی می‌کند.

 از جمله‌ی ابزار‌های مبتنی بر تراشه‌‌های جدید اینتل باید به ترنسفومربوک T300 ایسوس اشاره کرد که یک تبلت ۱۲.۵ اینچی با رزولوشن صفحه‌ی نمایش ۲۵۶۰ در ۱۶۰۰ پیکسل با ضخامت بدنه‌ی ۷.۳ میلی‌متر و بدون فن است. این تبلت از پردازنده‌ی سری Core M با توان ۴ واتی بهره خواهد برد که حداکثر دمای آن به ۴۱ درجه‌ی سلسیوس خواهد رسید.

نظر شما درباره پردازنده‌های جدید اینتل چیست؟ در بخش نظرات دیدگاه‌های خود را با ما و دوستان زومیتی‌تان به اشتراک بگذارید.