۶ تغییر کوچک در اندروید L که کمتر به آن‌ها پرداخته شده اما تحولات مهمی به شمار می‌روند

در رویداد توسعه‌دهندگان گوگل از نسخه جدید اندروید با ظاهری متفاوت، مسطح و رابط‌کاربری کاملا پویا رونمایی شده است. نسخه جدید اندروید یک تغییر اساسی در این سیستم‌عامل به شمار می‌رود؛ چیزی شبیه به اندروید ساندویچ بستنی که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد. گوگل پیش از این نیز، از همین فلسفه طراحی در گوگل پلاس بهره برده بود. شکل‌ها در اندروید جدید ساده‌تر، انیمیشن‌ها نرم‌تر و رابط کاربری شکیل‌تر شده است. در اندروید L، توسعه دهندگان کنترل بهتری بر روی رابط کاربری دارند و به سادگی قادر به کنترل المان‌های مختلف طراحی سیستم‌عامل خواهند بود. مثلا آن‌ها می‌توانند به سادگی به هر بخشی از سیستم‌عامل سایه اضافه و کم کنند.

 پس از مدتی کار کشیدن از نسخه‌ی جدید ربات سبز، متوجه می‌شوید که اندروید «ال» یکی از جدی‌ترین بروزرسانی‌های این سیستم‌عامل به شمار رفته و بسیاری از تفاوت‌های کوچک که در عین حال بسیار ارزشمند و مهم هستند نادیده گرفته می‌شود. مجموعه‌ی زیادی از تغییرات کوچک و ظریف در نسخه‌ی پیش‌نمایش توسعه‌دهندگان Android L وجود دارد که ممکن است بصورت مستقل و به خودی خود چندان بزرگ به‌حساب نیایند اما با این حال تمام آن‌ها با ارزش بوده و در دراز مدت می‌تواند موجب تغییرات عمده و بهبود در تجربه‌ی کاربری ما از دستگاه‌های موبایل شود.

با وجود اینکه بسیاری از این تغییرات را با استفاده از اپلیکیشن‌های غیررسمی یا از طریق رابط کاربری سازندگان مختلف نیز می‌توان بدست آورد اما این حقیقت که وجود تمامی این بهبودها در نسخه‌ی پایه و رسمی اندروید بسیار مفید هستند دستخوش تغییر نخواهد شد. وجود برخی قابلیت‌ها در نسخه‌ی اصلی اندروید می‌تواند منجر به سهولت توسعه‌ی قابلیت‌ها و ارائه‌ی سریع‌تر بروزرسانی‌ها توسط تولیدکنندگان و توسعه‌دهندگان شود.

پس از اتصال گوشی به شارژر، اندروید در پس‌زمینه شروع به محاسبه‌ی مدت زمان مورد نیاز برای رسیدن دستگاه به شارژ کامل می‌کند. هنگامی که جواب نهایی بدست آمد، کافی است به صفحه‌ی قفل دستگاه نگاه کنید تا از این موضوع اطلاع پیدا کنید. همچنین این زمان تقریبی در بخش تنظیمات و زیر عنوان باتری قابل دستیابی است.

از سوی دیگر، زمانی که گوشی شما به باتری متصل نباشد نیز یک پیش‌بینی در خصوص مدت زمان باقی مانده از شارژ دستگاه تا پیش از خاموش شدن طبق روال مصرفی فعلی، از طریق بخش تنظیمات باتری به کاربر ارائه می‌شود.

پس از بیست و چهار ساعت استفاده‌ی سنگین از این نسخه‌ی اندروید، تصور می‌کنیم که خصوصیت Do not Disturb یکی از قابلیت‌های دوست‌داشتنی اندروید «ال» باشد. اگرچه این ویژگی برای دارندگان اکثر گوشی‌های سازندگان مختلف مورد جدیدی به شمار نمی‌رود اما مساله‌ی مذکور چیزی از مهم بودن این ویژگی نمی‌کاهد. به بیان ساده، Do not Disturb قابلیتی است که می‌توان از طریق فشردن یکی از کلیدهای حجم صدا و انتخاب دایره‌ای که یک خط از میان آن عبور کرده بدان دسترسی یافت. همچنین همین آیکن در پنل Quick Settings از طریق مرکز اعلان‌ها نیز در دسترس است. با اجرای این فرآیند کاربر قادر است کلیه‌ی نوتیفیکیشن‌ها را برای مدت زمان مشخصی یا تا زمانی که خود شخص اقدام به فعال کردن آن نکند غیرفعال نماید.

در صورتی که به کنترل بیشتری بر این قسمت نیاز داشته باشید کافی است به مسیر Settings > Sound & Notifications > Do Not Disturb رفته و تنظیمات دلخواه خود را اعمال کنید. در این بخش انواع تنظیمات پیشرفته در اختیار کاربر قرار می‌گیرد که امکان باز نگاه داشتن کانال تماس‌ها و پیغام‌هایی که از طریق شبکه‌ی اپراتور صورت می‌گیرند در حالت Do not Disturb از جمله‌ی آن‌ها محسوب می‌شود. افزون بر این، امکان اجازه دادن به مخاطبان خاص یا کلیه‌ی اشخاص حاضر در لیست مخاطبان نیز وجود دارد. بخش مورد علاقه‌ی ما در این تنظیمات، امکان تنظیم بازه‌ی زمانی مشخص برای فعال شدن خودکار Do not Disturb است که برای اشخاصی که با مشکل خواب شبانه روبرو هستند قابلیتی نجات‌دهنده محسوب می‌شود!

آیتم‌های بسیار زیادی در بخش تنظیمات سیستم‌عامل اندروید قرار دارد که تا حد فراوانی دست کاربر را برای اعمال ترجیح‌های خود باز می‌گذارد. اکنون قابلیت جستجو در میان آیتم‌های تنظیمات در اندروید «ال» ارائه شده که یافتن آنچه دقیقا به دنبال آن هستید را ساده‌تر از گذشته می‌کند. این قابلیت باعث می‌شود بخش‌هایی که همگی ما گاهی در یافتن‌ آن‌ها در تلاش اول ناکام بوده‌ایم به سادگی و بدون نیاز به تپ‌ها و بالا پایین کردن فراوان در دسترس قرار گیرند تا تجربه‌ی کاربری ساده‌تری به دارنده‌ی دستگاه ارائه شود.

در صورتی که شخصی دچار عارضه‌ی کوررنگی باشد، مسلما از اضافه شدن این بخش به اندروید شادمان خواهد شد. اندروید «ال» از حالت‌های نمایش جدیدی برخوردار است که به منظور ارائه‌ی تصاویر و نگاه شفاف‌تر به این دسته از افراد طراحی شده.  این تنظیمات جدید به سادگی و از مسیر Settings> Accessibility> Color Space Correction قابل دستیابی است. در حقیقت در این قسمت ۶ حالت مختلف برای انواع مختلف دسته‌های کوررنگی تعبیه شده است که آن‌ها را در تصویر بالا مشاهده می‌کنید.

اگرچه غیرفعال کردن نوتیفیکیشن اپلیکیشن‌ها پیش‌تر نیز «دشوار»‌ محسوب نمی‌شده اما در نسخه‌ی جدید اندروید برای دستیابی به این مساله نیازی به باز کردن اپلیکیشن مورد نظر نیز نخواهد بود و این فرآیند ساده‌سازی شده است. برای اعمال تنظیمات مورد نظر خود در خصوص غیرفعال کردن اعلان‌های اپلیکیشن خاص کافیست مسیر Sound & Notifications> Showing Notifications > App Notifications را دنیال کنید. در این قسمت از تنظیمات شاهد لیستی از اپلیکیشن‌ها خواهید بود که از سیستم نوتیفیکیشن‌ها بهره‌جویی می‌کنند؛ یک تپ به تنهایی برای غیرفعال کردن هر آیتم کافی خواهد بود.

به نظر می‌رسد گوگل تصمیم گرفته روشنایی خودکار (auto-brightness) را بیرون انداخته و آن را با روشنایی سازشی (adaptive brightness) جایگزین کند. این حالت جدید بهترین حالت تنظیم خودکار و دستی را برای ارائه‌ی بهترین سطح روشنایی ترکیب خواهد کرد. در این قسمت شما مشخص می‌کنید که سطح روشنایی نمایشگر دستگاه شما در چه مرتبه‌ای باید قرار گیرد و اندروید بصورت خودکار با اعمال اندکی اصلاح بر اساس نور محیط بهترین حالت را ارائه می‌کند.

به بیان ساده، اگر شما روشنایی صفحه را بر روی 50 درصد تنظیم کنید، دستگاه بر اساس نور محیط و تغییر مکان شما این میزان را در محدوده‌ی 40 تا 70 درصد تغییر خواهد داد. البته اجباری در کار نیست و در صورتی که مایل به داشتن کنترل کامل روشنایی دستگاه باشید می‌توانید روشنایی سازشی را غیرفعال کنید.

این لیست تنها بخشی از جالب‌ترین تغییراتی بود که طی مدت زمان کوتاه استفاده از اندروید «ال» با آن‌ها مواجه شدیم. همانطور که احتمالا متوجه شدید کمتر کسی به این تغییرات کوچک اشاره کرده اما هر یک از آن‌ها اصلاحات با ارزشی به شمار می‌روند. احتمالا علاوه بر این موارد گزینه‌های دیگری نیز وجود دارد که انتظار کشف شدن را می‌کشند. گوگل معمولا طی کنفرانس‌های خود به تک تک تغییرات اشاره نمی‌کند و یافتن آن‌ها را بر عهده‌ی تجربه‌ی کاربری اشخاص می‌گذارد. سخن آخر اینکه نسخه‌ی پیش‌نمایش توسعه‌دهندگان اندروید ال مجموعه‌ی جالبی از تغییرات جدای از تحولات اصلی دارد و تصور می‌کنیم تمام این ویژگی‌ها در کنار یکدیگر در نسخه‌ی نهایی و پایدار این نسخه که در اواخر سال جاری میلادی عرضه خواهد شد تجربه‌ی کاربری جالب توجهی را به کاربران ارائه کند.

در صورتی که شما نیز از جمله کسانی هستید که نسخه‌ی L اندروید را در حالت پیش‌نمایش توسعه‌دهندگان مورد بررسی و آزمایش قرار داده‌اید ما را در جریان سایر تغییراتی که کشف کرده‌اید قرار دهید. تصور می‌کنید نسخه‌ی جدید اندروید توانایی بدست آوردن سهم بیشتری از بازار را خواهد داشت؟ کیت‌کت تا اینجای کار، موفق به کسب ۱۵ درصد از کل بازار تلفن‌های اندرویدی شده است، اما این موضوع مانعِ گوگل برای توسعه پرمخاطب‌ترین سیستم‌عامل موبایل دنیا نمی‌شود و از این رو این کمپانی سری جدیدی از اندروید را که L-release می‌نامد، رونمایی کرده است. توصیه می‌کنیم مقایسه‌ی تصویری اندروید L با اندروید کیت‌کت را نیز از دست ندهید. آیا سازندگان دستگاه‌های هوشمند راهکاری برای ارائه‌ی سریع‌تر بروزرسانی‌های اندروید خواهند یافت؟ مباحث تخصصی شما عزیزان تکمیل‌کننده‌ی این مطلب خواهد بود.