پل گلدن گیت، شاهکار پل‌های معلق

علم در جنبه های گوناگون در طول تاریخ زندگی بشر را تحت تاثیر خود قرار داده است و بشر با هوش و قدرت خود جنبه های گوناگون آنرا در جهت اهداف خود گسترش داده است. این موجود خاکی در طول حیات خود بروی این کره در کنار شگفتی هایی که خداوند بصورت طبیعی خلق نموده است ، توانسته به کمک علوم مهندسی شگفتی‌هایی را خلق نماید که بعضی از آنها در جهت خدمت به بشریت و بعضی دیگر در جهت تخریب استفاده شده‌اند.

76 سال پیش در چنین روزی یعنی 27 می 1937 سازه ای افتتاح گردید که تا 27 سال بعد به عنوان بزرگترین پل معلق دنیا شناخته می شد ، پل معلق گلدن گیت که در زمان خود جزو شاهکارهای مهندسی به حساب می‌آمد با طول 1300 متر طی سال‌های 1937 تا 1964 رکوردار بلندترین پل‌های معلق جهان بود. ساخت این سازه در سال 1933 و با طراحی یکی از معروف ترین مهندسان و طراحان امریکایی یعنی آقای جوزف اشتراوس آغاز گردید و همانطور که اشاره گردید ساخت آن در سال 1937 به پایان رسید و به عنوان شاهکاری در علم مهندسی به جهانیان معرفی گردید، متاسفانه آقای اشتراوس تنها یک سال بعد از افتتاح این پل چشم از جهان فروبست تا این شاهکار مهندسی آخرین کار وی در این کره خاکی باشد. طراحی آقای اشتراوس در کنار این موضوع که از نگاه علم مهندسی یک شاهکار به حساب می‌آید ، موجب تسهیل حمل نقل در شهر سانفرانسیکو گردیده است، بطوریکه در حال حاضر روزانه در حدود 111,000 هزار وسیله نقلیه از این پل جهت تردد استفاده می‌نمایند و به همین دلیل می‌توان این پل را یک سازه استراتژیک در مدیریت حمل و نقل شهری سانفرانسیکو به حساب آورد.

در کنار طراحی شگفت انگیز این پل معلق موضوع دیگری نیز باعث گردید تا نام این پل در ذهن افراد ثبت گردد و شهرت جهانی آن را فزونی بخشد و آن میزان آمار خودکشی بود که روی این پل اتفاق می‌افتاد. این پل در حدود 75 متر از سطح دریا فاصله دارد و فردی که از آن پرش انجام می‌دهد تنها بعد ا ز4 ثانیه به سرعت 120 کیلومتر در ساعت می‌رسد و در این شرایط فرد به احتمال بسیار بالا بدلیل برخورد شدید با سطح آب جان خود را از دست می‌دهد و حتی اگر زنده بماند بدلیل سرمای آب و یا غرق شدن جان خود را از دست می‌دهد. بعضی از روانشناسان یکی از دلایلی که این مکان را برای خودکشی افراد جذاب نموده است، نمای بسیار زیبای این پل در زمان غروب خورشید به سمت اقیانوس می دانند!