تماشا کنید: تکه ژل کوچکی که زمان فاسد شدن غذاهای بسته بندی شده را اعلام می‌کند

پنج‌شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۲ - ۲۰:۵۵
مطالعه 3 دقیقه
همه‌ی ما با تاریخ انقضای درج شده روی مواد غذایی بسته‌بندی شده آشنایی داریم؛ ولی این تاریخ‌ها با توجه به شرایط نگهداری استاندارد تعیین شده‌اند و در صورت عدم رعایت شرایط نگهداری درست، معیار خوبی برای تشخیص سلامت غذایی نیستند. هم اکنون فصل مسافرت‌های نوروزی آغاز شده است و بسیاری از مسافران به خرید غذاهای آماده و بسته بندی شده در طی سفر می‌پردازند. اطمینان از سلامت این غذاها با استفاده از این فناوری جدید بسیار آسان‌تر و به صرفه‌تر می‌شود. گروهی از پژوهشگران دانشگاه پکن به سرپرستی Chao Zhang با استفاده از دانش نانوفناوری اقدام به ساخت مشخصه‌ای ژل مانند شده‌اند که می‌تواند زمان خرابی و فساد غذای بسته‌بندی شده را به سادگی نشان دهد. در ادامه با ما همراه باشید.
تبلیغات

این نشانگرها به خوبی می‌توانند بدون در نظر گرفتن زمان‌ها ثابت و کاملاً بسته به زمان خرابی واقعی غذا مصرف‌کننده را از خطر مصرف – یا گاهی خرید!- آن آگاه کنند. مشکل روش قبلی این بود که در بسیاری از موارد خرابی بر اساس تخمین‌ها و حدس و گمان‌ها بود در نتیجه در بسیاری از موارد مواد غذایی سالم به دلیل گذشت تاریخ به زباله‌دانی روانه می‌شدند و در مواردی دیگر با وجود رعایت شرایط استاندارد مصرف‌کننده ماده‌ی غذایی فاسد را مصرف می‌کرد.

در نتیجه این موارد نیاز به مشخصه‌هایی کاملاً وابسته به خود ماده‌ی غذایی و سلامت آن در صنایع غذایی به شدت احساس می‌شد تا بتواند با توجه به شرایط نگهداری به فساد ماده‌ی غذایی پاسخ دهد. این نشانگر جدید که در ابعاد یک دانه‌ی ذرت است، می‌تواند به صورتی ارزان، ایمن و قابل اعتماد به شرایط محیطی همچون دما واکنش دهد و در نتیجه‌ی آن رنگ خود را از قرمز تغییر دهد؛ در نتیجه مصرف‌کننده با مشاهده‌ی آن می‌تواند از خرید یا مصرف ماده‌ی غذایی فاسد صرف‌نظر کند. رنگ قرمز به معنی تازگی ، رنگ زرد و نارنجی به معنی قدری ماندگی و رنگ سبز به معنی غیرقابل مصرف‌بودن ماده‌ی غذایی است.

این فناوری این امکان را فراهم می‌آورد که بتوان فارغ از تاریخ مصرف درج شده بر روی محصول شرایط ماده‌ی غذایی را تخمین زد. این فناوری از نانومیله‌های طلا برای تشخیص استفاده می‌کند که دلیل قرمز بودن رنگ اولیه آن نیز همین نانوذرات طلا هستند که قرمز رنگ هستند. در بخش ژلاتینی این نشانگر همچنین کلراید نقره و ویتامین سی نیز وجود دارد. این مواد به مرور زمان با نانومیله‌ها واکنش می‌دهند و آن‌ها را پوشش می‌دهند در نتیجه شکل آن‌ها را تغییر می‌دهند که این تغییر شکل خود موجب تغییر رنگ نشانگر می‌شوند.

دما نیز در اینجا موثر است؛ بنابراین بسته به دمای نگهداری بسته تغییر رنگ نیز با سرعت‌های متفاوتی اتفاق می‌افتد. نمونه‌ی ساخته شده آزمایشی برای باکتری‌کولای در شیر، در دماهای متفاوتی مورد آزمایش قرار گرفت که نتایج آن برای مدلسازی عملکرد این نشانگر مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

به گفته‌ی آقای Zhang با وجود استفاده از فلزات گرانبها در ساخت این نشانگر هزینه‌ی ساخت هر یک از نشانگر‌ها بسیار ارزان و تنها 0.002 دلار تمام می‌شود که استفاده از آن در صنایع غذایی را به صرفه می‌کند. به علاوه اینکه این نشانگرها به هیچ وجه سمی نیستند و بسیاری از مواد تشکیل دهنده‌ی آن حتی خوراکی هستند.

این فناوری در حال حاضر در حال تجاری شدن است؛ برای اطلاع بیشتر از نحوه‌ی عملکرد این نشانگرها می‌توانید به مقاله‌ی اصلی آن که در مجله‌ی ACS Nano منتشر شده است مراجعه کنید.

در ویدیوی زیر نیز می‌توانید عملکرد آن را مشاهده کنید.

تبلیغات
داغ‌ترین مطالب روز

نظرات

تبلیغات