وقتی که تنها با فکر کردن می‌توان کلمات را تایپ کرد!

نویسنده مقاله در وب‌سایت ورج با سر زدن به مرکز تحقیقاتی Wadsworth Center با یک محقق آسیب‌های مغزی به نام جاناتان وال‌پا به گفتگو می‌نشیند.

او کسی است که در حال توسعه سیستم مخصوص به رابط کامپیوتر مغز است تا از آن طریق افراد فلج را قادر سازد به وسیله صفحه نمایش کامپیوتر با نزدیکان خود تماس برقرار کنند.

این سیستم به خودی خود به طرز عجیبی ساده و سر راست است. مرحله اول این است که شخص یک کلاه شبیه به کلاه مخصوص به شنا کردن بر سر بگذارد تا پیشینه فعالیت مغزی به وسیله الکترود‌های جاسازی شده در پارچه ضبط شود. بعد از آن، از شخص خواسته می‌شود روی یک حرف خاص در مجموعه‌ای ماتریکس مانند از دیگر حروف در حال نمایش روی صفحه نمایش کامپیوتر تمرکز کند.

هر حرف یک الگوی چشمک‌زن منحصر به فرد دارد، پس زمانی که شما بر روی یکی از آن‌ها متمرکز شوید، فعالیت مغزی‌تان الگوی چشمک‌زن آن حرف را منعکس می‌کند و کامپیوتر می‌تواند بفهمد که کدام بخش از حروف چشمک‌زن ماتریکسی توجه شما را به خود جلب کرده است. نوشتن کامل یک کلمه با این سیستم مطمئنا سریع نخواهد بود و کلاهی که باید پوشید نیز راحت به نظر نمی‌رسد، با این حال این روش جواب داده است. شخص مورد آزمایش توانسته یک متن را با فکر خود در کامپیوتر تایپ کند.

در حال حاضر سیستم رابط کامپیوتر-مغز توسعه داده شده توسط وال‌پا می‌تواند به اشخاصی که دچار فلج‌های شدید در نواحی مختلف بدن هستند کمک کند تا با نزدیکان خود ارتباط برقرار کنند.

اکنون تکنولوژی با قدرت در حال فراهم کردن راه‌های ارتباطی بهتر برای اشخاص فلج و دارای مشکلات فیزیکی و روحی است. اینترنت اشیاء یا برقراری ارتباط با اشیاء از طریق اینترنت نیز گامی است که به تازگی دنیای تکنولوژی در آن قدم گذاشته و انتظار می‌رود تا چند سال دیگر پیشرفت‌های زیادی به خود ببیند.

بچه‌هایی که در سال‌های اول زندگی خود قادر به یادگیری زبان انسان‌ها نیستند یا افرادی که با نرخ بالای اضطراب و افسردگی رو به رو هستند به احتمال زیاد در مراحل بعدی زندگی خود به مشکلات جسمی  زیادی برخورد خواهند کرد. در هر حال با اینکه تلفن، اینترنت یا نوشتن کلمات نمی‌تواند جایگزین لمس انسان شوند اما این اکوسیستم می‌تواند اجازه دهد ما روابط با دنیای خارج را همچنان حفظ کنیم.

به طور خلاصه، هر چیزی که در زندگی باعث شود ما صحبت کنیم، می‌تواند به ما امید زندگی و زنده بودن دهد. این سیستم رابط کامپیوتر-مغز به تازگی توسعه داده شده نیز می‌تواند نمونه‌ای واقعی از چگونگی کمک تکنولوژی به بهتر شدن زندگی افراد ناتوان یا کم‌توان باشد.