بررسی کارت گرافیک ایسوس ROG MARS 760: ترکیب دو کارت گرافیک GTX 760

کارت گرافیک دو هسته‌ای Asus ROG MARS 760 همان‌طور که از نام آن پیدا است، از دو پردازنده‌ی گرافیکی GTX 760 انویدیا در قالب یک محصول قدرتمند و زیبا، جمع کرده است. سیستم خنک‌کاری DirectCU II ایسوس و  4 گیگابایت حافظه و قطعات با کیفیت، چیزی است که در این کارت گرافیک شاهد هستیم. اما این کارت گرافیک در عمل چطور است؟ سوالی است که به دنبال جواب آن هستیم. بنابراین شما را به مطالعه‌ی بررسی این محصول از زومیت دعوت می‌کنیم.

ایسوس در ترکیب تراشه‌های معمولی و حتی قدرتمند در قالب یک کارت گرافیک، سابقه‌ی خوبی دارد. به عنوان مثال ARES و ARES II به ترتیب ترکیبی دوتایی از کارت گرافیک‌های HD 5870 و HD 7970 هستند. HD 7970 در زمان خود، جزء بهترین‌های بازار بود و ترکیب دو HD 7970 در قالب یک کارت گرافیک، آن هم بدون اینکه سرعت کلاک هسته‌ها کاهش یابد، کار مشکلی بود که ایسوس و دو سازنده‌ی دیگر موفق به انجام آن شدند.

ایسوس در ادامه‌ی مسیر ترکیب دو کارت گرافیک برای معرفی یک محصول برتر، سراغ مدل‌های معمولی‌تر هم رفته است، منظورمان به طور دقیق GTX 760 انویدیا است که در رده‌ی محصولات ۱ میلیون تومانی قرار می‌گیرد و با توجه به کارایی خود، قیمت مناسبی دارد. قیمت کارت گرافیک دو هسته‌ای GTX 760 حدود یک میلیون تومان است. ایسوس ۲ کارت گرافیک GTX 760 را به صورت یک کارت گرافیک به نام ROG MARS 760 (مارس همان سیاره‌ی مریخ است) عرضه کرده است. بنابراین همه‌ی بخش‌های کارت گرافیک از نظر کمیت، ۲ برابر شده‌اند.

تراشه‌ی مرکزی مارس 760، همان GK104 انویدیا است، تراشه‌ای با لیتوگرافی 28 نانومتری که معماری معروف کپلر را برای سازمان‌دهی کش، واحد‌های حافظه، واحد‌های CUDA و سایر بخش‌ها به کار گرفته است. در ساخت برادر بزرگ‌تر GTX 760 یعنی GTX 770 هم از همین سیلیکون استفاده شده با این تفاوت که واحد‌های SMX بیشتری فعال شده‌اند.

به مشخصات کامل Asus MARS 760 توجه کنید، سرعت کلاک 1006 مگاهرتز در محاسبات لحاظ شده است نه سرعت 1072 مگاهرتزی حالت بوست:

پشتیبانی‌های نرم‌افزارنویسی و APIها در جدول زیر گردآوری شده است. گویا انویدیا در این سال‌ها برخلاف گذشته‌ی درخشان خود از نظر پشتیبانی‌های نرم‌افزاری یک قدم عقب‌تر از رقیب دیرینه‌اش حرکت می‌کند. مثلاً پشتیبانی از دایرکت‌ایکس 11.1 که در تمام GCNهای ای‌ام‌دی یعنی اعضای سری قدیمی HD 7000 و سری جدید رادئون 200 دیده‌ایم را در GTX 760 نمی‌بینیم. در مورد OpenCL هم از نسخه‌ی 1.2 خبری نیست.

آنچه ما در GTX 770 و GTX 760 سراغ داریم، نسخه‌ی 4.4 است نه نسخه‌ی 4.3 و جای تعجب است که چرا در تصویر فوق نسخه‌ی 4.3 ذکر شده است. اما با کمی جست‌وجو متوجه شدیم که درایورهای نسخه‌ی 326.29 به بعد، پشتیبانی از نسخه‌ی 4.4 را به تعداد زیادی از کارت گرافیک‌های انویدیا اضافه می‌کنند و احتمالاً موضوع بروزرسانی نکردن اطلاعات بوده است. اسکرین‌شاتی از قابلیت‌های GTX 770 با آخرین درایور عرضه شده یعنی نسخه‌ی 337.88، پشتیبانی از OpenGL 4.4 را تأیید می‌کند:

با تکنولوژی ShadowPlay می‌توان از اینکدر سخت‌افزاری کارت گرافیک برای فیلم‌برداری و کد کردن ویدیو استفاده کرد. در آزمایشات انجام شده وقتی در محیط یک بازی سنگین از شدوپلی برای فیلم‌برداری از بازی استفاده می‌شود، افت سرعت اجرای بازی بسیار کم است. اگر از نرم‌افزارهایی مثل FRAPS برای این نوع فیلم‌برداری‌ها استفاده کنیم، کاهش سرعت اجرا کاملاً محسوس و زیاد خواهد بود.

GPU Tweak Streaming هم مثل شدوپلی به نوعی از اینکدر سخت‌افزاری کارت گرافیک برای استریم کردن ویدیوی بازی به صورت زنده در اینترنت بهره می‌برد.

3D Vision هم راهکار انویدیا برای تجربه‌ی سه‌بعدی بازی‌هاست. درست مثل HD3D ای‌ام‌دی و تکنولوژی 3D Surround هم برای اجرای یک بازی در چند مانیتور کاربرد دارد و به مثابه‌ی تکنولوژی Eyefinity ای‌ام‌دی است.

GPU Boost و نسخه‌ی دوم آن برای افزایش سرعت کلاک هسته در مواقعی که بار پردازشی سنگین می‌شود، بکار گرفته می‌شود. در واقع برای بهینه کردن مصرف انرژی، سرعت هسته بسته به اینکه در حال اجرای یک بازی باشیم یا نباشیم، متغیر خواهد بود. ای‌ام‌دی هم معادل این تکنولوژی را در کارت گرافیک‌های پیشرفته‌ی خود دارد و موضوع مهمی نیست.

انویدیا PhysX تکنولوژی دیگری برای استفاده از توان بالای کارت گرافیک در انجام محاسبات فیزیکی مثل حرکت اجسام در مواجهه با وزش باد و مانند آن است که چندان متداول نشده است. هنوز در بازی کرایسیس 3 از محاسبات فیزیکی موتور کرای‌انجین 3 استفاده می‌شود و بسیاری موتورهای گرافیکی پیشرفته هم به استفاده از فیزیکس انویدیا نپرداخته‌اند.

آنتی‌الیاسینگ به روش TXAA هم از نظر رفع شکستگی خطوط، عملکرد بسیار خوبی دارد، اما تا حدی مثل FXAA عمل می‌کند و تصویر مات می‌شود. بنابراین این تکنولوژی انحصاری انویدیا انتخاب اصلی گیمرها نبوده و نیست. برای دیدن تصویر فول اچ‌دی، روی تصویر زیر کلیک کنید:

برخلاف تکنولوژی‌ها کم‌فایده و حتی بدون فایده‌ی انویدیا، G-Sync هم مثل ShadowPlay یکی از نقاط قوت انویدیا است. قبلاً در مورد کیفیت عملکرد G-Sync صحبت کردیم و رقیب آن یعنی Free-Sync را هم معرفی نمودیم. تاکنون G-Sync تنها انتخاب بوده، اما با نهایی شدن استاندارد جدید DisplayPort دیگر نمی‌توان برتری انویدیا را قطعی دانست و باید کمی صبر کرد و کیفیت عملکرد Free-Sync را با G-Sync مقایسه کرد. فعلاً با توجه به آنچه در کامیپیوتکس 2014 به نمایش گذاشته شده، به نظر می‌رسد که G-Sync مجبور است غزل خداحافظی را بخواند چرا که عملکرد Free-Sync هم بسیار خوب و روان ارزیابی می‌شود.

در مجموع از نظر امکانات نرم‌افزاری، ShadowPlay و اینکدر خوب سخت‌افزاری هستند که کفه‌ی ترازو را را به نفع انویدیا جابجا می‌کند گرچه اگر اهل فیلم‌برداری از بازی‌ها نباشید و با توجه به سرعت کم اینترنت به دنبال آپلود یا استریم نمودن آن فکر نکنید، تفاوت مهمی بین تکنولوژی‌های دو کمپانی انویدیا و ای‌ام‌دی وجود ندارد.

در مقابل منتل و تروآودیوی ای‌ام‌دی و همچنین معماری پردازنده‌ی گرافیکی دو کنسول نسل هشتمی یعنی PS4 و اکس‌باکس وان برای آنهایی که به آینده فکر می‌کنند مهم‌تر به نظر می‌رسد. خصوصاً اینکه تا به حال ۳ عنوان با منتل سازگار شده‌اند و از طرفی شایعه‌ی پشتیبانی از منتل در دو بازی محبوب دیگر یعنی GTA V و Call of Duty MW هم به گوش می‌رسد و به نظر می‌رسد که آینده‌ی ای‌ام‌دی و معماری GCN روشن‌تر است.

4 گیگابایت حافظه‌ی GDDR5 با باس 256 در خدمت ۲ هسته‌ی کارت گرافیک قرار دارند. البته نه به صورت مشترک! اگر 4 گیگابایت حافظه که سرعت باس 1501 مگاهرتزی دارند در خدمت هر ۲ هسته قرار می‌گرفتند، احتمالاً هیچ مشکلی در اجرای بازی‌هایی که به حافظه‌ی گرافیکی بالا نیاز دارند، نمی‌دیدیم اما در ادامه با بررسی بنچ‌مارک‌ها باید ببینیم آیا 2 گیگابایت برای هر هسته، تمام مشکلات را مرتفع می‌کند؟ مخصوصاً که پهنای باس حافظه هم 384 یا 512 بیتی نیست بلکه 256 بیت است.

پهنای باند حافظه از ضرب کردن 256 بیت معادل 32 بایت در سرعت موثر یعنی 6004 مگاهرتز به دست می‌آید، یعنی تنها 192.2 گیگابایت در ثانیه که نسبت به پهنای باند کارت گرافیکی مثل R9 290X و حتی R9 280X ای‌ام‌دی به مراتب کمتر است. در واقع اگر حافظه کاملاً مشترک بود و پهنای باند 2 برابر عدد 192 گیگابایت بر ثانیه می‌شد، دیگر R9 290X با پهنای باند 320 گیگابایت بر ثانیه‌ای حافظه‌ی ویدیویی خود، حرفی برای گفتن نداشت.

به سرعت کلاک و پهنای باند حافظه در جدول زیر توجه فرمایید، همه چیز در دو ضرب می‌شد، اما این اصل در مورد حافظه که بین ۲ هسته مشترک نیست، مصداق ندارد و باید به ارقام مربوط به یک GTX 760 بسنده کنیم:

نکته‌ی بسیار مهمی که باید به آن توجه داشت و سپس برای خرید چند کارت گرافیک یا در عوض، یک کارت چند هسته‌ای اقدام کرد، کارایی روش SLI است. وقتی از دو کارت گرافیک انویدیا یا ای‌ام‌دی استفاده‌ی هم‌زمان می‌کنیم، باید به این موضوع توجه داشته باشیم که تکنولوژی SLI انویدیا و همچنین Crossfire ای‌ام‌دی، کارایی را به صورت خطی افزایش نمی‌دهند. به این معنی که با 2 برابر تعداد کارت گرافیک‌ها، سرعت اجرا کمتر از دو برابر می‌شود و اگر تعداد را به 3 برابر افزایش دهیم، شاید سرعت اجرا بیش از 2 برابر هم نشود!

بسته به بازی مورد نظر و نسخه‌ی درایور نصب شده و اینکه تا چه حد انویدیا و ای‌ام‌دی، درایور را بهینه کرده باشند، افزایش عملکرد و به عبارتی بازدهی روش SLI و کراس‌فایر، متفاوت خواهد بود. معمولاً اگر همه چیز بر وفق مراد باشد، استفاده از 2 کارت گرافیک، عملکردی در حد 1.9 برابر یک کارت گرافیک ارایه می‌کند.

عملکرد کارت گرافیک را باید با مدل‌هایی که در همین محدوده‌ی قیمت قرار دارند مقایسه کرد. بنابراین باید منتظر رقابت دشوار با بزرگانی مثل R9 290X و R9 290 ای‌ام‌دی و یا GTX 780 انویدیا باشیم. تعداد هسته‌های CUDA در GTX 780 انویدیا 2304 عدد است، دقیقاً با مارس مساوی است حال آنکه سرعت هسته بیش از 100 مگاهرتز کمتر است. اما در مقابل پهنای باند حافظه‌ی 3 گیگابایتی GTX 780 به 288 گیگابایت بر ثانیه می‌رسد که حدود 50 درصد بیشتر است و در بازی‌های سنگین امروزی، مهم به نظر می‌رسد.

ادعای ایسوس این است که R9 290X یا حتی تایتان و GTX 780 Ti ضعیف‌تر از مارس 760 هستند و لااقل در 3DMaek 11 Extreme نتیجه‌ای مثل نمودار زیر حاصل می‌شود؛ اما واقعیت در سرعت اجرای بازی‌ها خلاصه می‌شود و این موضوعی است که می‌خواهیم به آن بپردازیم:

این هم ادعایی که مورد Tomb Raider شده است. البته تنظیمات انتخاب شده جالب به نظر می‌رسد چرا که با چنین بازی نسبتاً سبکی معمولاً آنتی الیاسینگ FXAA انتخاب گیمرها نیست؛ ما هم در اجرای بنچ‌مارک‌ها متوجه ضعف شدید مارس 760 در SSAA 4X شدیم و از این که ایسوس چنین نموداری ارایه کرده، خرسند نیستیم.

در حقیقت ایسوس برای آزمودن محصول از پردازنده‌ی 6 هسته‌ای سری اکستریم استفاده کرده است، CPU اینتل Core i7 3960X پردازنده‌ای است که در بسیاری از بررسی‌ها توسط وب‌سایت‌های مختلف، انتخاب اصلی بوده اما برای افرادی که می‌خواهند یک سیستم گیم حرفه‌ای داشته باشند، پرداخت هزینه‌ی بیش از 2 میلیون تومانی برای پردازنده، صحیح نیست و ابتدا بهتر است بهترین کارت گرافیک‌های تک هسته‌ای را انتخاب کنند.

قبل از بررسی بنچ‌مارک‌ها و مقایسه با R9 290X که قبلاً در زومیت بررسی شد، خودتان مشخصات محصولات رقیب را مقایسه کنید:

در ابتدا باید توجه کرد که برای تأمین توان مصرفی کارت گرافیک که ممکن است از 300 وات هم تجاوز کند، به دو کابل 150 واتی برق یا همان کابل‌های 8 پین نیاز داریم. پاور توصیه شده هم حداقل 500 وات است گرچه بهتر است به پاورهای بیش از 600 وات فکر کنید چرا که این کارت گرافیک در آزمونی که ما انجام دادیم، بیشتر از R9 290X ایسوس برق مصرف می‌کند و پاور قوی‌تری نیاز دارد.

ایسوس همیشه در محصولاتی که تحت برند ROG یا Republic Of Gamers به معنی جمهوری گیمرها عرضه کرده، به قطعات باکیفیت توجه زیادی داشته است. مخصوصاً برای آنهایی که به اورکلاک کردن کارت گرافیک می‌پردازند. در مارس 760 هم همین‌طور است.

خازن‌های حالت جامد سری GT کمپانی Nichicon ژاپن که نهایتاً دمای 125 درجه‌ی سانتی‌گراد را تحمل می‌کنند و عمری در حد 10 هزار ساعت دارند، چوک‌های Super Alloy با دوام بسیار بالا و ماسفت‌های با کیفیت را روی برد می‌بینیم. تراشه‌ی کنترل و رگوله‌کننده‌ی ولتاژ ASP1211 است که با استفاده از 5 فاز برای هر هسته، به منظم و یکنواخت کردن ولتاژ می‌پردازد. برای حافظه‌های هر هسته هم 1 فاز در نظر گرفته شده است. برای هر هسته یک تراشه‌ی ASP1211 روی برد وجود دارد.

در کنار مدار رگولاتور 12 فازی Digi+، برای برقراری ارتباط بین دو هسته‌ی پردازنده‌ی گرافیکی از تراشه‌ی PEX8747 محصول PLX استفاده شده است که با استفاده از 48 مسیر PCI-Express 3.0 پل SLI را ایجاد می‌کند.

در سمت دیگر برد از تراشه‌های POSCAP استفاده شده که نویز مدار رگولاتور را کاهش می‌دهند و به پایداری در شرایط کاری سنگین کمک می‌کنند.

باس 256 بیتی حافظه و سرعت بالای آن معمولاً به حافظه‌های کمپانی Hynix کره و یا تراشه‌های سامسونگی اختصاص دارد. در این کارت گرافیک برای هر هسته از 8 حافظه‌ی 256 مگابایتی هاینیکس استفاده شده است. حافظه‌های هاینیکس معمولاً بهتر اورکلاک می‌شوند و کیفیت بالاتری دارند.

برای خنک‌کاری موثر هر دو هسته و قطعات روی برد که با برخورد جریان هوای گرم به شدت داغ می‌شوند، از هیت‌سینک بزرگی با 8 هیت‌پایپ استفاده شده است. روشی که ایسوس نام آن را تماس مستقیم یا DirectCU II نامیده، در این محصول هم استفاده شده تا جذب گرما از هسته‌ی مرکزی و پراکنش آن به اطراف، بهینه باشد. 4 لوله‌ی حرارتی روی هر هسته قرار می‌گیرد و گرمای آن را جذب می‌کند. خوشبختانه ایسوس در این محصول برخلاف برخی کارت گرافیک‌های دیگر خود، پدهای حرارتی را برای تماس بهتر قطعات با هیت‌سینک اضافه کرده است و لذا تراشه‌های حافظه و ماسفت‌ها بهتر خنک می‌شوند:

دو فن سیستم خنک‌کاری قطری برابر با 90 میلی‌متر دارند و بخش بیرینگ آن به روش خاصی طراحی شده که در مقابل نقوذ گرد و خاک مقاوم است.

ایسوس پشت برد را با یک صفحه‌ی آلومینیومی تقویت کرده که در کارت گرافیک‌های این سازنده، متداول است و به افزایش استحکام آن کمک می‌کند. در بلند مدت با توجه به وزن 1 کیلوگرمی و گرمای زیاد تراشه‌ها و مدارات توانی روی برد، استفاده از صفحه‌ی فلزی تقویت‌کننده بسیار مفید واقع می‌شود و از هر گونه خم شدن و یا آسیب‌دیدگی محصول جلوگیری می‌کند.

طراحی مارس 760 ایسوس با اضافه شدن ال‌ای‌دی‌هایی که نام کارت گرافیک را در هنگام استفاده، درخشان و زیبا می‌کنند برای افرادی که از کیس‌های شیشه‌ای یا باز استفاده می‌کنند، جذاب و دلپذیر است.

ابعاد کارت گرافیک و نیز وزن آن در جدول زیر قابل بررسی است. توجه داشته باشید که کیس باید از نظر عرض و طول فضای کافی داشته باشد تا این کارت گرافیک را در خود جای دهد. وزن و ابعاد همگی نشان می‌دهد که با کارت گرافیکی قدرتمند، بزرگ و سنگین روبرو هستیم.

پورت‌های کارت گرافیک را در جدول زیر ببینید:

اگر به پورت HDMI نیاز دارید هم باید از آداپتور DVI به HDMI که در جعبه‌ی محصول وجود دارد استفاده کنید.

ایسوس قبلاً هم سابقه‌ی استفاده از لامپ‌های کوچک LED در کنار ورودی برق کارت گرافیک را داشته است. اگر کابل برق به اشتباه متصل شده باشد و یا حتی فراموش کرده باشیم کابل 6 یا 8 پین را متصل کنیم، ایسوس مشکل را با رنگ قرمز لامپ LED به ما یادآوری می‌کند، رنگ سبز به معنی شرایط عادی و اتصال درست است.

برای SLI کردن کارت گرافیک، همکاری نزدیک ایسوس با انویدیا این امکات را فراهم کرده که بتوان یک مارس 760 دیگر را با استفاده از کانکتور SLI به این محصول متصل کرد. بدین ترتیب یک SLI چهار راهه خواهیم داشت، نه دو راهه. چرا که هر کارت گرافیک مارس 760، خود یک SLI دو کارت گرافیکه محسوب می‌شود.

در ضمن تنها یک کانکتور SLI در کنار کارت وجود دارد و فقط می‌توان یک مارس 760 در کنار آن قرار داد. عملاً SLI یا کراس‌فایر بیش از 3 کارت گرافیک، نتیجه‌ی جالب توجهی در بر ندارد.

یک مشکل ویژه برای کاربرانی اتفاق افتاده که می‌خواستند مارس 760 ایسوس را با یک کارت گرافیک GTX 760 تک هسته‌ای SLI کنند و در واقع به دنبال SLI سه راهه بودند. به نظر می‌رسد که این حالت استفاده امکان‌پذیر نیست و بیشتر افراد با مشکل مواجه شده‌اند.

به غیر از کارت گرافیک و برگه‌های راهنمای و ضمانت‌نامه‌ی آن، تبدیل دو کابل 6 پین به یک کابل 8 پین نیز در جعبه‌ی محصولات دیده می‌شود.

سی‌دی درایور و نرم‌افزار GPU Tweak ایسوس هم در جعبه دیده می‌شود. اورکلاک کردن یا مانیتور کردن دور فن و دما و نیز انجام تنظیماتی مربوط به توان مصرفی یا دور فن در این نرم‌افزار، ساده است. می‌توان چند پروفایل خاص برای سوییچ کردن به حالات مختلف را تعریف و استفاده کرد.

ویندوز 8.1 را به همراه آخرین نسخه‌ی درایورها که تا به امروز منتشر شده روی دیسک حالت جامد نصب می‌کنیم. مشخصات سیستم تست به صورت زیر است:

برای ارزیابی کارت گرافیک‌ها، از بنچ‌مارک‌های مصنوعی که به نوعی جامعیت خوبی دارند شروع می‌کنیم. ممکن است در برخی بازی‌ها مثل بتل‌فیلد، موتور گرافیکی برای تراشه‌های ای‌ام‌دی بهینه شده باشد و در مورد برخی دیگر، انویدیا معماری سازگارتری داشته باشد. بنچ‌مارک‌های مصنوعی نتیجه‌ی متعادل‌تری دارند.

در بنچ‌مارک بازی‌ها هم از نرم‌افزار Fraps استفاده می‌شود. سعی بر این بوده که صحنه‌ها و حتی حرکت دوربین یکسان باشد تا دقیق‌ترین نتیجه حاصل شود. به طور معمول صحنه‌هایی از بازی‌ها که سنگین‌ترین پردازش گرافیکی را نیاز دارند، انتخاب شده است. مثل صحنه‌هایی با نورپردازی سنگین که اجسام و حرکات متنوعی در صحنه وجود دارد. بنابراین سرعت اجرا معمولاً در پایین‌ترین حالت ممکن است. علاوه بر ذکر میانگین سرعت، کمترین سرعت اجرا هم مورد بررسی قرار می‌گیرد.

با توجه به اینکه بررسی کارت گرافیک‌های قدرتمند در دستور کار است، از بنچ‌مارک Fire Strike Extreme استفاده می‌کنیم. پردازش سنگین سه بعدی و حتی محاسبات فیزیکی سنگین، چیزی است که در نسل جدید بازی‌ها با آن روبرو هستیم. نتیجه به صورت زیر است:

امتیاز قابل قبولی به دست آمده و از R9 290X هم فراتر است، 300 امتیاز بیشتر! اما در بازی‌ها موضوع کمی پیچیده می‌شود.

در بازی‌ها همان‌طور که گفتیم ممکن است یک معماری بهتر از دیگری ظاهر شود. در انتخاب کارت گرافیک باید به میانگینی از سرعت اجرای بازی‌ها مختلف توجه کنیم.

کرایسیس 3 نمایشی از قدرت موتور گرافیکی CryEngine 3 است. آزمون را در دو بخش انجام می‌دهیم. بخش اول قسمتی از مرحله‌ی Welcome to Jungle (به جنگل خوش آمدید!) است. پرتاب نارنجک در پوشش گیاهی خیره‌کننده و شبیه‌سازی انفجار و فیزیک حرکات علف‌ها در اثر آن، پاشیدن آب به اطراف و در عین حال نورپردازی با انفجار و همچنین نور خورشید که که با حرکت ابرها مرتباً دگرگون می‌شود، حرکت دود و شعله‌ی آتش، معیار خوبی برای سنجش قدرت واقعی کارت گرافیک‌های پیشرفته‌ی امروزی است.

بخش دوم تست قسمتی از مرحله‌ی Root of All Evil است که نورپردازی ذرات، سایه‌ها، تسلیشن گیاهان و پردازش فیزیک حرکات همگی دست به دست هم داده‌اند تا کارت گرافیک‌ها را به زانو درآورند.

میانگین سرعت اجرا در این دو بخش را ملاک ارزیابی قرار داده‌ایم که تقریباً پایین‌ترین سرعت اجرای بازی کرایسیس 3 را مشخص می‌کند. تنظیمات در بالاترین حد ممکن هستند، آنتی‌الیاسینگ هم در دو مرحله به صورت MSAA 4X و FXAA قرار داده می‌شود.

در اجرای دیگر، تنظیمات به حالت High کاهش می‌یابد. نتایج  به صورت زیر است:

مینیمم سرعت اجرا به GTX 770 قرابت بیشتری دارد تا R9 290X و این یکی از نمونه‌های ضعف کارت گرافیک‌های چند هسته‌ای است.

در این بازی از بنچ‌مارک داخلی استفاده می‌کنیم. منظره‌ای با چرخش 360 درجه از ساحل جزیره که سازنده‌ی بازی انتخاب کرده است. تنظیمات در بالاترین حد ممکن هستند. در دو مرحله آنتی‌الیاسینگ را در حالت FXAA و SSAA 4X قرار می‌دهیم و تست می‌کنیم. تست دوم بدون TressFX است که با پردازش سنگین حرکات مو و لباس، سرعت اجرای بازی را به شدت کاهش می‌دهد. البته این موضوع در مورد کارت گرافیک‌های ای‌ام‌دی، بسیار جدی هم نیست.. آنتی‌الیاسینگ FXAA نیز جایگزین SSAA 4X می‌شود.

پس از اجرا متوجه شدیم که SSAA 4X به شدت روی سرعت اجرا موثر بوده و نمی‌توان نتیجه‌ی درستی از بنچ‌مارک گرفت. بنابراین SSAA 2X را انتخاب کردیم و مجدداً آزمایش را تکرار کردیم: نتایج به صورت زیر است:

متوسط سرعت اجرا بسیار خوب است اما همان‌طور که گفتیم، اگر تنظیمات در بالاترین حالت ممکن باشند، ضعفی که علت آن احتمالاً درایور است، دیده می‌شود.

یکی از مناظر انتهای بازی را انتخاب کرده‌ایم و چرخش 360 درجه‌ای را برای واقعی شدن بنچ‌مارک اعمال می‌کنیم. همه‌چیز در بالاترین حالت ممکن است و آنتی‌الیاسینگ در در حالت MSAA 4X قرار داده می‌شود. تست دوم با تنظیمات High و FXAA صورت می‌گیرد.

نتایج به صورت زیر است:

طبق معمول تنظیمات در بالاترین حالت ممکن است. آنتی‌الیاسینگ نیز در حالت FXAA و MSAA 4X قرار داده می‌شود. واچ‌داگس به طور معمول به بیش از 2.5 گیگابایت حافظه‌ی VRAM نیاز دارد. لذا از انتخاب MSAA 8X پرهیز می‌کنیم. منظره‌ای از محیط شلوغ شهر در ابتدای بازی را برای آزمون انتخاب کرده‌ایم. پارک کوچکی کنار Owl Motel که مخفیگاه کاراکتر اصلی بازی است. نتیجه‌ی دو مرحله‌ی تست به صورت زیر است:

این بار علت سرعت بسیار کم و نزدیک به صفر در برخی لحظات اجرای بنچ‌مارک، درایو نیست بلکه همان‌طور که قبلاً اشاره کرده بودیم، واچ داگس با کارت گرافیک‌هایی که حافظه‌ی VRAM کمتر از 3 گیگابایت دارند، میانه‌ی خوبی ندارد. بنابراین سرعت اجرا در بالاترین تنظیمات بسیار پایین است، همان طور که در مورد GTX 770 یا 780 به 2 گیگابایت حافظه، مشکل مشابهی را تجربه کرده بودیم.

اولین بازی که قرار است از Mantle استفاده کند. البته فعلاً منتل در عمل آن طور که باید و شاید موثر واقع نشده است. تنظیمات را در حالت Ultra و High قرار می‌دهیم و آزمون را با اجرای دقایق ابتدایی مرحله‌ی سنگاپور که نورپردازی پیشرفته و حرکات گیاهان و درختان در اثر وزش باد، آن را بسیار زیبا کرده انجام می‌دهیم. نتایج به صورت زیر است:

Furmark به شدت کارت گرافیک را تحت فشار می‌گذارد. دما هسته و رگولاتورها را از طریق نرم‌افزار GPU-Z بررسی می‌کنیم. در حالت بی‌کار هم پس از 5 دقیقه روشن ماندن سیستم و رسیدن به حالت پایدار، دما را بررسی می‌کنیم. نتیجه‌ی تست دما به صورت زیر است که در آن اختلاف دما با محیط ملاک ارزیابی کارایی سیستم خنک‌کاری است:

ارزیابی توان مصرفی را در بازی کرایسیس 3، Furmark و حالت بی‌کار انجام داده‌ایم که توان مصرفی کارت گرافیک به اضافه‌ی بخش فعال پردازنده، مادربورد و رم است. نتیجه به صورت زیر است:

از Furmark هم می‌توان به نتیجه‌ی مشابهی رسید با این تفاوت که معمولاً توان مصرفی بیش از حد زیاد است و پردازنده، مادربورد و رم نیز توان مصرفی بالایی دارند. گرچه برخی وب‌سایت‌ها در محاسبه‌ی توان مصرفی کارت گرافیک، به توانی مصرفی سایر اجزا توجه نمی‌کنند و به عنوان مثال مدعی می‌شوند که R9 290X به تنهایی به بیش از 400 وات انرژی نیاز دارد! تصویر زیر مصرف انرژی بالای پردازنده  و رم در اجرای Furmark را نشان می‌دهد. برای بزرگ‌نمایی روی آن کلیک کنید. توجه کنید که پردازنده حدود 50 درصد درگیر است و حدود 48 وات انرژی مصرف می‌کند که مقدار کمی نیست.

 ثبات سرعت کلاک در مورد کارت گرافیک‌های رده اول موضوعی جدی است. در محصول ایسوس، سرعت بیشینه 1072 مگاهرتز عنوان شده اما اینکه در عمل تا چه حد به این رقم وفادار است، چیزی است که با Furmark مشخص می‌شود. البته در کرایسیس 3 به عنوان یک بازی سنگین، وضعیت بار پردازشی که کارت گرافیک آن را به دوش می‌کشد، به وخامت فرمارک نیست و معمولاً سرعت کلاک کمی به آنچه سازندگان اعلام می‌کنند، نزدیک‌تر است. اما به هر حال همیشه سرعت با نوساناتی همراه هست و میانگین با ارقام اعلام شده، کمی فاصله دارد:

 سرعت متوسط 1031 است، تنها 40 مگاهرتز کمتر از سرعت بیشینه‌ای که اعلام شده و این یعنی طراحی برد به خوبی صورت گرفته است و ثبات خوبی در حفظ سرعت وجود دارد.

بهای برق مصرفی بسیار کم است لذا آن را در محاسبات لحاظ نمی‌کنیم. عملکرد کلی را با نرمالیزه کرده نتایج بنچ‌مارک‌های بازی‌های مختلف مشخص می‌کنیم. به این صورت که سرعت اجرای هر بازی را به صورت درصدی از 60 فریم بر ثانیه که حالت ایده‌آل است، مشخص می‌کنیم و البته سرعت بیش از 60 فریم بر ثانیه، همان 100 درصد در نظر گرفته می‌شود.

البته ممکن است به فرکانس 60 هرتزی مانیتور خود عادت کرده باشید اما 60 هرتز هم از اعدادی است که در مانیتورها بسیار متداول است. از طرفی بهتر است سرعت رندر برابر با نرخ‌نوسازی مانیتور باشد و نیازی به استفاده از Vsync یا جایگزین‌های سخت‌افزاری جدید آن یعنی G-Sync و FreeSync نباشد. لذا با توجه به بازی‌های سنگین امروزی، فرکانس 60 هرتز و سرعت 60 فریم بر ثانیه انتخاب بهتری است. در نهایت اینکه اگر به رزولوشن‌های بالاتر از فول‌اچ‌دی نیاز دارید، به عملکرد نرمالیزه شده با در نظر نگرفتن محدودیت 60 فریم بر ثانیه‌ای توجه کنید.

در واقع عملکرد نرمالیزه نشده بدون این محدودیت، قدرت واقعی هر کارت گرافیک را مشخص می‌کند، ولی اگر سرعت اجرا را به 60 فریم بر ثانیه محدود کنیم، کارت گرافیک بهینه برای رزولوشن فول‌اچ‌دی و فرکانس 60 هرتز  مشخص می‌شود.

کارت گرافیک Asus MARS 760، حاصل همکاری نزدیک ایسوس و انویدیا و نیز مهندسی خوب ایسوس به عنوان یکی از پیشگامان کارت گرافیک‌های دو هسته‌ای است. طراحی برد و قطعات استفاده شده، سیستم خنک‌کاری و امکانات نرم‌افزاری، همگی در سطح قابل قبولی هستند. از محصولی که تحت برند ROG عرضه شده انتظار دیگری نمی‌رود.

تنها مشکلی که در مارس 760 خودنمایی می‌کند، مشکلات مربوط به درایور و به عبارتی کارایی SLI و همچنین حافظه‌ی 2 گیگابایتی برای هر هسته است. اگر حافظه بیشتر بود احتمالاً مشکلات درایور به کلی پنهان می‌ماند و به راحتی می‌توانستیم بگوییم مارس 760 در محدوده‌ی قیمتی خود، در حد رقبایی مثل R9 290X یا GTX 780 است؛ اما در حال حاضر با بررسی بنچ‌مارک‌ها به وضوح مشخص است که در برخی عناوین اگر اسلایدر تنظیمات  را تا جای ممکن به سمت کیفیت بالا جابجا کنیم، مارس 760 با مشکل روبرو می‌شود.

بد نیست به نمودار زیر توجه کنید که مقایسه‌ی این محصول ایسوس را با محصولی دیگری که قبلاً بررسی کردیم، به تصویر می‌کشد:

در مورد توان مصرفی هم توجه داشته باشید که با اجرای Furmark حدود 50 درصد از پردازنده‌ی اصلی سیستم هم درگیر پردازش می‌شود و نمی‌توان با R9 290X که کمتر از 10 درصد پردازنده را استفاده کرده، مقایسه‌ی درستی کرد گرچه برخی وب‌سایت‌ها این موضوع را به کلی نادیده می‌گیرند و وقتی به یک بازی واقعی مثل کرایسیس می‌رسند، نتایج نزدیک به هم است و حتی مصرف مارس 760 کمتر از R9 290X است:

نکته‌ی جالب توجه با بررسی تصویر فوق روشن می‌شود و قبلاً اشاره‌ای مختصر به آن داشتیم. به استفاده از پردازنده‌ی اصلی و در واقع هسته‌ی دوم و چهارم توجه کنید. تقریباً هر دو هسته اشباع شده‌اند. در مورد R9 290X چنین اتفاقی به هیچ وجه رخ نداده بود. نه در مورد محصول ایسوس و نه گیگابایت. اما موضوع چیست؟

دو کارت گرافیک GTX 760 در کنار یک پردازنده‌ی 6 هسته‌ای سری اکستریم اینتل، هیچ مشکلی نخواهد داشت. اصطلاحاً می‌گوییم گلوگاه یا Bottleneck در سیستم دیده نمی‌شود. اما اگر در کنار یک 4 هسته‌ای خوب قرار بگیرد چطور؟ این موضوع در بنچ‌مارک‌های ما روشن است. عملکرد MARS 760 در آزمونی که برخی وب‌سایت‌ها به عمل آورده‌اند، کمی بهتر از R9 290X یا GTX 780 Ti بوده است.

مثلاً Overclockers و Techpoweup با استفاده از Core i7 4770K اقدام کرده، .HardwareZone، Hardware.info، Hardwareluxx.de و Overclockers3d.com همگی از Core i7 3960X استفاده کرده‌اند و در عمل امتیاز مارس 760 فراتر از R9 290X و GTX 780 به دست آمده است. حتی در برخی بررسی‌ها از پردازنده‌ی سندی بریج استفاده شده و برای حل مشکل، پردازنده اورکلاک شده است. گاهاً تنظیماتی که استفاده از حافظه را شدت می‌بخشند و از جمله آنتی‌الیاسینگ و نورپردازی HBAO در بازی‌ها غیرفعال شده است.  ما در بررسی زومیت پردازنده را Core i5 انتخاب کرده‌ایم تا بهترین کارت گرافیک برای یک سیستم معمولی مشخص شود.

• سیستم خنک‌کاری: خوب و نسبتاً کم‌صدا 
• برد: قطعات باکیفیت و بادوام، ثبات خوب
• ارتفاع و طول کارت گرافیک با توجه به دو هسته‌ای بودن آن خوب است

• حافظه‌ی 4 گیگابایتی پهنای باند کافی در اختیار هر هسته قرار نمی‌دهد
• کارایی SLI در تنظیمات سنگین و رزولوشن‌های بالا به خوبی رقبای هم قیمت نیست