نوجوانانی که در دنیای مجازی و شبکههای اجتماعی با والدینشان دوست هستند، در زندگی واقعی ارتباط نزدیکتر و صمیمیتری دارند
پروفوسور سارا کوین و لارا پادیلا واکر در گزارشی برای مجله سایبر فیزیولوژی، از نتایج تحقیقات خود بر روی بیش از 500 خانواده مختلف میگویند. در میان این خانوادهها، کودکانی که در قالب خدمات آنلاین با والدینشان ارتباط نزدیکی داشته و یا دوست هستند، در زندگی واقعی احساس نزدیکی و راحتی بیشتری دارند و در بازگو کردن رازها و احساسات و عواطفشان دست و دلبازتر عمل میکنند. علاوه بر آن، در روابط اجتماعی موفقتر ظاهر شده و با محبتتر و سخاوتمندتر از سایرین هستند.
به گفته متخصصین، شبکههای اجتماعی در دوران نوجوانی دیدی بازتر و عمیقتری از زندگی، مشکلات و چالشهای آن را در اختیار نوجوانان قرار میدهد و به آنها کمک میکند تا در شادی و غم یکدیگر شریک شده، از تجارب دیگران درس گرفته و از موفقیت آنها ایده بگیرند. همچنین به نوجوانان فرصت میدهد تا با سلایق دوستان خود آشنا شده و نیازها و علایق جامعه خود را بشناسند.
در این بین حضور والدین در کنار نوجوانان در دنیای مجازی، به نوعی هر دو طرف را در موقعیتی یکسان قرار داده و با دغدغهها و مشکلات همدیگر رو به رو میکند. بزرگترها میتوانند نیازها، ترسها و آرزوهای فرزندانشان را درک کرده و در موقعیتهای واقعی، واکنشهای منطقیتر و درستتری بروز دهند.
البته این موضوع ممکن است گاهی باعث سوء تفاهم شود: "چون شما با فرزندانتان در فیسبوک دوست هستید، بهترین پدر و مادر دنیایید و روابتتان با فرزندان بسیار قوی و پایدار است". در حقیقت، رسانههای اجتماعی مجازی تنها دو طرف را با یکدیگر پیوند داده و پلی به افکار یکدیگر ایجاد میکند. حال این وظیفه هر دو جناح، هم والدین و هم فرزندان است تا با استفاده فضای آنلاین، زندگی واقعی خود را بهبود بخشند.
نظرات