اریک اشمیت کشور چین را یکی از قهارترین و قدتمندترین نفوذگران به کمپانی‌های خارجی نامید

این در حالی است که تازه‌ترین آمار و ارقا‌م‌های منتشر شده و رویدادهایی که هر روزه اتفاق می‌افتند هیچ وجهه‌ی خوبی از این کشور باستانی را در این زمینه ارائه نمی‌کنند. علاوه بر خطر حملاتی که از مبداء چین صورت می‌گیرند، دولت چین نیز متهم به مداخله در زیرساخت‌های مخابراتی شرکت‌های ارائه دهنده خدمات شبکه از جمله هوآوی (Huawei) است.

با استناد به اطلاعات منتشره در کتاب، چنین نتیجه گرفته شده که این اقدامات موجب شده تا امریکا از منظر سیاسی و اقتصادی با ضررهایی مواجه شود چرا که «ایالات متحده تمایلی به درپیش گرفتن راهکار چینی‌ها و جاسوسی دیجیتال ندارد، و قوانین سختگیرانه‌ی این کشور (که بهتر نیز اجرا می‌شود)، هرگونه رقابت غیرقانونی را ناقض قوانین منصفانه‌ای می‌داند که در امریکا اجرا می‌شود». با این وجود اشمیت و کوهن اشاره می‌کنند که بهتر است شرکت‌های غربی در آینده «همکاری‌های دیپلماتیک و فنی خود را با دولت‌های مطبوعشان [بیش از پیش] هماهنگ کنند».

این کتاب که به زودی و در آوریل آینده به قفسه‌ی کتاب‌فروشی‌ها عرضه می‌شود همچنین تصویری از «ترکیبی از شهروندان فعالی [را نشان می‌دهد] که با ابزارهای فناورانه و [علی‌رغم] کنترل سفت و سخت دولتی از شبکه جهانی استفاده می‌کنند» که خود می‌تواند موجب بروز «بی‌ثباتی گسترده» شود.

نظر شما درباره رویکرد غیرمنصفانه‌ی چینی‌ها در کسب و کار چیست؟ آیا چنین سیاست کاری دغلبازانه‌ای می‌تواند در سالهای آینده تضمین کننده منافع بلندمدت و کسب اعتبار جهانی برای این چشم بادامی‌های کلک باشد؟