تحقیقات موفقیت‌آمیز ولوو برای شارژ بی‌سیم خودروهای الکتریکی

همکاران این تحقیقات شرکت حمل و نقل Bombardier و اتوبوس‌سازی بلژیکی Van Hool بوده و معتقدند که شارژ بی سیم راهی برای کاهش مدت استراحت اتوبوس‌ها می‌باشد. ولوو پا را از این فراتر گذاشته و بر روی شارژ بی‌سیم برای خودروهای الکتریکی شخصی کار می‌کند و بر این باور است که این چنین نوآوری‌هایی دردسر مصرف کنندگان خودروهای الکتریکی را کاهش خواهد داد.

نمونه‌ی اولیه مورد آزمایش که در مدت دو ساعت و نیم از طریق کانداکتور متصل به شبکه‌ی الکتریکی شارژ شد، ولووی C3o الکتریکی بود. این خودرو ۸۹ کیلووات معادل ۱۲۰ اسب بخار خروجی دارد.

به نظر می‌رسد که استفاده از این نوع فناوری‌ها برای زیرساخت‌‌های واقعی با موانع سیاسی و اقتصادی گره خورده است ولی ولوو برای پیشبرد و توسعه‌ی آن به اندازه‌ی کافی مصمم بوده و بر روی تحقیق و توسعه‌ی اساسی این تکنولوژی سرمایه گذاری نموده است.

پروژه‌ی مشترک تحقیق روی احتمالات شارژ القائی خودروهای الکتریکی نشان می‌دهد که فناوری انتقال انرژی از طریق میدان مغناطیسی آینده‌ی روشنی دارد.

 شارژ القائی پتانسیل بالایی دارد. تکنولوژی بی‌سیم یک روش راحت، کارآمد و بر اساس نتایج تحقیقات، بسیار ایمن برای انتقال انرژی است. لنارت استگلند، مدیر ارشد سیستم نیروی محرکه الکتریکی گروه ولوو، می‌گوید: «هنوز استاندارد رایجی برای شارژ القائی وجود ندارد. ما تحقیقات خود را برای ارزیابی امکان عملی شدن این فناوری برای خودروهای هیبریدی و الکتریکی خود ادامه خواهیم داد.»

شارژ القائی به جای استفاده از سیم برای انتقال انرژی بین دو شیء از میدان الکترومغناطیسی بهره می‌برد. سیم‌پیچ القائی یک میدان مغناطیسی متناوب از منبع الکتریکی خود ایجاد می‌کند و سیم‌پیچ القائی دوم در دستگاه قابل حمل (در این مورد خودرو) از میدان مغناطیسی نیرو گرفته و آن را به انرژی الکتریکی برای شارژ باطری تبدیل می‌کند. استفاده از این فناوری در لوازم الکتریکی منازل، مانند مسواک‌های الکتریکی، رایج می‌باشد ولی هنوز به صورت تجاری برای شارژ خودروهای الکتریکی در دسترس نیست.

لنارت استگلند می‌افزاید: «بوسیله‌ی شارژ القائی شما به سادگی خودرو را روی دستگاه شارژر قرار داده و عمل شارژ شدن به صورت خودکار شروع خواهد شد. ما معتقدیم که این ویژگی یکی از فاکتورهای است که باعث افزایش مقبولیت خودروهای الکتریکی در میان مشتریان خواهد شد.»

نظر شما درباره این فناوری و آینده آن چیست؟ آیا اگر امکانات و بسترهای لازم برای این فناوری فراهم شود، می‌توانیم به انقلابی در صنعت خورو امیدوار باشیم؟