خداحافظی مک دونالد با صندوق‌دارها و به‌کارگیری کیوسک سفارش غذا
شنیدن عبارت‌هایی مانند «آیا همراه سفارش‌تان، سیب‌زمینی هم میل می‌کنید؟» به‌زودی تبدیل به خاطره می‌شود. با بالا رفتن و نزدیک شدن سطح حداقل دستمزد جهانی به ۱۵ دلار، مشتریان رستوران‌ها انتظار دارند هرچه زودتر برای سفارش غذا به‌جای یک انسان حقیقی با استقبال یک صفحه‌نمایش LED رودررو شوند.
کیوسک‌های سفارش غذای سلف-سرویس تا سال ۲۰۲۰ جایگزین رستوران‌های قدیمی مک‌دونالد می‌شوند. زنجیره‌های غذایی دیگر، از جمله برندهای سالم و سریع (فست کژوال) مانند Panera و برندهای غذاخوری خوش‌قیمت (کژوال داینینگ) مانند چیلی پیش از این به استفاده از کیوسک‌های سلف-سرویس رو آورده بودند.
برخی از رستوران‌ها حتی فرآیند آماده‌سازی غذا را خودکار کرده‌اند؛ امسال در اخبار NBC، ربات همبرگرزنی به‌نام فلیپی معرفی شد. رستوران مجازی نیز در برنامه‌های آتی سرویس‌های تهیه‌ی غذا قرار دارد، این رستوران‌ها، نیاز به رستوران‌هایی با امکانات کامل (از جمله کارکنان) را با تحویل غذا تنها درب منزل از بین برده‌اند.
برخی مشتریان از نوآوری و راحتی استفاده‌ی خدمات جدید استقبال می‌کنند؛ اما این آسان‌تر شدن امور به قیمت از بین رفتن مشاغل سطح پایین تمام می‌شود.
اد رنسی، مشارکت‌کننده و نویسنده‌ی این خبر در مورد سرویس‌های جدید ارائه‌ی غذا نگرانی‌هایی دارد. او که مسیر کاری خود را با پخت کباب شروع کرد، با استفاده از این فرصت توانست به جایگاه مدیریت یکی از بزرگترین زنجیره‌های فست فود دنیا دست یابد. او با حقوق ساعتی ۸۵ سنت شروع به کار کرد و با سختکوشی در طول یک‌سال به مقام مدیریت رستوران محل کار خود ترفیع پیدا کرد؛ سپس تا جایی پیش رفت که هر جایگاه موجود شغلی در شرکت را تجربه کرد و در نهایت مدیرعامل رستوران‌های مک‌دونالد در سراسر ایالات متحده شد.
مشاغل سطح پایین، فرصتی برای دستیابی به موقعیت‌های شغلی بالاتر فراهم می‌کنند
رنسی معتقد است مشاغل سطح پایینی مانند شغل ابتدایی خود او، فرصتی را برای وی و اشخاص بسیار دیگری فراهم کرد تا به موقعیت‌های بالاتر دست پیدا کنند؛ اما اکنون، افزایش سطح حداقل دستمزد باعث بیرون راندن این دست از مشاغل از بازار شده است.
صاحبان زنجیره‌های غذایی باید سعی کنند بدون کاهش کیفیت یا طعم غذا یا کنار گذاشتن منوی غذایی ارزشمند خود، هزینه‌های کاری را تحت کنترل داشته باشند. یکی از راه‌های مبارزه با افزایش هزینه‌های نیروی کار، کاهش تعداد کارکنان مورد نیاز است.
روال ذکرشده، مسئله‌ی جدیدی نیست. زنجیره‌ها به افزایش هزینه‌های نیروی کار و پیشرفت‌های فناوری پاسخ داده‌اند و مک‌دونالد در زمینه‌ی بهره‌وری میان کارکنان، مفاهیم و دستگاه‌ها پیشرو بوده است. این نوآوری‌ها از ابداع سیستم سرویس Speedee تا دستگاه مولتی‌میکسر معروف آن‌ها باعث کاهش نیروی کار موردنیاز و در نتیجه، افزایش سطح تولید و آسان‌تر کردن کار کارکنان شده است.
به‌کارگیری چنین نوآوری‌هایی به دورانی پیش از تصمیم McDonald برای کاهش تعداد کارکنان برمی‌گردد؛ در آن زمان مک دونالد تلاش می‌کرد که در عوض، سطح کارآمدی کارکنان را در شغل خود افزایش دهد. ورود تبلت‌های سفارش غذای سلف‌سرویس نیز در همین راستا انجام شد؛ اما تلاش مستمر رستوران‌ها و زنجیره‌های غذایی دیگر برای کاهش هزینه‌های نیروی کار با افزایش سریع هزینه‌های نیروی کار اجتناب‌ناپذیر است؛ به‌خصوص از زمانی که مشتریان با استفاده از فناوری‌های جدید، راحتی بیشتری را تجربه کرده‌اند.
بررسی‌های انجام‌شده مؤید درستی نگرانی‌های اد رنسی هستند. پژوهشی که در سال ۲۰۱۷ توسط دو اقتصاددان به‌نام‌های دیوید نیومارک و گریس لردان انجام شد، نشان داد که دستمزد حداقلی با افزایش بیکاری در میان کارکنان عهده‌دار سیستم اتوماسیون در ارتباط است. کارکنان جوان‌تر در این میان، بیشترین ضربه را خوردند. چنین عاقبتی چندان دور از انتظار نیست؛ طبق آمار اداره‌ی کار، سن نزدیک به نیمی از کارکنان دریافت‌کننده‌ی حداقل دستمزد بین ۱۶ تا ۲۴ سال است.
بیرون راندن متقاضیان کار جوان از بازار و افزایش مشاغل دارای پرداخت حقوق هفتگی، تنها یکی از اثرات افزایش حداقل دستمزد است. اقتصاددانان دانشگاه ایالتی ویرجینیا و میدل تنسی طی پژوهشی دریافتند که درآمد سالانه‌ی نوجوانان دارای مشاغل پاره‌وقت در مدارس، به میزان ۲۰ درصد بیشتر از همتایان بدون سابقه‌ی کاری آن‌ها در ۶ تا ۹ سال پس از فارغ‌التحصیلی است.
مشاغل سطح پایین و مخصوص برای شروع به کار مانند همبرگرزنی یا گرفتن سفارش مشتریان، برخی مهارت‌های ارزشمند شغلی مانند خدمات مشتری و استفاده از مهارت‌های ریاضی پایه را به نوجوانان می‌آموزد. یادگیری چنین مهارت‌هایی، به‌تدریج باعث رشد و ترفیع نوجوان برای به‌دست‌آوردن مشاغلی مانند مهندسی یا حسابداری می‌شوند.
نوآوری‌های فناوری تابه‌حال به آسان‌تر کردن و کارآمدی بیشتر وظایف کارکنان کمک کرده است؛ اما زمانی که فشار هزینه‌های نیروی کار به‌وسیله‌ی مداخله‌های خارجی به صاحبان رستوران‌ها وارد شود، آن‌ها به شیوه‌هایی به ایجاد نوآوری می‌پردازند که جایگزینی کارکنان را به توانمندسازی آن‌ها ترجیح می‌دهد.
نظرات