دستگاهی که می‌تواند زندگی را در فضا بازسازی کند

در شرایطی که نسل بشر آینده‌ی خود را در سکناگزینی در ماه و مریخ می‌بیند؛ دانشمندان به دنبال راه‌های جدید هستند که تئوریِ زندگی دایمی در سیاره‌های دیگر را به واقعیت بدل کنند. در حال حاضر چگونگی رشد جنین در شرایط بی‌وزنی همچنان برای ما ناشناخته است. هرچند ممکن است یک دستگاه جدید این شرایط را تغییر دهد.

کریگ وِنتر، یک بیوتکنولوژیست، درحال طراحی دستگاهی است که توسط آن می‌توان زندگی را به سادگیِ ارسال یک ایمیل در مکانی دیگر چاپ کرد. ونتر شرکتی به نام Synthetic Genomics را برای ساخت این دستگاه راه‌اندازی کرده است. این ماشین، مبدل دیجیتال به بیولوژی (DBC) نام دارد و می‌تواند نمایش دیجیتال دی‌ان‌ای را با استفاده از مواد شیمیایی سازنده‌ی آن (مانند آدنین، سیتوزین، گوانین و تیمین) به ژنوم واقعی تبدیل کند. در مصاحبه‌ای، ونتر گفته است:

همانند یک چاپگر این دستگاه نیز به جوهر نیاز دارد. هرچند جوهر آن مواد شیمیایی خواهند بود. این دستگاه بیولوژی را بازتولید می‌کند. کاری که سلول‌های بدن انسان در ابعادی بسیار کوچک‌تر انجام می‌دهند.

کار ونتر ممکن است به انقلابی در پزشکی منجر شود. به عنوان مثال به جای تولید واکسن در مکان‌های خاص و ارسال آن به نقاط مختلف جهان، این دستگاه می‌تواند به بیمارستان‌ها اجازه دهد امکانات مورد نیاز خود را بسازند. همچنین درصورت شیوع بیماری این تکنولوژی می‌تواند با جلوگیری سریع از آن جلوی همه‌گیر شدن بیماری را بگیرد.

واکسن‌ها و ضدمیکروب‌ها در صورت وجود زندگی در فضا، در کره‌های دیگر نیز مورد نیاز خواهند بود. چگونگی ارسال دارو به مکان‌های مورد نیاز در زمین نیز به اندازه‌ی کافی مشکل است. حال تصور کنید نیاز باشد که مسافت‌های نجومی توسط فضاپیماها برای رساندن این داروها طی شود. ماشین ونتر برای هر تمدن نوپایی بسیار باارزش خواهد بود.

فرآیند کار با این پرینتر تا اینجا چندان هم راحت نیست. زیرا در ساخت ارگان‌های پیچیده‌تر امکان جهش‌های ژنتیکی بسیار بیشتر می‌شود. دنیل گیبسون، یکی از دانشمندانِ سینتتیک ژنومز، در این باره می‌گوید:

تنها کافیست که یک پایه‌ی دی‌ان‌ای اشتباه چاپ شود تا یک پروتئین، یک سلول یا یک ماده‌ی درمانی غیرقابل استفاده شود.

هزینه‌ی سفرهای فضایی باعث می‌شود که ما تا جای امکان در ارسال اشیای غیرضروری به فضا صرفه‌جویی کنیم. به همین دلیل نمی‌شود یک شهر کوچک را بسته‌بندی کرد، به یک راکت بست و برای استفاده‌های بعدی به فضا فرستاد. احتمالا بهترین راه این است که ابزاری مانند پرینتر سه‌بعدی را به فضا بفرستیم و با استفاده از امکاناتی که محیط جدید به ما ارائه می‌کند اشیا مورد نیاز خود را بازسازی کنیم.