سخنرانی کردن پای تریبون یا روی سن، برای بسیاری از افراد کار مشکلی است. ولی اگر شما از آن دسته افرادی هستید که در میان هر جمعی، با هر ظرفیت و جمعیتی به‌راحتی صحبت می‌کنید، کار برایتان خیلی راحت‌تر است. با استفاده از نکاتی که در ادامه‌ی مطلب ذکر می‌کنیم، می‌توانید سخنرانی راحت و خوشایندی داشته باشید:
به‌جای نطق کردن، داستان تعریف کنید
مردم به سخنرانی‌هایی که به‌صورت گزارش ارائه می‌شوند، علاقه‌ای ندارند؛ مخصوصاً اگر نتوانند با آن ارتباط برقرار کنند. بنابراین بهتر است سخنرانی با لحن رسمی و گزارش مانند را متوقف کنید و صحبت خود را در قالب داستان تعریف کنید. داستان‌ها معمولاً با چهار ویژگی اصلی مخاطبان را جذب می‌کنند: شوخی و طنز، قابل بازگو بودن، یک نکته یا هدف اصلی و یک دستورالعمل یا راهنمایی در راستای هدف.
مثلاً به‌جای اینکه به مردم بگویید «ثابت شده است که بهبود بخش خدمات مشتریان باعث افزایش درآمد می‌شود»، برای آن‌ها داستانی در مورد خاطرات پروازتان تعریف کنید: چمدان‌هایی که در فرودگاه گم شدند، سرعت رسیدگی مسئولین، انعطاف‌پذیری آن‌ها، تأخیر پرواز، شیوه‌ی برخورد و پاسخگویی آن‌ها و تسهیلاتی که برایتان فراهم کردند. چه کسی نمی‌تواند با چنین داستانی رابطه برقرار کند؟
ولی وقتی داستانتان تمام شد، باید یک سناریو داشته باشید که طبق آن شنوندگان را راهنمایی کنید و به آن‌ها بگویید در چنین موقعیتی چطور می‌توانند اوضاع را بهتر کنند. بعد از داستان شما، احتمالاً مخاطبانتان خودشان را در یک هواپیمای خوب تصور می‌کنند و حتی می‌بینند که خدمه‌ی پرواز به آن‌ها لبخند می‌زنند. کمی بعد، این ایده به ذهنشان می‌رسد که چه خوب است خودشان هم به مشتریان لبخند بزنند و مشتاقانه در پی خشنود کردن آن‌ها باشند.
وقتی مخاطبان بتوانند خودشان را به‌جای شخصیت‌های داستان شما بگذارند، تمایلشان به شنیدن بیشتر می‌شود.
از پاورپوینت استفاده نکنید، مگر اینکه مجبور باشید مسائل ریاضی یا علمی را شرح دهید
مخاطبانتان را مجبور نکنید همان چیزی را گوش بدهند که دارند با چشم خود می‌خوانند. با این کار شما دیگر سخنرانی نمی‌کنید، بلکه زیرنویسی ارائه می‌دهید که هیچ‌کس تمایلی ندارد یکجا بنشیند و به آن توجه کند.
بجای این کار، در پایان هر بحث خود یک اسلاید داشته باشید که خلاصه‌ی مطالبی را که در مورد آن‌ها صحبت کرده‌اید نشان دهد. سعی کنید این اسلاید جذاب و به‌یادماندنی باشد و البته اطلاعات تماس با شما هم در آن ذکر شده باشد. از شنوندگان دعوت کنید که اگر سؤال یا نقطه‌ی مبهمی در ذهنشان بود آن را با شما در میان بگذارند یا اگر به توضیحات بیشتری احتیاج دارند به شما ایمیل بدهند. به‌این‌ترتیب شما نه‌تنها از ارتباط با شنوندگان استقبال می‌کنید، بلکه عملاً تضمین می‌کنید که در صورت نیاز در دسترسشان هستید. مخاطبان شما را فردی معتبر می‌بینند و در ذهن خود نگه می‌دارند.
مخاطبان خود را بشناسید
یکی از روش‌های خوبی که می‌تواند واقعاً به شما کمک کند تا اضطراب کمتر و سخنرانی بهتری داشته باشید، این است که خیلی زودتر از زمان سخنرانی، در محل حضور داشته باشید. مثلاً اگر زمان صحبت شما ساعت ۹ صبح است، ساعت ۷ در محلی باشید که سخنرانی در آنجا برگزار می‌شود. با این برنامه در درجه‌ی اول شما مطمئن هستید که هیچ فاجعه‌ای در لحظه‌ی آخر، شما را از رسیدن به سخنرانی بازنمی‌دارد و مهم‌تر اینکه دو ساعت وقت دارید با مخاطبانتان تعامل داشته باشید.
به سالن سخنرانی بروید. می‌توانید روی صندلی شنوندگان بنشینید یا در سالن کنفرانس قدم بزنید. مهم این است که بتوانید با فضای سالن احساس راحتی کنید. از خودتان بپرسید که می‌خواهید سخنرانی‌تان به چه نتیجه‌ای ختم شود؟ وقتی برای تهیه مطالب این سخنرانی زحمت می‌کشیدید چه هدفی در سر داشتید؟ مخاطبانتان از شما چه می‌خواهند؟ این قبیل پرسش‌ها دید شما را بازتر می‌کنند. حالا شما خودتان را نه به‌عنوان سخنران، بلکه به‌عنوان یک فرد ناظر می‌بینید که شاهد همه‌ی جزئیات مراسم است و تضمین می‌کند که حضار به سخنان شما گوش خواهند داد.
خودتان باشید
مردمی که برای شنیدن سخنرانی شما آمده‌اند هم درست مثل شما انسان‌هایی اجتماعی هستند. لزومی ندارد برای سخنرانی خود لباس‌هایی بپوشید که در آن‌ها احساس راحتی نمی‌کنید. اگر همیشه پیراهن و شلوار جین می‌پوشید، مجبور نیستید برای این مراسم کراوات بزنید. به چیزی تظاهر نکنید و خودتان را همان‌طور نشان بدهید که هستید. این تظاهر کردن، نوع نگاه و لحن صحبت شما را هم شامل می‌شود. اگر از ابتدا با مخاطبین خود صادق نباشید، چطور می‌توانید انتظار داشته باشید شما را باور کنند؟
همان‌طور صحبت کنید که همیشه حرف می‌زنید. جمله‌بندی‌های ساده‌ای داشته باشید و نگران اشتباهات سهوی نباشید. سعی کنید با جملاتی جذاب و گاهی خنده‌دار، شنوندگان را مشتاق نگه‌دارید. سخنرانی‌هایی که از روی متن تایپ‌شده ایراد می‌شوند، هرگز مخاطب را با خود همراه نمی‌کنند، چون طبیعی نیستند.
متواضع باشید
همیشه این را به خاطر داشته باشید که مخاطبان، شانس شما هستند نه حق مسلم شما! افرادی که به صحبت‌های شما گوش می‌دهند، امتیاز شما محسوب می‌شوند. شما می‌توانید این امتیازات را به‌سرعت و به‌راحتی از دست بدهید؛ پس به مخاطبانتان احترام بگذارید. نه با لحنی زیاده‌خواه، بلکه با احترام و ادب به آن‌ها چیزی بدهید که زندگی‌شان را بهتر کند. آن‌ها باید وقتی جلسه‌ی شما را ترک می‌کنند لبخند به لب داشته باشند. این مهم‌ترین مهارتی است که می‌تواند کمک کند سخنرانی شما از همیشه بهتر باشد.
نظرات