افشای نقشه راه اینتل نشان از عرضه تراشه 6 هسته ای Coffee Lake در سال 2018 میلادی دارد

از زمانی که اینتل پردازنده‌ی Core i7 را در سال ۲۰۰۸ راهی بازار کرده، تغییری در تعداد هسته‌های مورد استفاده ایجاد نشده است. اینتل تراشه‌های رده بالای Core i7 خود را با بهره‌گیری از چهار هسته‌ی پردازشی و بهره‌گیری از فناوری Hyper-Threading برای گجت‌های موبایل نظیر لپ‌تاپ‌ها و پی‌سی راهی بازار کرده‌  است. تقریبا قریب به یک دهه است که اینتل تغییری را در سری تراشه‌های Core i7 خود ایجاد نکرده، حال آنکه افشای سندی از نقشه‌ی راه این کمپانی نشان از تغییرات در آینده‌ی نزدیک دارد.

براساس سندی که توسط Overclock3D فاش شده، اینتل یک پردازنده‌ی ۶ هسته‌ای را برای استفاده در گجت‌های موبایل نظیر لپ‌تاپ‌های رده بالا، در قالب نسل Coffe Lake مبتنی بر لیتوگرافی ۱۰ نانومتری در سال ۲۰۱۸ راهی بازار خواهد شد. تراشه‌های سری کافی لیک در قالب یک بروزرسانی پس از تراشه‌های سری Cannon Lake راهی بازار خواهند شد.

با نگاهی به اسلاید فوق می‌توان به وضوح مشاهده کرد که تراشه‌های سری Cannon Lake تا نیمه‌ی دوم سال ۲۰۱۷ راهی بازار نخواهند شد. اینتل سری اول تراشه‌های ۱۰ نانومتری خود را در قالب پردازنده‌های خانوده‌ی Y و U راهی بازار خواهد کرد. تراشه‌های سری کافی لیک در دسته‌ی محصولات ۱۵ تا ۲۸ واتی قرار دارند. در این سری نیز تنها تراشه‌های رده بالا از وحود ۶ هسته‌ی پردازشی بهره خواهند برد که توان طراحی حرارتی این تراشه‌های بین ۳۵ تا ۴۵ وات خواهد بود. اسلاید دیگری نیز توسط Overclock3D فاش شده که جزئیات بیشتری را به نمایش می‌گذارد.

اینتل معمولا در تراشه‌های عرضه شده برای دسکتاپ‌ها نیز از الگویی مشابه تراشه‌های عرضه شده برای گجت‌های موبایل پیروی می‌کند. پردازنده‌های دسکتاپ اینتل معمولا از محصولاتی شامل Core i7 با چهار هسته‌ی پردازشی در کنار فناوری Hyper Threading، پردازنده‌ی Core i5 با چهار هسته‌ی پردازشی بدون HT و پردازنده‌ی Core i3 با دو هسته‌ی پردازشی با HT تشکیل می‌شوند. در مورد محصولات موبایل، رده بالاترین تراشه‌ی چهار هسته‌ای از هایپر تردینگ نیز پشتیبانی می‌کند، اما پردازنده‌های Core i7 رده پایین از دو هسته‌ی پردازشی بدون پشتیبانی از هایپرتردینگ بهره می‌برد. اینتل هم اکنون پردازنده‌های Core i5 را بدون پشتیبانی از هایپرتردینگ راهی بازار می‌کند.

با توجه به اطلاعات کسب شده از این اسلاید‌ها می‌توان نتیجه گرفت که اینتل بالاخره تصمیم گرفته تا در رده‌ی پردازنده‌هایی که دارای توان طراحی حرارتی ۴۵ وات هستند، دو هسته‌ی دیگر را نیز به مجموع چهار هسته‌ی موجود اضافه کند. تراشه‌های ۶ هسته‌ای اینتل به طور حتم کامپیوترهای دسکتاپ با لپ‌تاپ‌های رده بالایی که برای انجام پردازش‌های سنگین توسعه می‌یابند، هدف قرار داده است و نمی‌توان آن‌ها در محصولات معمولی مشاهده کرد.

حقیقت این است که عملکرد پردازنده تنها محدود به توسعه‌ی سخت افزاری نیست. دایرکت ایکس ۱۲ ثابت کرده که پردازنده‌های گرافیکی و پردازنده‌های AMD در شرایط خاص عملکرد خوبی را با استفاده از این API به جای گذاشته‌اند، حال آنکه چنین عملکردی هنوز در مورد پردازنده‌های اینتل مشاهده نشده است. از جمله‌ی مزایای استفاده از دایرکت ایکس ۱۲ ایجاد امکانی است که طی آن پردازنده می‌تواند از رندرینگ مالتی ترد بصورت بهینه‌ای استفاده کند، حال آنکه پردازنده‌های اینتل تا به امروز بهترین گزینه برای انجام پردازش‌های دایرکت ایکس ۱۱ بودند.

انتظار می‌رود در آینده‌ی نزدیک تراشه‌هایی با پشتیبانی بهتر از رندرینگ مالتی ترد با بهره‌گیری از دایرکت ایکس ۱۲ در کنار افزایش تعداد هسته‌ها باشیم. شاید شماری از کاربران اسلاید‌های فاش شده از اینتل را واکنشی به پردازنده‌های سری ذن AMD بدانند، اما باید به این موضوع اشاره کرد که هنوز باید چند نسل از تراشه‌های Zen راهی بازار شود تا این پردازنده‌ها قادر به رقابت شانه به شانه با رقبای اینتلی باشد. AMD تمرکز خود را روی پردازنده‌های دسکتاپ و سرور قرار داده که به لطف توان طراحی حرارتی بالا، دست بازتری برای افزایش تعداد هسته‌ها بصورت کاربردی به منظور افزایش قدرت دارد.

نظر شما در این خصوص چیست؟