تب زرد و خطر شیوع گسترده این بیماری ویروسی

تب زرد نوعی بیماری ویروسی است که توسط نیش پشه‌ به فرد منتقل می‌شود. گروهی از محققان با انتشاری مقاله‌ای اعلام کرده‌اند که در وضع بسیاری بحرانی قرار گرفته‌ایم و برای خروج از این بحران و جلوگیری از اتفاقات آینده باید راهکارهایی جدید و کارآمد پیدا کرد.

سالانه در آفریقا نزدیک به ۱۸۰ نفر به این تب دچار می‌شوند که ۷۸ هزار نفر از این تعداد به دلیل شرایط نامناسب بهداشتی به کام مرگ می‌روند. نواحی استوایی آفریقا اصلی‌ترین مکان‌های انتشار تب زرد به شمار می‌روند.

علائم این ویروس شامل تب، سردرد، درد عضلانی و حالت تهوع است. در ۱۵ درصد از موارد تب شدید مشکلات متعددی را برای کلیه و کبد ایجاد می‌کند؛ در چنین شرایطی نزدیک نیمی از مبتلایان می‌میرنند.

موج جدید شیوع تب زرد از دسامبر ۲۰۱۵ و از کشور آنگولا شروع و خیلی سریع به شهرهای پرجمعیتی چون لوآندا با هفت میلیون جمعیت کشیده شد. طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی نزدیک به ۲۴۰۰ نفر به این ویروس مبتلا و ۳۰۰ نفر به کام مرگ کشیده شده‌اند. جمهوری دموکراتیک کنگو، کنیا و حتی چین گزارش‌های زیادی از این بیماری را اعلام کرده‌اند. بیماران چینی و کنیایی از طریق مسافرت به مناطق پرخطر آفریقایی به این ویروس مبتلا شده‌اند. با گسترش روش‌های حمل‌و‌نقلی، انتقال بیماری‌ها نیز از کشور‌های مختلف آسان‌تر از قبل شده است.  

اگر این ویروس در چین، باوجود پشه‌ی ناقل این ویروس، کنترل نشود خطر ابتلای دو میلیارد نفر از اهالی شرق آسیا وجود دارد. خوشبحتانه بر خلاف ویروس زیکا برای تب زرد واکسنی مطمئن و موثر وجود دارد که البته به دلایلی ذخایر زیادی از آن در اختیار کشور‌ها نیست. این واکسن می‌تواند فرد را برای همیشه در مقابل این ویروس ایمن نگه دارد. با این حال نیاز به تامین واکسن در کوتاه مدت و ایمن کردن افراد در جهت جلوگیری از حادتر شدن اوضاع وجود دارد. نویسندگان مقاله می‌نویسند:

حضور مسافران پرخطر، نبود امکانات کافی بهداشتی و جمعیتی که در برابر این ویروس ایمن نشده‌اند خطر شیوع تب زرد را در قاره‌ی آسیا بسیار جدی خواهد کرد. بنابراین با مشاهده‌ی چنین سیگنال‌هایی، نبود امکانات بهداشتی مناسب و ذخایر پایین واکسن می‌توان آینده‌ای پرخطر را برای اهالی این مناطق انتظار داشت.

در همین حال مقامات سازمان بهداشت جهانی به فکر واکسینه کردن افرادی که در مناطق پرخطر زندگی می‌کنند افتاده‌اند. تحقیقات نشان می‌دهند که یک دهم دوز یک واکسن تب زرد می‌تواند فرد را در برابر این ویروس حداقل در کوتاه مدت ایمن نگه دارد. بنابراین لازم است به افراد دوز پایین‌تر واکسن تزریق کرد تا در آینده‌ی واکسن کامل را دریافت کنند.

خوشبختانه برخلاف ویروس زیکا، راه‌های نظارت و درمان تب زرد مشخص هستند، در نتیجه می‌توان نسبت به کنترل این ویروس و جلوگیری از شیوع سریع آن امید داشت.